فواید ویتامین C در مواد غذایی
ویتامین C آنتی‌اکسیدان است، یعنی از آسیب رادیکال آزاد به سلول‌ها و بافت‌های بدن جلوگیری کرده و باعث تقویت دستگاه ایمنی می‌شود.
این ویتامین موجب محافظت پوست در مقابل آثار مخرب اشعه ماورای بنفش نور خورشید می‌شود. همچنین این ویتامین به افزایش قدرت ایمنی بدن استحکام لثه‌ها و دندان‌ها کمک می‌کند.
این ویتامین همچنین باعث ساخت کلاژن (قوی‌ترین بخش بافت پیوندی که تمام اعضای بدن را در کنار هم نگه می‌دارد) شده و در پیشگیری از بالا رفتن کلسترول خون و ایجاد لخته‌های خونی در رگ مؤثر است.
اشاره‌شده است که این ویتامین برخلاف تفکر همگان کمکی در پیشگیری از بروز سرماخوردگی نمی‌کند و فقط طول دوره بیماری را کوتاه و به تخفیف عوارض آن کمک می‌کند.
همچنین مصرف این ویتامین باعث جذب بهتر آهن در بدن می‌شود و به افرادی که دچار کم‌خونی هستند توصیه می‌گردد.
ویتامین C به عقیده برخی کارشناسان احتمال بروز سکته مغزی در افراد غیر سیگاری را تا 30٪ و در افراد سیگاری تا 70٪ کاهش می‌دهد.
به اعتقاد این محققان آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C احتمالاً سلول‌ها را از فشار اکسیدی که در سکته مغزی مؤثر هستند، حفظ می‌کند.
البته به گفته دانشمندان ویتامین C که از طریق مصرف طبیعی کسب شود، اثرش بسیار بیشتر است. همچنین در تحقیق دیگری دانشمندان مصرف این ویتامین را در تراکم استخوانی افراد مؤثر دانسته‌اند.
در پژوهشی دیگر نیز گفته‌شده است که تزریق مقدار زیادی ویتامین C به افرادی که دچار سرطان هستند رشد سرطان در آن‌ها را متوقف می‌کند.
این ویتامین می‌تواند زنجیره‌ای مخرب در درون سلول بیمار به وجود آورد. گفته‌شده که تزریق این ویتامین به موش‌هایی که دچار تومور بودند، اندازه تومورهای آنان را به نصف کاهش داده است.
این ویتامین از اکسید شدن سلول‌های چرب حاضر در غشاء سلولی توسط عوامل اکسیدکننده جلوگیری می‌کند؛ با تداوم اکسید شدن سلول‌های چرب و ایجاد تغییراتی در سلول و ماده ژنتیکی سلول باعث بروز برخی سرطان‌ها می‌شود.
محققان مصرف این ویتامین را به کسانی که از بیماری‌های قلبی رنج می‌برند نیز توصیه کرده‌اند.
زیرا کمبود ویتامین C باعث تصلب شریان شده و کمبود آن در بیماران قلبی همراه با خشکی و سفتی رگ‌ها می‌شود و باعث به وجود آمدن درد در این افراد می‌گردد.
کمبود ویتامین C سبب می‌شود که اسپرم‌ها به هم چسبیده و این حالت سبب 16 درصد موارد ناباروری در مردان می‌شود.
نگهداری طولانی‌مدت در یخچال، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می‌شوند؛ ازاین‌رو افراد سیگاری به این ویتامین نیاز بیشتری دارند.
شیر مادر دارای مقادیری از ویتامین C است و به همین جهت بانوان باردار باید از مقدار بیشتری از این ویتامین مصرف کنند.
میزان ویتامین C موجود در مواد غذایی
گواوا یک فنجان 377 میلی‌گرم
فلفل قرمز شیرین یک فنجان 190 میلی‌گرم
فلفل سبز شیرین یک فنجان 120 میلی‌گرم
آب گوجه‌فرنگی ا فنجان 170 میلی‌گرم
آب‌پرتقال یک فنجان 124 میلی‌گرم
فلفل سبز چیلی خام یک عدد 109 میلی‌گرم
پرتقال یک عدد 97 میلی‌گرم
توت‌فرنگی یک فنجان 97 میلی‌گرم
سیب‌زمینی یک عدد بزرگ 72 میلی‌گرم
براکلی خام یک فنجان 81 میلی‌گرم
عوارض مصرف بیش از اندازه
معمولاً اضافه این ویتامین از راه ادرار دفع می‌شود.
اما مصرف خیلی زیاد آن باعث تکرر ادرار، سنگ کلیه و اسهال می‌شود.
همچنین مصرف زیاد این ویتامین به‌صورت دارو باعث بروز اختلالات گوارشی، خطر ابتلا به سنگ اگزالات در مجاری ادراری و اعتیاد بدن به مقدار زیاد مصرف این دارو می‌شود.
افراد در معرض کمبود ویتامین C
* نوزادانی که در سال اول زندگی از شیر گاو یا شیرهای تغلیظ شده استفاده می‌کنند.
* افراد در معرض سوءتغذیه (شامل الکلیسم، افراد مسن، بی‌اشتهایی و ایدز)
* افراد مبتلابه دیابت تیپ یک
* افراد دارای بیماری‌های روده کوچک (مانند بیماری کرون، سلیاک)
* زنان باردار و شیرده
* بیماران تحت دیالیز
* بیماران مبتلابه تیروتوکسیکوز
* سیگاری‌ها
* افراد مبتلابه اختلالات انباشت آهن در بدن
* افراد مبتلابه سوءتغذیه (برخی افراد مسن، مصرف‌کنندگان مواد مخدر و الکل، برخی از افراد مبتلا بیماری‌های ذهنی)
کمبود ویتامین C
ویتامین C موردنیاز برای هر فرد سالم 60 میلی‌گرم در روز توصیه‌شده است.
اگر فردی به مدت یک ماه به میزان کمتر از حداقل موردنیاز یک فرد این ویتامین را دریافت کند دچار عوارضی مانند خون‌ریزی لثه و همچنین خشکی پوست و آثار خون‌مردگی در زیر آن می‌شود.
در پژوهشی دانشمندان به این نتیجه رسیدند که وجود چربی در غذا باعث می‌شود که ویتامین C خاصیت ضد سرطانی خود را از دست بدهد.
دانشمندان می‌گویند وقتی مخلوط بزاق و مواد غذایی در معده با شیره آن مخلوط می‌شوند، ویتامین C موجود در مواد غذایی می‌تواند رادیکال‌های آزاد، یعنی همان موادی که سرطان‌زا هستند را از بین ببرد؛ رادیکال‌های آزادی مانند نیتریت که در مواد غذایی آماده و کنسروی، مانند سوسیس و کالباس به مقدار زیاد وجود دارند.
اما در یک تحقیق، هنگامی‌که مقدار بیشتری چربی به همین مخلوط غذایی اضافه شد دیده شد که دیگر ویتامین C نمی‌تواند این واکنش شیمیایی را انجام دهد.
بیشتر بخوانید:
