آیه الله حاج شیخ مجدالدین محلاتی شیرازی فرزند برومند مرحوم آیه الله العظمی حاج شیخ بهاءالدین محلاتی(ره) به درود حیات گفت.
وی در حدود سال 1346ه قمری در شیراز دیده به جهان گشود و دربیت علم و فضیلت پرورش یافت و دروس جدید را با کمال شوق وعلاقه فراگرفت و در رشته حقوق به درجه لیسانس نایل شد و پس ازآن راه پدران خود را دنبال کرد و به تحصیل علوم دینی پرداخت وادبیات عرب و مقدمات را به پایان رساند و مبانی فقه و اصول رادر شیراز نزد والد ماجد و اساتید دیگر فرا گرفت و سپس جهت تکمیل تحصیلات خود به دستور پدرش عازم حوزه علمیه قم گردید وسطوح عالی را در حوزه علمیه قم به پایان رسانید و خارج فقه واصول را از محضر آیات و مراجع وقت استفاده کرد و در فلسفه وتفسیر هم در درس فیلسوف معروف و مفسر کبیر علامه طباطبائی(ره) شرکت و شاید این شخصیت بزرگ بیش از دیگر اساتید در پرورش استعداد وی موثر بوده و به شخصیت او تشکل داده است.
وی چندین سال در حوزه علمیه قم به تحصیلات خود ادامه داد و دراثر استعداد فوق العاده و سعی و تلاش خود به مدارج عالی علم وکمال نایل آمد و بر بسیاری از همدوره هایش پیشی گرفت و یکی ازدانشمندان و فضلای سرشناس خوزه علمیه قم گردید.
مرحوم محلاتی یکی از چند دانشمند معدودیست که مجله مکتب اسلام را در حوزه علمیه قم تاسیس نمودند و بدینوسیله توانستندتحولی عظیم در حوزه های علمی به وجود آورند و نهضت بیدارگری رادر جهان اسلام گسترش دهند. وی در مجله مکتب اسلام در سال اول(1337 و 1338) مقالاتی در موضوعات متنوع نگاشته است مانند:
«محرمات در اسلام »، «پرورش اراده »، «فلسفه احکام »، «یک تحول فکری »، «حقوق اسلامی »، «حقوق رم و حقوق اسلام » و«حقوق و عواطف ».
اما همکاری وی با مجله به جهت مراجعتش به شیراز استمرار نیافت و بعد از فوت مرحوم آیه الله العظمی بروجردی به شیراز مراجعت واز طرف اهالی شیراز مورد استقبال قرار گرفت و در زادگاه خودبه خدمات دینی و اجتماعی مشغول گردید و در مسجد ولی عصر(عج)که به همت خود وی بنا شده بود، اقامه جماعت نمود و در مدرسه خان که از بزرگترین و قدیمی ترین مدارس شیراز است، حوزه درس تشکیل داد و به تدریس فقه و اصول و فلسفه و تفسیر پرداخت ومانند والد ماجدش به تعلیم و تربیت جوانان و افراد تحصیلکرده همت گماشت و با بیان گرم و متین خود آنان را به اصول و مبانی اسلام آشنا ساخت و در رد شبهات مادیین به ویژه فلسفه بافیهای مسلک کمونیسم و موهومات داروینیسم کوشش فراوان نموده و تفکرات و اندیشه های آنان را نقش برآب کرد و نتیجه این درس ها وسخنرانیها آن شد که تدریجا آن مرحوم در بین طلاب جوان و جوانان تحصیل کرده و روشنفکر علاقمندان زیادی پیدا کرد و آنان همان طوری که پیش وی درس می خواندند از او آگاهی گرفته و برای او بیش ازیک استاد احترام قائل بودند و لذا وی در سازندگی نسل جدیداسلامی در منطقه فارس با شناخت اسلام راستین نقش عمده ای داشت.
وی علاوه بر انجام وظائف روحانیت که خود امری خطیر وپرمسئولیتی است، در صدد رفاه حال برادران و خواهران ایمانی وفراهم ساختن لوازم ضروری آنان بوده، بدین منظور دو موسسه که در درجه اول بسیار مورد نیاز جامعه می باشد، تاسیس نمود یکی درمانگاه بزرگ و مهمی است به نام «درمانگاه ولی عصر» که برای مستمندان تاسیس شده و تاکنون صدها هزار نفر بیمار را به رایگان معالجه و مداوا نموده است.
و دیگری موسسه خانه سازی برای مستمندان، این موسسه نیز تاکنون موفق شده در محلی خانه های زیادی برای بیوه زنان یتیم دار تهیه نماید و نام این محل به نام نامی امیرالمومنین به علی (علیه السلام) کوی امام نام گذاری شده است.
وی بعد از فوت والد ماجدش ظهرها به جای پدر در مسجد «مولا» وشبها در مسجد ولی عصر اقامه جماعت داشت و در مدرسه جدیدالتاسیس «ولی عصر» که به همت خود وی تاسیس گردیده به تدریس فقه و اصول و فلسفه مشغول بود و بالاخره با موفقیت توانسته بود چراغ بیت محلاتی را در استان فارس فروزان نگه دارد، به قول مرحوم رازی: «ایشان در میان روحانیون شیراز وحوزه علمیه قم و غیره معروف به فضل و دیانت و در شیراز بسیارموجه و مانند نیاکان و اسلاف گرامیش مورد علاقه و توجه مردم عالم دوست شیراز است » (گنجینه ج 5، ص 460).
مرحوم آقا مجد، مسافرتهای متعددی به کشورهای آمریکائی واروپائی و اسلامی داشته و به هرکجا رفته، ضمن تبلیغ و نشرتعالیم عالی اسلام خدمات ذیقیمتی نیز نموده است البته آثار وآن باقیات الصالحات مرحوم از بنا و تعمیر مساجد و تاسیس کتابخانه در شیراز و حومه زیاد است.
مرحوم محلاتی غیر از جزوات درس فقه و اصول اساتید حوزه علمیه قم، تالیفات دیگری نیز دارد که به طبع نرسیده است.
سرانجام آیه الله محلاتی پس از نیم قرن تلاش و مجاهدت در راه دین و خدمت به مردم روز یکشنبه 22/3/79 روز شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام) در شیراز به درود حیات گفت. جامعه روحانیت شیعه و مردم حق شناس فارس را عزادار ساخت.
ما این ضایعه بزرگ را به اهالی محترم فارس و خاندان گرانقدرمحلاتی و فرزندان برومند آن فقید سعید تسلیت می گوئیم.
هیئت تحریریه
