به تدریج تیم‌هایی مثل تراکتور، فولاد، سپاهان، گل‌گهر، مس رفسنجان و... از این مسابقات کنار رفتند و در نهایت پرسپولیس هم با شکست برابر آلومینیوم به جمع اوت‌شده‌های بزرگ پیوست. مجموعه این شرایط باعث شده بود بازی دوشنبه‌شب استقلال و نساجی واجد اهمیت مضاعفی شود، چرا که آبی‌ها می‌توانستند با کسب یک پیروزی خانگی در حضور تماشاگران خودی، به نیمه‌نهایی برسند و مسیر بسیار همواری برای قهرمانی داشته باشند. با این همه اما، خود استقلال هم قربانی همین موج شگفتی‌ها شد و در سد نساجی گیر افتاد. شاگردان فرهاد مجیدی که در دو بازی رفت و برگشت لیگ برابر نساجی موفق به گلزنی نشده بودند، در جام حذفی هم 120 دقیقه دیگر این ناکامی را تجربه کردند. نهایتا کار به ضربات پنالتی کشید و دو تیم مجموعا 9 ضربه خود را به گل تبدیل کردند. تنها یک پنالتی گل نشد که آن را هم عزیز بیک آمانوف از دست داد؛ هافبک ازبکستانی استقلال که با استرس و بلاتکلیفی پشت توپ رفت و با یک پنالتی خیلی بد، توپ را تحویل علیرضا حقیقی داد. به این ترتیب استقلال فرصت کسب نخستین جام قهرمانی در این فصل را از دست داد و حالا فقط باید تمرکزش را معطوف به لیگ برتر کند؛ جایی که با شش امتیاز اختلاف نسبت به پرسپولیس بخت اول کسب عنوان قهرمانی به شمار می‌آید. به این ترتیب دو مسابقه مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی بین آلومینیوم اراک- خلیج‌فارس ماهشهر و مس کرمان- نساجی برگزار خواهد شد. تاریخ هر دو بازی هم روز 27 فروردین است.
هت‌تریک افسوس برای مجیدی
این سومین فصل پیاپی است که فرهاد مجیدی بخت قهرمانی در جام حذفی را از دست می‌دهد. این‌بار پرونده جام حذفی برای آبی‌ها زودتر و بدتر از هر زمان دیگری بسته شد. استقلال در دو فصل گذشته با غلبه بر پرسپولیس به بازی فینال رسیده بود، هرچند در مسابقه نهایی یک بار به تراکتور و بار دیگر به فولاد باخت. این مرتبه اما استقلال در مرحله یک‌چهارم نهایی طعم تلخ حذف را چشید. آنها کلا در این تورنمنت آن تیم مقتدر لیگ نبودند. هر سه بازی استقلال در جام حذفی به وقت‌های اضافی کشید. این تیم نود ارومیه را در ضربات پنالتی و پیکان را با یک گل در وقت اضافی برده بود. از قضا دیدار با نساجی هم به وقت‌های اضافی و ضربات پنالتی کشید، اما این‌بار شانس با تیم مجیدی یار نبود. برای فرهاد خیلی مهم بود که در سومین خیزش برای فتح جام حذفی به قله برسد، اما اوضاع طور دیگری پیش رفت. پس از بازی نیز خشم، اندوه و استیصال در رفتار و گفتار فرهاد مشهود بود. او مخصوصا به گلی که آرمان رمضانی در دقایق پایانی زد و مردود اعلام شد اعتراض داشت، اما دیگر کار از کار گذشته است.
چرا آقای مجیدی؟
مثل هر مربی بازنده دیگری، فرهاد مجیدی هم بعد از شکست برابر نساجی ناچار شد انتقادات زیادی را تحمل کند. در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی پرسش‌های فراوانی از این مربی شکل گرفته؛ از جمله اینکه او چرا سهل‌انگاری کرده و از ابتدا به بازیکنانی مثل صالح حردانی، مهدی مهدی‌پور و آمانوف بازی نداده است. مجیدی در دو مرحله قبلی هم با ترکیبی از بازیکنان اصلی و ذخیره به میدان رفت و نزدیک بود اوت شود. انتظار می‌رفت او از تجارب قبلی درس گرفته باشد، اما این اتفاق رخ نداد. وقتی نفرات اصلی استقلال به تدریج وارد زمین شدند، نمایش این تیم بهتر و بهتر شد، اما دیگر برای رسیدن به برتری دیر شده بود. پرسش مکرر دیگر از فرهاد مجیدی هم این بود که چرا از علیرضا رضایی دروازه‌بان ذخیره‌اش استفاده کرده و حداقل در ضربات پنالتی حسین حسینی را که مهارت خاصی در این فاز دارد به میدان نفرستاده است؟ هر چه بود استقلال جامی را از دست داد که تصاحبش خیلی آسان و شیرین به نظر می‌رسید.
