این کتاب که توسط(دمیتری ژوکوف)به رشته تحریر درآمده است در تاریخ 16اسفند 1377 به عنوان مکتوبی از مجموعه «سری پیشوایان قرن بیستم »، طی مراسم با شکوهی با حضور سرگی بابورین، معاون دومای روسیه، تعداد زیادی از نمایندگان پارلمان، سیاستمداران،ایران شناسان، نویسندگان، شخصیتهای علمی فرهنگی برجسته روسیه، ارباب جراید، و نمایندگان رسانه های گروهی رسما معرفی شد. بابورین، به عنوان مدیر جلسه، با تجلیل از امام و انقلاب اسلامی گفت: «من در سالهای 1980- 1981 از طریق مطالعات نظام مند با این مرد بزرگ آشنا شدم و آن را موضوع رساله خود دردانشگاه قرار دادم. مهم ترین دستاورد انقلاب ایران برای ما،پیام حضرت امام به گورباچف بود که در آن به رهبر شوروی تذکرداده شده بود که در فرآیند پروستاریکا، مواظب باشید به باتلاق غرب گرفتار نشوید. اگر گورباچف به نصایح امام عمل می کرد،اکنون روسیه دچار این گرفتاریها نمی شد. زبان کتاب حاضر برای خواننده روسی، بسیار جالب و شیرین است.» نویسنده، از متفکران مشهور و عضو آکادمی علوم روسیه می باشد. نکته قابل توجه در این کتاب، تصویر یک اندیشمند روس با نگاه بیرونی، از شخصیت امام خمینی است. این کتاب که به شکل زیبایی به چاپ رسیده، مشتمل برچهار بخش است; بخش اول، با عنوان «آسمان بر فراز ایران صاف است »، به بیوگرافی سیاسی و مبارزات حضرت امام(ره) می پردازد. این بخش از کتاب در تیراژ 5000 نسخه به شکل جداگانه به چاپ رسیده است، و ترجمه آن 128 صفحه دارد. فصل اول از بخش اول،«مقدمه تاریخی » نام دارد و به مسائلی همچون: پیشینه حرکتهای سیاسی امام، مناسبات روسیه و ایران، ساختار نظام دینی ایران وروحانیت شیعه و تاریخ ورود اسلام به ایران می پردازد. وی دربخشی از این مقدمه می نویسد: «سیاستمداران و روزنامه نگاران آمریکا و اسرائیل به خود زحمت نمی دادند که نظریات و شخصیت امام را مطالعه کنند و تنها از چند واژه پیش پا افتاده; مثل:تعصب، رادیکالیسم، تروریسم و به ویژه «اصول گرایی مذهبی »،استفاده می کردند.» فصل دوم به بیوگرافی امام اختصاص دارد.نویسنده به دقت تمام از کودکی، جوانی و پیری امام سخن گفته وحالات معنوی امام را به وسیله سفر به ایران و مصاحبه با علما،به شکل جالبی ترسیم کرده است. در این فصل، وقایع زندگی امام وتاریخ انقلاب به ترتیب ذکر شده اند. نویسنده از ذکر این جمله امام دریغ نمی کند: «آمریکا بدتر از انگلیس است، انگلیس بدتراز شوروی است، و شوروی بدتر از آمریکا و انگلیس است.» به اعتقاد ژوکوف، مهمترین خطوط برجسته سخنرانیهای امام در طول زندگی شان عبارتند از: 1- حمله به آمریکا و اسرائیل; 2- تاکید بر وحدت; 3- مخالفت با جدایی دین از سیاست. وی قدرت نیروی مذهبی به رهبری روحانیت را به مراتب قویتر ازنیروهای ملی گرا و کمونیستی می داند. او درباره پیام امام به گورباچف می گوید: «نامه امام فیلسوفانه بود; ولی بعید است گورباچف که تحصیلات سطحی داشت، آن را فهمیده باشد. گورباچف بازیچه دست شخصیتهای کمونیستی سرمایه داری بود و نتوانست صدای شکستن استخوان کمونیسم را بشنود. امام به او تذکر دادندکه در غرب هم حقیقتی نخواهید یافت. جوابیه گورباچف عوام فریبانه و ضعیف بود. او به دروغ مدعی شد که مردم ما از راهی که در اکتبر 1917 انتخاب کردند، عدول نخواهند نمود.» فصل سوم، «پایان داستان » نام گرفته، و به تلحیل مواضع امام ورحلت ایشان می پردازد. او می گوید: «اندیشه های امام خمینی برخلاف همه موانع، به سراسر جهان گسترش خواهند یافت. » بخشهای دوم تا چهارم کتاب به ترتیب عبارتند از:- برخی از سخنرانیهای امام;- وصیت نامه سیاسی الهی رهبر کبیر انقلاب;- پیام تاریخی امام به گورباچف.در مجموع می توان گفت; مهمترین نقطه مثبت این کتاب، دیدگاه متفکری از دیار کمونیسم (که تا چندی پیش دین را افیون ملتها تلقی می کردند) راجع به شخصیت معنوی وسیاسی امام(ره) می باشد. مهمترین نقطه ضعف کتاب، کم رنگ بودن تحلیها و نظریه پردازیهای آن، و پررنگ بودن صبغه تاریخی وگزارشی بودن آن است. لازم به ذکر است که ترجمه فارسی این کتاب از طرف سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو، در اختیار معاونت آموزش و پژوهش وزارت امور خارجه قرار گرفته است، و امید آن می رود که در آینده ای نه چندان دور در ایران اسلامی به زینت طبع آراسته شود.
