2- بهبود روابط: باور کنید یا نکنید، گریه کردن روابط شما را با اطرافیان بهبود می‌بخشد، دانشمندان در مطالعاتی که روی گریه کردن انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که گریه کردن در برابر همسر یا اعضای خانواده، فرد را آسیب‌پذیر نشان میدهد و آنها بیشتر مراقب او خواهند بود و این نزدیکی دو جانبه به حفظ و بهبود روابط کمک می‌کند.
3- دفع سموم: آیا می‌دانید که همه اشک‌ها یکسان نیستند؟ مطالعات نشان می‌دهند اشکی که حاصل پوست کندن یک پیاز است، با اشک ناشی از غم یا استرس از لحاظ بیولوژیکی تفاوت دارد. اشکی که در شرایط استرس‌زا از چشم‌ها جاری می‌شود، حاوی برخی از سموم بدن است؛ بنابراین کسی که در شرایط احساسی گریه می‌کند، در واقع سموم دفع می‌شوند.
4- روان کردن (روغن‌کاری) چشم‌ها: اشک در واقع برای چشم‌ها مانند یک روغن عمل می‌کند و مانع خشکی چشم و بهبود عملکرد چشم می‌شود.
5- از بین بردن التهاب: وجود هر نوع ماده محرک در چشم‌ها، مثل خاک، شن، مو، دود و یا هر نوع محرک دیگر، ... می‌تواند موجب التهاب چشم‌ها شود، گریه کردن چشم‌ها را از وجود این محرک‌‌ها پاک می‌کند و شستشو میدهد و در واقع از التهاب آنها جلوگیری می‌کند.
6- احساس خوب: گریه کردن ترشح اندورفین را در بدن افزایش میدهد. اندورفین هورمونی است که موجب بهبود احساس فرد می‌شود.
7- فشار خون: گریه، به خودی خود، فشار خون را کاهش میدهد، ولی از آنجا که استرس موجب بالا رفتن فشارخون می‌شود و گریه کردن استرس را کاهش میدهد، از بالا رفتن فشار خون پیشگیری می‌کند.
8- هورمون‌های مضر: هورمون‌های مضر می‌توانند روی نقاط مختلف بدن تأثیر منفی بگذارند و منجر به مشکلات قلبی، عروقی و بیماری‌های گوارشی شوند. گریه کردن، ترشح این هورمون‌ها را در بدن کاهش میدهد.
9- عفونت‌ها: اشک حاوی ماده شیمیایی به نام لیزوزیم است که به طور طبیعی باکتری‌های چشم را از بین می‌برد و با عفونت مبارزه می‌کند.
10- پاک شدن بینی: اشک، بینی شما را از باکتری‌ها و مواد محرک پاک و تمیز می‌کند. این کار به سادگی انجام می‌شود. مجرای اشک به داخل بینی متصل است و هر زمان که گریه می‌کنید، چند قطره از اشک‌های شما وارد بینی می‌شود و به گفته دکتر جودیت اُرلوف، نه تنها در ظاهر اشک می‌ریزید، بلکه بدن شما نیز در حال گریه کردن است و این قطرات اشک بینی را از مواد آلوده پاک می‌کند.
11-غدد اشکی چشم: هنگامی که غدد اشکی (اشک‌آور) به اندازه کافی اشک تولید نکنند، ممکن است چشمان شما بسوزد و احساس خارش کنید و به بیماری سندرم خشکی چشم مبتلا شوید. این بیماری ناشی از کاهش رطوبت چشم است که در صورت عدم پیگیری و درمان بموقع می‌تواند منجر به عفونت چشم یا کاهش بینایی شود. اشک از موادی تشکیل شده است که رطوبت چشم را تأمین می‌کنند.
علائم خشکی چشم
نشانه‌های سندرم خشکی چشم از فردی به فرد دیگری متفاوت است، اما شایع‌ترین نشانه‌ها عبارتند از: خارش، خشکی چشم ، سوزش چشم، قرمزی، دید تار و کدر، درد و ناراحتی بعد از تماشای تلویزیون و یا مطالعه احساس وجود جسم خارجی در چشم.
تشخیص بیماری
چشم پزشک با روش‌های ساده می‌تواند خشکی چشم را تشخیص دهد. نوار تست اشک: چشم‌پزشک نوار تست اشک را زیر پلک پائینی قرار داده و بعد از چند دقیقه آنها را برمی‌دارد و با اندازه‌گیری مقدار رطوبت هر نوار، می‌تواند مقدار اشک تولیدی غدد اشک‌آور را تعیین کند. چشم‌پزشک قطره رنگی بی‌خطری را درون چشم می‌ریزد که این قطره میزان صدمه چشم را مشخص می‌کند.
دلایل سندرم خشکی چشم
تغییرات هورمونی: پیری، قاعدگی، بارداری و یائسگی، موجب تغییر هورمون‌ها شده و این تغییرات ترشح اشک را کاهش می‌دهند. داروها: برخی از داروها، ترشح غدد اشک‌آور را کاهش می‌دهند.
بیماری‌ها: برخی از بیماری‌های سیستمیک، مانند لوپوس، آرتریت و روماتوئید، خشکی چشم را به همراه خواهند داشت.
لنزها: برخی لنزها، ترشح غدد اشک‌آور را کاهش می‌دهند.
استفاده از کامپیوتر: خیره شدن به کامپیوتر و پلک نزدن، موجب خشکی چشم می‌شود.
شرایط آب و هوایی: تهویه نامناسب، خشکی و طوفانی بودن هوا و دود سیگار، از دیگر عوامل خشکی چشم هستند.
درمان
متأسفانه هیچ درمانی برای خشکی چشم وجود ندارد و فقط می‌توان علائم آن را کنترل کرد. مثلاً با مصرف قطره چشمی، علائم خشکی چشم را کاهش داد و یا با قرار دادن درپوش‌های سیلیکونی در مجرای اشک، مانع تخلیه اشک چشم شد. باقی ماندن اشک درون چشم، به درمان بیماری و رفع علائم آن کمک می‌کند.
برای خواندن بخش اول- سلامت چشم با اشک - اینجا کلیک کنید.
