دکتر محمد علی نیلفروش زاده؛ متخصص پوست و مو
آبله مرغان، بیماری مسری با انواع مختلف بثورات پوستی خارشدار پراکنده که در بهار شایعتر است.
راه انتقال تنفسی و یا انتقال موضعی از مایع وزیکولر میباشد. از 2 روز قبل از بروز بثورات تا 1 شب قبل از دلمه بستن ضایعات بیماری قابل انتقال است.
اول ویروس در ناحیه گلو و مجاری تنفسی تکثیر پیدا میکند و بعد منجر به عفونت پوستی میشود.
با تب، کسالت بیاشتهایی شروع و روز بعد بثورات پوستی به صورت برجستگیهای شدیداً خارش دار که سریعاً تاولی شکل شده (قطره اشکی) بعد این تاولها پاره شده دلمه میبندد که میتواند منجر به جوشگاههای فرو رفته دائمی شود.
در صورت ابتلا مادر در هفته 20-8 حاملگی، منجر به تولید نوزاد کم وزن با آتروفی مغزی، تشنج عقب افتادگی، آب مروارید میشود.
ولی اگر مادر یک هفته قبل از زایمان دچار آبله مرغان شود نوزاد نیز به این بیماری مبتلا میشود.
در صورتی که کمتر از یک هفته به زایمان مادر آبله مرغان بگیرد، بیماری در نوزاد فرم شدید خواهد شد.
درمان آبله مرغان
ایزوله کردن (جداکردن بیمار) تا زمانی که کلیه ضایعات دلمه ببندد. کوتاه کردن ناخنها، استحمام و تعویض لباسها هر روز به همراه آنتی هیستامین خوراکی ودر مواردی آسیکلویر خوراکی به مدت 5 روز
زونا
ناشی از فعالیت مجدد ویروس آبله مرغان که در اعصاب حسی نهفته باقی مانده است.
عوامل فعال کننده بیماری شامل: افزایش سن، لنفوم، خستگی، استرس روحی، داروهای سرکوب کننده ایمنی، رادیوتراپی
شیوع در زن و مرد یکسان است ولی در اطفال ناشایع.
بیماری به صورت درد و حساسیت شدید موضعی در طول یک منطقه مشخص عصبی بدن عموماً یکطرفه به همراه تب و کسالت که بعد از 5-4 روز بثورات پوستی به صورت تاولهای کوچک آب دار بروز میکند سپس پاره شده و دلمه میبندد.
درگیری اطراف چشم میتواند با درگیری چشمی همراه باشد که خطر کاهش بینائی دارد .
درمان زونا
در کودکان آسیکویر خوراکی ولی در افرادمسن ودارای نقص ایمنی باید بستری و داروی تزریقی تجویز شود.
ایدز
سندرم نقص ایمنی اکتسابی در اثر عفونت با ویروس HIV که سریع ترین رشد اپیدمی را در قاره آفریقا داشته است.
راههای انتقال آن تماس جنسی، تزریق خون و فرآوردههای خونی، انتقال مادر به جنین و تزریق مواد مخدر با وسایل آلوده به ویروس که با یکبار عفونت، فرد تا آخر عمر آلوده باقی میماند.
تغذیه کودک باشیر مادر مبتلا به ایدز انتقال HIV را تا حدود 14 درصد افزایش میدهد.
شروع علائم، تب، ضعف، بی حالی، سردرد، گلودرد، تورم غدد لنفاوی، درد شکم، اسهال بعد از یک هفته بروز بثورات پوستی قرمز و برجسته گسترده بدون علامت بهمراه آفت دهان یا تناسلی و کهیر که در عرض دو هفته بهبود مییابد.
تظاهرات دیگر پوستی
اگزمای سبورئیک، خشکی پوست، بثورات پوستی خارش دار و چرکی، زونا، تب خال، زگیلهای غول آسا، قارچهای سطحی و عمقی، سیفلیس شدید، گال، آفت، بثورات داروئی، تغییرات مو و ناخن به همراه درگیریهای سیستم عصبی، سیستم تنفسی، گوارشی، اسکلتی، کلیوی و قلبی عروقی.
درمان قاطعی وجود ندارد بهترین درمان پیشگیری از انتقال است، ولی درمانهای ضد ویروسی خوراکی پیشرفت بیماری و مرگ و میر آن را بطور قابل ملاحظهای کاهش داده است.