تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید که اوایل سال جاری در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، نشان داد که مرگ 183هزار آمریکایی 15ساله و بالاتر در سال2019 -یک سال قبل از انفجار بیماری پاندمی، باعث افزایش نرخ مرگ و میر در این کشور شده که عمده آن به فقر نسبت داده میشود؛ بهویژه کسانی که بهطور متوسط 50درصد کمتر از دیگران درآمد دارند. در سال2019، متوسط درآمد خانوار 69هزار و 560دلار بود. در همان سال، حدود 34میلیون آمریکایی -5/ 10درصد از جمعیت کشور- توسط اداره سرشماری ایالات متحده تخمین زده شد که در فقر زندگی میکردند.
همانطور که در نظرسنجی «رد فیلد و ویلتون استراتژی» و نیوزویک نشان داده است، فقر همچنان یک مساله بزرگ در ایالات متحده است و این حجم از فقر بسیار بیشتر از کشورهای دیگر با سطوح مشابهی از ثروت توزیعشده بوده و باعث نگرانی اکثر آمریکاییها شده است. این نظرسنجی که در 31مه بین 1500رایدهنده واجد شرایط در ایالات متحده انجام شد، نشان داد که حدود 53درصد از آمریکاییها «بسیار» نگران سطح فقر در این کشور هستند. در میان دموکراتها - که در سال2020 به جو بایدن رای دادند - این تعداد به 58درصد رسید؛ درحالیکه در میان جمهوریخواهان - افرادی که در سال2020 به دونالد ترامپ رای دادند - 48درصد گفتند که «بسیار» نگران فقر ایالات متحده هستند.
حدود 21درصد از آمریکاییهایی که به این نظرسنجی پاسخ دادند، از شغل اصلی خود پول کافی برای پرداخت صورتحساب یا حفظ استاندارد زندگی خانوادهشان بهدست نمیآورند؛ درحالیکه 52درصد برای تسویه صورتحسابهای زندگیشان روزانه در چندین شغل کار میکنند. زنان (24درصد) -بیشتر از مردان (18 درصد) - گفتند که پول کافی برای پرداخت صورتحسابها بهدست نمیآورند؛ درحالیکه مردان (57درصد) بیشتر از زنان (49درصد) گفتند که در بیش از یک شغل مشغول به کار هستند. گروه سنی با بیشترین درصد افرادی که بیش از یک کار را انجام میدهند، 35 تا 44سال بود که 77درصد از پاسخدهندگان در چندین منصب شغلی مشغول به کار هستند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که نرخ بقای افراد فقیر تا سن 40سالگی تقریبا به سختی به پای افراد همسن خودشان در میان افراد ثروتمند میرسد؛ اما پس از آن، این رقم بین دو طبقه در سنین بالاتر به شکل قابل توجهی به سود افراد ثروتمند رقم میخورد. طبق مطالعه دانشگاه کایفرنیا، فقر - بهعنوان یک عامل خطر - میتواند چهارمین علت مرگ و میر در ایالات متحده پس از بیماری قلبی، سرطان و سیگار باشد. دیوید بردی، استاد سیاست عمومی در دانشگاه کالیفرنیا و محقق اصلی این مطالعه به نیوزویک گفت: فقر بهعنوان یک عامل خطر، افراد بیشتری را نسبت به آلزایمر، سکته مغزی و دیابت میکشد. درحالیکه فقر میتواند به نتیجه غایی بد، مثل مرگ ختم شود، این عامل با چندین پیامد منفی سلامتی از جمله استرس و افسردگی هم مرتبط است.
بردی گفت: «البته، در برخی از شرایط سلامتی، یک تسلسل ناخوشایند وجود دارد. اگر شما از نظر جسمی ناتوان هستید، آسیب جدی در کمرتان دارید و نمیتوانید کار کنید، احتمالا از نظر اقتصادی ناامنتر میشوید که سپس منجر به افسردگی و غیره میشود. این چیزها همه با هم در هماهنگی عمل میکنند.» به گفته کارشناسان، یافتههای مطالعه دانشگاه کالیفرنیا عامل دیگری را هم نشان میدهد که در آن اقلیتهای قومی و نژادی بهطور نامتناسبی تحت تاثیر مسائل مرتبط با نابرابری قرار میگیرند؛ زیرا این گروهها بیشتر از سفیدپوستان در فقر زندگی میکنند.
فقیر آمریکایی کیست؟
بر اساس آخرین دادههای موجود توسط اداره سرشماری ایالات متحده، در سال2021 نرخ رسمی فقر در ایالات متحده 6/ 11درصد بود. این به آن معناست که تقریبا 9/ 37میلیون آمریکایی در این حیطه قرار میگیرند که با کمی اغماض برابر با همان نرخ گزارششده در سال2020 است. در همان سال ریاستجمهوری، متوسط درآمد خانوار 67هزار و 521دلار بود که کاهش 9/ 2درصدی نسبت به میانگین سال2019 و اولین کاهش معنیدار آماری از سال2011 را نشان میدهد.
