منصور افشار محمدیان، دانشیار دانشگاه گیلان در گفت وگو با ایسنا، از انتشار کتاب «سرطان، آنتیاکسیدانها، گیاهان دارویی» توسط انتشارات جهاددانشگاهی گیلان خبر داد و اظهار کرد: بیماری سرطان سومین عامل مرگ و میر در کشورهای جهان سوم و از جمله کشورمان ایران است، به طوری که 60 درصد موارد جدید بیماری را در کشورهای در حال توسعه تشکیل میدهد.
او افزود: در مجموع، تحقیقات نشان داده که بروز انواع مختلف سرطان در جهان غرب تقریبا ثابت مانده است، ولی متأسفانه در اغلب کشورهای آسیایی از جمله ایران در حال افزایش است.
در کتاب «سرطان، آنتیاکسیدان ها، گیاهان دارویی» مباحثی همچون شناخت بهتر سرطان و انواع آن - آنتیاکسیدان ها - تغذیه و سرطان - گیاهان دارویی و سرطان - عوامل شیمیایی و سموم کشاورزی و سرطان - استرس، ورزش، شیوه زندگی و سرطان - عوامل بیولوژیکی، بیوفیزیکی و سرطان - ژنتیک، وراثت و سرطان – راه های درمان سرطان - آمار سرطان و برنامه های کنترلی آن مطرح شده است.
در بخشی از این کتاب آمده است:
در آغاز قرن 21، انواع مختلف سرطان به عنوان یکی از علل عمده مرگ و میر در جهان بود، به طوری که در کشورهای پیشرفته، بروز سرطان از بیماری های قلبی و عروقی پیشی گرفت.
در سال های اخیر، تلاش های فراوانی برای ارزیابی میزان بروز و مرگ و میر بیماری هایی مانند سرطان در نقاط مختلف جهان صورت گرفته است، زیرا ارزیابی توزیع جغرافیایی، میزان بروز، شیوع و مرگ و میر، نقش مهمی در تشخیص عوامل بیماری زا و پیشگیری از بیماری ها را ایفا می کنند و تحلیل نتایج حاصله می تواند نقش مهمی در زمینه توزیع مناسب و تخصیص منابع مختلف، امکانات و نیروی انسانی در آن حوزه داشته باشد.
افزایش طول عمر، مدرنیزه شدن سبک زندگی مردم، نوع مواد مصرفی، همراه با افزایش تماس با عوامل مختلف، خطر بروز بیماری های مزمن، ارتقای تلاش ها جهت حفظ و تأمین سلامت مردم، شناسایی و معرفی آلاینده های مختلف زیستی همگی از جمله مواردی هستند که در سالهای اخیر نظام های بهداشتی جهان بیشتر با آن ها دست به گریبان هستند.
محاسبات جدید آژانس بین المللی تحقیقات سرطان نشان می دهد که مرگ های ناشی از سرطان در سطح جهان در سال 2007 بیش از 8/1 میلیون نفر بوده و احتمال می رود این میزان در سال 2030 به 10 میلیون مرگ در سال برسد که در این میان، بیشترین میزان افزایش (تا 70 درصد از موارد منجر به مرگ) مربوط به کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
به علت وجود نداشتن برنامه های پیشگیری و غربالگری منظم و تدوینشده برای کنترل سرطان در ایران، به نظر می رسد آگاهی لازم نسبت به عوامل خطر و علایم و نشانه های ابتلا به انواع مختلف سرطان وجود ندارد.
اطلاع از نوع و تعداد واقعی مبتلایان به سرطان و عوامل موثر احتمالی در هر منطقه می تواند در پیشگیری، تخصیص درست و دقیق منابع مالی، انسانی، تجهیزات آزمایشگاهی مربوط به کموتراپی و رادیوتراپی و نیز افزایش آگاهی مردم در مورد عوامل سرطان زا و راه های پیشگیری از بروز انواع مختلف سرطان بسیار مفید و موثر باشد.