به طور کلی پماد باسیتراسین یک آنتی بیوتیک پلی پیتید حلقوی محسوب می شود که در مقابل گروه خاصی از باکتری های گرم مثبت اثربخشی زیادی خواهد داشت. در واقع این دارو به صورت خوراکی در درمان کولیت های سود و ممبران و همچنین به صورت عضلانی در درمان انواع خاصی از عفونت های پنومونی کودکان و در فرم موضعی نیز به منظور پیشگیری و درمان عفونت های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد.
آشنایی با پماد باسیتراسین
بهتر است بدانید که معمولا از پماد باسیتراسین به منظور جلوگیری از عفونت های مضر پوستی ناشی از بریدگی های کوچک یا سوختگی استفاده می شود زیرا نوعی آنتی ببیوتیک می باشد که رشد باکتری های خاص را متوقف خواهد کرد. در واقع آنتی بیوتیک موجود در این پماد تنها از عفونت های باکتری جلوگیری می کند و هیچ تاثیری بر روی عفونت های قارچی ندارد. توجه داشته باشید که استفاده غیر ضروری و یا حتی بیش از حد از این پماد می تواند موجب کاهش اثربخشی بدن گردد. توصیه می شود از این نوع پماد برای عفونت های جدی پوستتان استفاده نکنید و همچنین پیش از استفاده برای آسیب های جدی مانند زخم های عمیق، سوختگی های جدی و نیش حشرات با پزشک خود مشورت نمایید زیرا ممکن است برای این عفونت و بیماری ها درمان متفاوتی صورت بگیرد. به طور کلی در مصرف موضعی این پماد جذب باسیتراسین قابل اغماض خواهد بود و در مورد حجم توزیع، اتصال پروتئینی و متابولیسم دارو اطلاعات زیادی در دسترس نیست و معمولا راه دفع دارو در صورت جذب از طریق فیلتراسیون گلومرولی و کلیه ها صورت می گیرد. همچنین در صورت مصرف خوراکی دارو جذب بدن شده و تنها از راه اثرگذاری موضعی عمل می کند و در نهایت توسط روده ها دفع خواهد شد. جالب است بدانید که در راه عضلانی جذب باسیتراسین پس از تزریق سریعا انجام شده و دارو طی 1 الی 2 ساعع به حداکثر غلظت خون خواهد رسید و به همین خاطر می توان گفت که باسیتراسین به صورت گسترده در سطح بدن توزیع می شود و به داخل مایع پلور نفوذ خواهد کرد.
موارد مصرف باسیتراسین:
توجه داشته باشید که باسیتراسین عمدتا موارد مصرفی زیادی دارد که در ادامه سعی داریم به بیان برخی از آن ها بپردازیم:
درمان پنومونی
کولیت های سودوممبران
عفونت های پوستی سطحی
کودکان مبتلا به پنومونی
آمپیما ناشی از استافیلوکوک های حساس
پیشگیری از بیماری های پوستی
مقدار و نحوه مصرف:
توجه داشته باشید که برای درمان عفونت های پوستی سطحی بایستی از این پماد به مقدار مناسب و در طول روز یک الی سه مرتبه بر روس سطوح مبتلا بمالید. همچنین که حداکثر زمان مصرف باسیتراسین یک هفته است مگر اینکه پزشک متصخص تجویز دیگری داده باشد.
اما مصرف پماد باسیتراسین برای درمان پنومونی و امپیمای استافیلوکوکی در نوزادان بایستی با استفاده از تزریق داخل عضلانی صورت بگیرد که در ادامه مقدار مصرفی آن را بیان کرده ایم:
برای نوزدان با وزن کمتر از 2.5 کیلوگرم بایستی 900 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نوزاد روزانه در دو الی سه دوز مستقیم انجام گیرد.
برای نوزادان با وزن بیشتر از 2.5 کیلوگرم بایستی 1000 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دو تا سه دوز منقسم روزانه تجویز شود.
نکات مهم برای مصرف باسیتراسین:
توصیه می شود از تجویز داخل وریدی باسیتراسین خودداری نمایید.
