بسیار شنیدهایم که مردم از جانشان برای موفقیتهای مختلف اقتصادی، سیاسی واجتماعی مایه میگذارند تا کشورشان را به سمت و سوی پله های ترقی هدایت کنند. اما این مسئله درکشور ما گویا تغییر ماهییت داده و مسئولان برای پیشبرد اهداف خود و رونق فعالیتهای سیاسی و اقتصادی کشور از جان مردم مایه میگذارند!.
به گزارش ، روزنامه آفرینش نوشت، دربحث آلودگی هوا و استنشاق انواع سموم موجود در دود ماشینها و بروز انواع سرطان، بیماریهای عروقی، بیماریهای عصبی و...، پیشرفت صنعت را بهانهای برای ادامه روند تولید محصولات بی کیفیت داخلی کردیم و هرآنچه کارشناسان بهداشتی و فعالان عرصه محیط زیست هشدار میدهند، بی توجه به ادله و شواهد موجود به سمت تولید و پیشرفت کشور حرکت میکنیم. پیشرفتی که ازجان و مال مردم مایه میگذارد تا مارا در جرگه خودروسازان برتر دنیا قرار دهد!.
درمقطعی دیگر مسئولان تاثیرات مخرب و زیان بار امواج بر سلامت مردم را انکار کردند و آن را بی اهمیت جلوه دادند. هرآنچه کارشناسان بهداشتی و رسانهها نسبت به تاثیر آن بر ناباروری، تحریکهای عصبی، تخریب سیستم ایمنی و... هشداردادند، بی فایده بود. اینبار از جان مردم برای رشد و توسعه ارتباطات مایه گذاشتیم و بی توجه به آسیبهای آن منفعت را برسلامت جامعه ارجحیت بخشیدیم.
شاید گفته شود که تکنولوژی همراه با محاسنش، معایبی نیز به همراه دارد که باید آنها را نیز پذیرفت. اما برای تهدید سلامت مردم در امرمدیریت تغذیه چه بهانهای میتوان آورد. درحال حاضر بیشترین مرگ ومیر در بین مردم کشور به سبب سکتههای قلبی و بیماریهای تنفسی است. تغییر الگویی غذایی خانوارها طی سالهای گذشته و مصرف بیش ازحد نمک، چربی، سرخ کردنی در مقابل کاهش مصرف سبزیجات و میوه، آسیبی جدی برسلامت کلی جامعه وارد ساخته است.
وزارت بهداشت نسبت به مصرف روغن وچربیها درکشور هشدار میدهد و جامعه را به استفاده از روغنهای مایع و کم تراست توصیه میکند، اما در مقام عمل شاهد تولید و تبلیغ روغنهای نیمه جامد هستیم که با ترفندهای مختلفی همچون داشتن ماده امگا3 ، جامعه را به خوردن این روغنهای ناسالم ترغیب میکنند. وزارت بهداشت موظف به تشخیص اقلام خوراکی مناسب برای جامعه میباشد، اما زمانی که تولید محصولی را به ضرر سلامت مردم اعلام میکند این وظیفه نهادهای نظارتی وقضایی است که با این تولیدکنندگان برخوردکنند و مانع از پخش چنین محصولاتی به بازار شوند.
همچون مسائل دیگر با توجیه تولیدی بودن این محصولات و اشتغال صدها نفر در این صنعت میپذیریم که مردم خودشان انتخاب کنند چه روغنی را مصرف میکنند. اما درمورد واردات روغن پالم مازاد بر مصرف داخلی و خطرات چند برابری آن برای سلامت جامعه چه توجیهی میتوان آورد؟!
براساس اعلام وزارت بهداشت نیاز صنعت روغن به واردات روغن پالم کمتر از400 هزار تن میباشد و واردات مازاد براین میزان موجب آسیب جدی به سلامت مردم خواهد شد. مسئولان وزارت بهداشت و شخص وزیر بارها هشدار دادهاند که مصرف روغن پالم به سبب چربی اشباع شده فراوانی که دارد به شدت برای سلامت قلب مضر است و موجب گرفتی عروق خواهد شد.
البته روغن پالم سال های سال از مالزی وارد کشور شده است ودر مصارف متعددی استفاده میشود. اما در حال حاضر به دلیل قیمت ارزان و سودآوری بالا، واردات آن به طرز چشمگیری افزایش داشته است. به گونهای که خبرهایی از واردات دوبرابری و رساندن آن به 800 هزارتن به گوش میرسد.
این معامله برای تولیدکننده و واردکننده به قدری سود آور است که برای توجیه سلامت آن اقدام به برگزاری همایش میکنند. درچنین وضعیتی یا باید هشدارهای وزارت بهداشت و توصیههای وزیرمان را دروغ بدانیم یا بر منفعت طلبی و سودجویی متنفعان تولید و واردات روغن پالم صحه بگذاریم. اما واقعیت امر این است که سلامت مردم درجامعه امروز دستخوش امیال و اهداف مختلفی گردیده است که هریک تامین کننده خواستهها و منافع اشخاص و گروههایی را شامل میشود. لذا باید به مسئولان هشدار داد که به خطر افتادن سلامت افراد جامعه هزینههای انسانی و مالی بسیاری به همراه خواهد داشت که جبران آن با واردات اقلامی همچون روغن پالم جبران نخواهد شد.