کریستین سیفلد، «دستیار مدیر راهحل فقر در دانشگاه میشیگان» به نیوزویک گفت: از نظر سن، نژاد و هویت جنسی، فقرای آمریکا «گروهی از مردم ناهمگن» هستند؛ اما کودکان نسبت به بزرگسالان در سن کار بیشتر احتمال دارد فقر را تجربه کنند. همچنین زنان بیشتر از مردان فقر را تجربه میکنند و رنگینپوستان نسبت به افرادی که سفیدپوست هستند، بیشتر احتمال دارد فقر را تجربه کنند. سیفلد گفت که این روندها منعکسکننده تبعیض تاریخی و مداوم «در سیاستهایی است که ما در ایالات متحده داریم.» او گفت: «فقر یک انتخاب سیاسی است. اگر ما مراقبتهای بهداشتی جامعتری را ایجاد کنیم، اگر حمایت درآمدی بهتری را در نظر بگیریم، حداقل از منظر درآمد میتوانیم کاری درباره آن انجام دهیم.»
او ادامه داد: «ما مانند تقریبا تمام اروپای غربی سیاستهای مرخصی والدین نداریم. بنابراین افرادی که بچه دارند، اگر بچههایشان مریض باشند، اغلب مجبورند کار را از دست بدهند و این درآمد کمتری برای آنها در پایان روز است.» وی گفت: «اینها تصمیماتی است که ما بهعنوان یک ملت گرفتهایم و اگر انتخابهای دیگری داشته باشیم، واقعا میتوانیم کارهای بسیار مهمی درباره کاهش فقر انجام دهیم.» بر اساس آخرین دادههای اداره سرشماری ایالات متحده 6/ 12درصد از زنان در این کشور در سال2020 در فقر زندگی میکردند. این رقم برای مردان 3/ 10درصد بود. در همان سال 0/ 16درصد از کودکان زیر 18سال - تقریبا یک نفر از هر شش کودک - فقیر بودند. این رقم برای افراد 65سال و بالاتر 9/ 8درصد بود؛ درحالیکه 1/ 10درصد از سفیدپوستان در سال2020 در فقر زندگی میکردند. این نرخ در میان بومیان آمریکا، سیاهپوستان و اسپانیاییها به ترتیب به 20، 6/ 19 و 17 رسید.
مارک رنک، یکی از کارشناسان برجسته فقر، نابرابری و عدالت اجتماعی و استاد رفاه اجتماعی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، میسوری، به نیوزویک گفت که فقر نیز بسیار سیالتر از آن چیزی است که مردم فکر میکنند. او گفت: «مردم در طول زندگی خود بارها به فقر وارد و خارج می شوند. نزدیک به سهچهارم آمریکاییها حداقل یک سال زیر خط فقر را تجربه خواهند کرد. برای اکثر مردم، فقر یک تجربه نسبتا کوتاهمدت است، یک یا دو سال، آنها از خط فقر بالاتر خواهند رفت و ممکن است اتفاقی بیفتد که آنها را دوباره به فقر برگرداند؛ اما برخی خودشان را بیرون خواهند برد.»
حدود 47 درصد گفتهاند، موافقند که مقدار مشخصی از فقر، چیزی است که باید در یک جامعه سرمایهداری و بازار آزاد پذیرفته شود؛ درحالیکه 20درصد مخالف بودند. بیشتر دموکراتها (28درصد) با این نظر موافق بودند تا جمهوریخواهان (24درصد). متیو دزموند، جامعهشناس برنده جایزه پولیتزر و نویسنده کتاب «فقر آمریکایی» به نیوزویک گفت: «من نمیتوانم بیشتر با این موضع مخالف باشم. من فکر میکنم شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد برنامههای دولتی [در مبارزه با فقر] موثر هستند. ما مجبور نیستیم با این همه فقر در آمریکا زندگی کنیم.»
چرا فقر از آمریکا رخت برنمیبندد؟
ربکا ریدل، مسوول سیاست عدالت اقتصادی آکسفام آمریکا به نیوزویک گفت: «برای 50سال، نرخ فقر در ایالات متحده بهطور قابل توجهی ثابت بوده است.» ریدل گفت که با استفاده از تعریف رسمی و آخرین دادههای سرشماری، نرخ فقر در ایالات متحده در حال حاضر 6/ 11درصد است که با نرخ 1/ 11درصدی که این کشور در سال1973 گزارش کرده بود، فاصله چندانی ندارد. ریدل میگوید: «این به آن معناست که اگر ماشین زمان را بردارید و 50سال به عقب برگردید، وضعیت برای فقرا بدون تغییر خواهد بود. در همین حال، سهم درآمد یک درصد برتر بهطور نجومی رشد کرده است.» برای ریدل، افزایش ثروت در اوج و فقر مداوم «دو روی یک سکه» است.
بر اساس گزارش سال2022 فدرالرزرو درباره ثروت خانوارها، ثروت جمعی به اصطلاح یکدرصد - ثروتمندترین آمریکاییها - در پایان سهماه چهارم سال2021 به رکورد 9/ 45تریلیون دلار رسید. در طول همهگیری، ثروت آنها بیش از 12تریلیون دلار افزایش یافت. او گفت: «فقر پایدار در ایالات متحده واقعا به انتخاب سیاستها مربوط میشود. انتخابهایی که درباره مالیاتها، شبکه امنیت اجتماعی، قدرت شرکتها، خدمات عمومی انجام شدهاند؛ این انتخابها برای پایان دادن به فقر و سختی طراحی نشدهاند و از بسیاری جهات به افزایش سرسامآور نابرابری کمک کردهاند.»