ادرار بیماران دریافت کننده این پماد پیش از شروع درمان و همچنین طی آن بایستی کاملا تحت پایش میکروسکوپی باشند و علاوه بر مصرف مایعات کافی، PH آن ها حدود 6 نگه داشته شود.
بهتر است به مسرف سدیم بی کربنات یا سایر ترکیبات قلیایی تحیرک و آسیب به کلیه ها را به حداقل برسانید.
مصرف عضلانی باسیتراسین با احتمال بالای ایجاد سمیت کلیوی همراه است که اغلب به دلیل نفروز توبولی و گلومرولی اتفاق می افتد و همچنین شدت آن وابسته دوز تجویزی و مدت زمان مصرفی دارو می باشد. به همین خاطر در نارسایی و اختلال کلیوی تزریق این دارو بایستی با احتیاط فراوان و تنها در موارد ضروری صورت گیرد.
در صورت کاهش بروز ده ادراری علی رغم مصرف مایعات کافی و همچنین در صورت بروز آرتومی طی درمان حتما دارو قطع شود.
واکنش های حساسیتی مانند راش و واکنش های آنافیلاکسی ممکن است روی دهد هر چند که در مصرف موضعی احتمال آن بسیار پایین خواهد بود.
توصیه می شود که از مصرف دارو های نفروتوکسبک به ویژه کانامایسین، پلی میکسین بی، نئومایسین، کلستین و استرپتومایسین همراه با این پماد خودداری نمایید.
در صورت بروز خارش، التهاب، سوزش و سایر علائم حساسیتی به سرعت مصرف دارو را متوقف کرده و با پزشک متخصص مشورت نمایید.
در مصرف باسیتراسین ممکن است عفونت به ارگانیسم های مقاوم به آن مانند کاندیدا ایجاد شود که در صورت بروز این مشکلات بایستی درمان را به سرعت انجام دهید.
در مواردی که حساسیت به نئومایسین وجود دارد احتمال حساسیت به باسیتراسین نیز وجود خواهد داشت و به همین خاطر برای اطمینان از عدم حساسیت از پچ های تسیتی دارو استفاده نمایید.
هنگام مصرف موضعی پماد باسیتراسین در صورت وجود شدت بالای عفونت شما نیاز به داروی آنتی بیوتیک سیستمیک خواهید داشت.
کورتیکواستروئید هایی که به صورت ترکیبی در فرآورده های آنتبی بیوتیک وجود دارد ممکن است علائم بالینی عفونت های باکتریال، ویروسی و یا قارچی را مخفی نماید و یا علائم حساسیت را بپوشاند که در این صورت بایستی منافع مصرف دارو را در مقابل مضرات مصرفی آن بسنجید.
در صورت مصرف خوراکی پماد ممکن است اختلالاتی ایجاد شود که به همین خاطر بایستی در صورت بلع اتفاقی حتما به پزشک مراجعه نمایید.
توصیه می شود که از مصرف داروی باسیتراسین در مخاط بینی و چشم به شدت پرهیز نمایید.
در صورت بارداری یا شیردهی احتمال دارد دارو برای نوزادان مشکل ایجاد کند که به همین خاطر بهتر است مصرف دارو در این دوران بر اساس سنجش مضرات در مقابل فواید آن انجام گیرد.
بهتر است قبل و بعد از مصرف پماد دست هایتان را به خوبی بشویید.
در صورت بروز اسهال شدید و آبکی لازم است تا مصرف دارو را قطع کنید و چنانچه اسهال شدید حتی پس از گذشت دو ماه از قطعی دارو هم وجود داشت حتما با پزشک متخصص مشورت نمایید.
محل ضایعه را بهتر است پیش از مالیدن پماد به خوبی شسه و خشک نمایید و سپس به آرامی یک لایه نازک در محل زخم بمالید.
به طور کلی در صورت فراموش کردن یک دوز مصرفی بهتر است بلافاصله پس از یادآوری استفاده نمایید البته که اگر تا دوز بعدی زمان زیادی باقی نمانده بود توصیه می شود از دوز فراموش شده صرف نظر کنید و برنامه عادی مصرف دارو را ادامه دهید.
