فقدان یک مرجع بزرگ شیعه

جهان علم و فقاهت، در اندوه فقدان چهره تابناک جهاد و اجتهاد، «آیت الله العظمی سید محمد حسینی شیرازی » فرو رفته است، شخصیت ارزشمندی که بیش از نیم قرن، خالصانه در راه اعلای کلمه حق و بزرگداشت شعائر دینی کوشید و از رنج ها و فشارهای گوناگون نهراسید و زمانی که عراق را برای فعالیتهای خود نامناسب یافت، به کویت مهاجرت کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به حوزه علمیه قم هجرت نمود و هدف مقدس خویش را دنبال کرد .

او در پانزدهم ربیع الاول 1347ه ق در دودمان پاک فقاهت و مرجعیت زاده شد . پدرش مرحوم «آیت الله حاج میرزا مهدی شیرازی » از علما و مراجع تقلید کربلا و شاگرد و خواهرزاده «آیت الله العظمی میرزا محمد تقی شیرازی » ، پیشوای انقلاب 1920 عراق بر علیه استعمار انگلیس بود . فقید سعید پس از فراگیری علوم اسلامی در محضر آیات عظام: میلانی، پدر بزرگوارش و شیخ یوسف بیارجمندی خراسانی و نیل به درجه اجتهاد به تدریس و تالیف روی آورد و کتابهای فراوان و شاگردان بسیار از خود به یادگار نهاد .

پس از وفات پدرش در 1380ه ق، مسؤولیت مرجعیت و ریاست حوزه علمیه «کربلا» بر عهده وی قرار گرفت و او با شایستگی به بهترین وجه از میراث علمی و فکری پدر و نیاکانش، حفاظت کرد و در بسط حوزه و گسترش فعالیتهای دینی و علمی آن، کوشید تا بدانجا که رژیم بعثی عراق وی را به خارج عراق تبعید کرد و در سال 1390ه ق به کویت مهاجرت کرد و دامنه کوششهای خود را گسترانید و به تشیع در کشورهای عربی، جانی تازه بخشید .

او در راه حمایت از آرمانهای امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران سر از پای نمی شناخت . آرمانهای چه در «عراق » و چه در «کویت » ، اقدامات افتخارآمیزی به عمل آورد . به هنگام ورود امام به کربلا، استقبال شایانی از امام راحل نمود و جای نماز خویش را در صحن حرم امام حسین علیه السلام بدیشان وانهاد و چشمها را به سوی ایشان متوجه ساخت و با پیروزی انقلاب اسلامی، به ایران آمد و با نشر اعلامیه ها و ایراد سخنرانیهای فراوان، مسؤولیت خطیر خویش را ایفا نمود .

او در اغلب کشورهای اسلامی، آسیایی و اروپائی به بنیاد مساجد، مدارس علمیه، حسینیه ها، درمانگاه ها و مؤسسات خیریه (ازدواج، تکفل ایتام، رسیدگی به بیماران و مستمندان، صندوق های قرض الحسنه)، کتابخانه ها، مؤسسات فرهنگی و انتشاراتی فراوان دست زد و در نشر اسلام و فرهنگ اهل بیت علیهم السلام کوششی ستودنی و چشمگیر نمود و هزاران نفر را به اسلام رهنمون ساخت .

آن فقیه بزرگ یکی از ارکان علم و فقاهت در زمان معاصر به شمار می رفت، که تالیفاتش به صدها مجلد سر می زند . دوره «الفقه » ایشان در 140 جلد پاسخگوی نیازهای فقهی بشر در عصر حاضر است . و «وسائل الشیعه و مستدرکاتش (30جلد)» . «ایصال الطالب » در شرح مکاسب (16جلد)، «الوصائل » شرح رسائل (20جلد)، «الوصول » شرح کفایة الاصول (7جلد)، «تقریب القرآن الی الاذهان » (30جزء)، «توضیح نهج البلاغه » (4جلد)، «قصص الحق » داستانهای قران (30جلد)، «الاصول » (5جلد)، و صدها کتاب کوچک و بزرگ .

وی در علوم: فقه، اصول، حدیث، تاریخ، تفسیر، تراجم، سیاست، اقتصاد، جامعه شناسی، فلسفه و کلام، یادگار ارزنده فکری اوست .

مناظرات او با مادیگرایان، مسیحیان و مذاهب مختلف اسلامی سبب هدایت خلقی کثیر در جهان گردید و کتاب معروفش «دنیا بازیچه دست یهود» اثری ارزنده در افشای چهره کریه صهیونیسم در جهان بود .

معظم له در سن 75 سالگی در سوم شوال 1422ه ق بدرود زندگی گفت و عالم علم و فقاهت را به سوک خویش نشانید . این مصیبت بزرگ را به ساحت مقدس امام زمان علیه السلام، حوزه های علمیه شیعه و به خاندان رفیع «شیرازی » و عموم علاقه مندان و مقلدان ایشان تسلیت می گوییم .