با خود ارضایی خود زنی نکنید!

خود ارضایی یا همان استمناء خود زنی و خودکشی روح و روان و جسم است. آیا به راستی خود ارضایی تیشه به ریشه خود زدن است؟ تا چه اندازه با این نظر موافقید؟

با کمی دقت در اعماق وجود خود درمی یابیم که این عمل نه تنها آثار مخرب روحی و روانی دارد بلکه آثار زیانبار مختلفی در سیستم بدن، عروقی و... دارد. به گونه ای که اعتیاد به آن، بلای خانمان سوزی است که آینده تیره و تاریک را برای خودارضاء رقم می زند. «استمنا» یا «خودارضایی» یکی از راه های انحرافی در ارضای میل جنسی است که نسل جوان را در معرض آسیب های جدی قرار می دهد از همین رو می توان آن را نوعی انحراف جنسی یا بیماری نامید که با جدیت باید در درمان آن کوشید.

پیامدهای چهارگانه خود ارضایی: 

1. آسیب های جسمانی 2. آسیب های روحی و روانی 3. آسیب های اجتماعی 4. آسیب های معنوی و اخروی.

 آسیب های جسمانی

در بیمارِ مبتلا به خودارضایی، سه مرحله بیان شده است:

1. مرحله مشکل ساز: در افرادی که مدتی است گرفتار خودارضایی شده اند، زودرس ترین عوارض ناشی از خود ارضایی عبارت است از:

الف. خستگی و کوفتگی ب. عدم تمرکز حواس ج. ضعف حافظه د. استرس و اضطراب

2. مرحله گرفتاری شدید: بروز علایم زیر در فرد گرفتار، نشان دهنده آن است که شدت ابتلای وی یا مدت آن بیش از مرحله اول است و در نتیجه عوارض شدیدتری ظاهر شده است: الف. خستگی و کوفتگی ب. نوسان خلق یا تغییرات سریع خلقی ج. حساسیت بیش از حد و زود رنجی د. کمردرد ه. نازک شدن موها و. ناتوانی جنسی زودرس در جوانی ز. بی خوابی یا بد خوابی و مشکلات مشابه.

3. مرحله گرفتاری بسیار شدید یا حالت اعتیاد: الف. خستگی و کوفتگی ب. ریزش شدید موها ج. تار شدن دید چشم ها د. وز وز گوش ه. انزال زود رس و غیر ارادی یا خروج منی به صورت قطره قطره و. درد کشاله ران و ناحیه تناسلی ز. دردهای قولنجی در ناحیه لگن و استخوان دنبالچه.

 آسیب های روحی و روانی

فرد مبتلا به خود ارضایی دچار: ضعف حافظه و حواس پرتی، اضطراب، منزوی شدن و گوشه گیری، افسردگی، بی نشاطی و لذت نبردن از زندگی، پرخاشگری، بداخلاقی و تندخویی، کسالت دائمی و ضعف اراده، احساس حقارت، عدم اعتماد به نفس، احساس گناه، عذاب وجدان و....

آسیب های اجتماعی

خودارضاء در جامعه و خانواده گرفتار: ناسازگاری خانوادگی، بیمیل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانی در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، از بین رفتن عزّت، پاکی، شرافت و جایگاه اجتماعی، دیر ازدواج کردن، لذت نبردن از زندگی مشترک و.... 

 آسیب های معنوی و اخروی

فرد گرفتار آمده به خود ارضایی آخرت خود را تباه می سازد: هیچ کدام یک از آسیب های گذشته، به اهمیت آسیب های معنوی نیست؛ زیرا آسیب های معنوی، جان و دل و به عبارت دیگر کنه حقیقت وجود آدمی را تباه می سازد. خود ارضایی از نظر دین یک گناه است و به تعبیر قرآن زنگار بر دل می نهد: «کلاَّ بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یکسِبُونَ»؛ «چنین مباد! بلکه اعمال (ناشایست) دل های آنان را زنگار زده است».[1]

زنگ یا زنگار در اشیای مادی، همان چیزی است که روی فلزات و اشیای قیمتی می نشیند و معمولاً نشانه پوسیدن و از بین رفتنِ شفافیت و درخشندگی آن و در نهایت ضایع شدن و از بین رفتن آن است. چنانچه خود ارضایی ادامه یابد، حیات جاودان آدمی را در معرض تباهی و شور بختی قرار می دهد. از این رو نصوص دینی نسبت به آن هشدارهای لازم را داده اند. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در این باره می فرماید: «ناکح الکف ملعون»؛ «ملعون است کسی که خود ارضایی کند».[2] امام صادق علیه السّلام فرمودند: «کسی که خودارضایی کند در قیامت به نظر رحمت به او نگاه نمی شود.[3] امام صادق علیه السلام نیز می فرماید: «با سه گروه خداوند در روز قیامت سخن نمی گوید و پاکشان نمی خواند و عذابی دردناک دارند، از آن سه اند، خودارضایی کننده و کسی که لواط دهد».[4] در روایات دیگری امام صادق علیه السلام خودارضایی را گناه عظیم و مورد نهی الهی معرفی فرموده است .[5]