کشاورزی اهل بلغارستان که مشغول شخم زدن مزرعه خود با تراکتور بود، ناگهان به سنگ بزرگی برخورد کرد؛ وقتی او برای بررسی موضوع توقف کرد، با تعدادی استخوان انسان مواجه شد.
به گزارش فرادید، کالین چاکاروف، باستان‌شناس موزه تاریخ منطقه‌ای وِلیکو تارنوُوُ، گفته است این کشاورز در نُوا واربوفکا کشف این بقایای انسانی را به پلیس گزارش داد و آن‌ها یک باستان‌شناس را برای تحقیق با خود آوردند. باستان‌شناسان به این یافته نگاه کردند و دریافتند این کشاورز یک مقبره رومی باستان را کشف کرده است.
گروهی در حال جابجا کردن تخته‌سنگی از بالای مقبره 1700ساله رومی هستند
در حفاری‌های میدانی، دومین مقبره سنگی هم کشف شد. چاکاروف می‌گوید قبرهای عظیم با آجر، سنگ و ملات ساخته شده و سپس با تخته‌سنگ‌های آهکی بزرگ پوشانده شده بودند.
دو مقبره روم باستان که در نوا واربوفکا کشف شد
چاکاروف می‌گوید باستان‌شناسان داخل گور کوچکتر، استخوان‌های یک کودک نوپا، چند گوشواره طلا، یک گردنبند، چند سکه و یک مدال بسیار کمیاب با تصویری از امپراتور روم یافتند.
باستان‌شناسان بقایای مرد و زنی را در این گور بزرگتر به طول 10 فوت کشف کردند که بین 45 تا 60 سالگی مرده بودند. این جفت با سکه‌ها، گوشواره‌های طلا، بطری‌های شیشه‌ای، یک چراغ و یک گردنبند به خاک سپرده شدند. این گورها به احتمال زیاد متعلق به یک خانواده است. ابتدا کودکی مرده و بعداً پدر و مادرش در همان مکان اما در گور دیگری دفن شدند.
موزه تاریخ منطقه‌ای وِلیکو تارنُوُ گفته است مقبره‌های روم باستان حدود 1700 سال قدمت دارند و مربوط به سال‌های 200 تا 250 پس از میلاد هستند.
برخی از آثار کشف‌شده در گورهای 1700ساله
بر اساس مقبره‌ها و گنجینه‌های موجود در داخل آن‌ها، احتمالاً افراد مدفون در آن‌ها صاحبان زمین‌های ثروتمند یا شهروندان بلندمرتبه بودند.
محوطۀ نُوا واربوفکا در ماه دسامبر کاوش شد. باستان‌شناسان هنوز DNA اسکلت‌ها را تجزیه و تحلیل نکرده‌اند، اما امیدوارند به زودی این کار انجام شود.
نُوا وربوفکا در حدود 130 مایلی شمال شرقی صوفیه پایتخت بلغارستان قرار دارد.
