* مورد اول: پرسپولیس در دربی برگشت لیگ پانزدهم یکی از بهترین روزهای تاریخش را خلق کرد و با نتیجه چهار بر دو استقلال را شکست داد. در آخرین دقایق نیمه اول آن بازی زمانی که سرخپوشان با دو گل از حریف پیش بودند به سود این تیم اعلام پنالتی شد. پنالتی را محسن بنگر گرفت. مهدی طارمی که دو گل اول را زده بود سخت تمایل داشت با زدن این ضربه هت‌تریکش را کامل کند، اما رامین رضاییان توپ را برداشت. غائله مفصلی به پا شد. رامین اعلام انصراف کرد، اما طارمی دیگر کوتاه‌بیا نبود. سرانجام با سلام و صلوات او را راضی کردند پنالتی را بزند، اما مهاجم بوشهری که تمرکزش را از دست داده بود ضربه را خراب کرد.
* مورد دوم: یکی از عجیب‌ترین قاب‌های تاریخ باشگاه استقلال زمانی خلق شد که در دربی برگشت لیگ هجدهم به سود این تیم اعلام پنالتی شد. گادوین منشا برای زدن ضربه خیز برداشت، اما فرشید اسماعیلی توپ را از او ربود. بین طرفین درگیری شدیدی پیش آمد. مهدی رحمتی به‌عنوان کاپیتان وارد ماجرا شد و منشا را راضی کرد اجازه بدهد اسماعیلی پشت پنالتی بایستد. فرشید هم آن چیپ تاریخی را زد. ضربه‌ای که گل شدنش شاید می‌توانست قهرمانی را از پرسپولیس بگیرد و به استقلال بدهد، از دست رفت. قرمزها آن بازی را بردند. در رختکن دعوای شدیدی بین منشا و اسماعیلی پیش آمد. بعد از مسابقه هم فیلم توهین یک بوقچی به رحمتی منتشر شد. نتیجه داستان هم شد اینکه چند هفته بعد و با پایان فصل، رحمتی برای همیشه از استقلال رفت. منشا هم جدا شدو حتی شفر هم دوام نیاورد.
* مورد سوم: می‌توانیم مثلا به درگیری کمال کامیابی‌نیا و محسن بنگر بر سر زدن ضربه پنالتی به ذوب‌آهن در لیگ پانزدهم اشاره کنیم؛ توپی که آخرش کمال از دست داد و شاید با گل شدنش پرسپولیس آن سال هم قهرمان می‌شد. مثال دم دست‌تر اما مشاجره همین آقای کنعانی‌زادگان با امید عالیشاه بر سر زدن پنالتی فصل جاری برابر نفت مسجدسلیمان است. از قضا آنجا هم امید بدون تمرکز لازم پنالتی را زد و خراب کرد. نتیجه می‌گیریم درگیری برای زدن پنالتی، معمولا عاقبت خوبی ندارد!
