چند پیشنهاد مؤثر برای تربیت کودک

-به کودک بیاموزید که خود را باور داشته باشد.
-رفتار خوب و قابل قبول کودک را تشویق کنید.
-به کودک مسئولیت هایی درحد توانش بدهید.
-سعی کنید از کودک فاصله نگیرید. (با او بازی کنید، در آغوشش بگیرید، او را ببوسید و... )
-هیچگاه در مقابل فرزندان، خود را ضعیف نشان ندهید.
-عزت نفس و خوداتکایی را در کودک تقویت کنید.
-برای کودک الگوی مثبت و با احترام باشید.
-به تفاوتهای فردی بین کودکان خود توجه داشته باشید.
-بین کودک و کارهایش تفاوت است.
-به کودک و کارهایش تفاوت است.
-به کودک امکان تصمیم گیری مستقل بدهید.
-تاجایی که ممکن است از تنبیه کودک خودداری کنید.
-به حرف های کودک دلسوزانه و دقیق گوش دهید.
بر رفتار و اعمال مثبت کودک تاکید کنید.
-از طرد کودک خودداری کنید.
-کودک را همواره مورد توجه و محبت خود قرار دهید.
-برای احساس کودک ارزش و احترام قائل شوید.
-درباره ی کودک زود و عجولانه قضاوت نکنید.
-نحوه لذت بردن از زندگی را به کودک بیاموزید.
-سعی کنید به جای انتقاد، از تشویق درباره کودک استفاده کنید.
-به کودک کمک کنید تصویر ذهنی روشن و مثبتی از خود داشته باشد.
-به کودک شجاع بودن را بیاموزید.
-به کودک دیدی مثبت بدهید و او را از منفی بافی برحذر دارید.
-سعی کنید انتقاد شما از عملکرد کودک باشد نه از خود او.
-مستقل بودن را به کودک بیاموزید.
-در برخورد با کودک منصف و عادل باشید.
-به کودک بیاموزید که خود را دست کم نگیرد.
-در برخورد با کودک آرامش خود را حفظ کنید و با صبر و بردباری با او حرف بزنید.
-سعی کنید محیط زندگی کودک برای او جالب و متنوع باشد.
-به کودک بیاموزید صادق و صمیمی باشد.
-به کودک بیاموزید مراقب سلامتی خود باشد و به آن اهمیت دهد.
-به کودک بیاموزید خود را شخصیتی کامل و بی نقص ببیند.
-هیچگاه سعی نکنید از کودک مچ گیری کنید.
-برای دوستان کودک خود احترام قائل شوید.
-از تلاش های کودک برای مستقل بودن استقبال کنید.
-به کودک عشق بورزید تا در او محبت شکوفا شود.
-به کودک روش صحیح مقابله با مشکلات زندگی را بیاموزید.
-به کودک بیاموزید جوینده حقیقت باشد.
-هیچگاه کودک را نترسانید.
-به کودک آزادی بدهید.
-از کودک عیب جویی نکنید.
-از کودک به اندازه توان و سن او انتظار داشته باشید.
-به کودک فرصت دهید زمانی با خود تنها باشد.
-به کودک اجازه دهید عقاید و نظریات خود را آزادانه مطرح کند.
-در مقابل دیگران از کودک انتقاد نکنید.
-نظم و انضباط را به کودک بیاموزید.
-کودک را به همان صورتی که هست بپذیرید.
-از برچسب زدن به کودک خودداری کنید.
-کودک را به داشتن پشتکار تشویق کنید.
-هنگامی که کودک گریه می کند سریع به او توجه کنید.
-در صورت امکان یک اطاق جداگانه برای کودک در نظر بگیرید.
-با کودک برخوردی واقع بینانه داشته باشید.
-کودک را تشویق کنید تا بتواند به دیگران محبت ابراز دارد.
-کودک را تشویق کنید که مسئولیت حفظ تندرستی خود را عهده دار شود.
-کودک را در انتخاب فعالیتهای اوقات فراغت خود آزاد بگذارید تا آن گونه که خود می خواهد از این اوقات استفاده کند.
-حس اطمینان را در کودک تقویت کنید.
-نسبت به روحیه عصیانگر کودک با اغماض برخورد کنید.
-فرصت هایی برای کودک ایجاد کنید تا تجربیات خود را نسبت به دنیای اطرافش گسترش دهد.
-در مورد احترام متقابل با کودک صحبت کنید و رهنمودهای لازم را به او ارائه دهید.
-کودک را در مورد رفتارهای خوب و رفتارهای بد راهنمائی کنید.
-در مقابل تمایلات زودگذر کودک حوصله کنید.
-از گفتن دروغ به فرزند خود بپرهیزید.
-بین فرزندان خود به عدالت رفتار کنید.
-به قولهایی که به کودک می دهید پایبند باشید.
منبع: نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.