ماهان شبکه ایرانیان

جنایات جنگی "میرزا اولنگ افغانستان" و مسؤلیت سازمان ملل

تصاویر منتشر شده از کشف گورهای دسته جمعی و اجساد قربانیان جنگ در میرزاولنگ بسیار تکاندهنده و وحشتناک بود. کشتار بیرحمانه طالبان و داعش در میرزاولنگ وجدان انسان ها را متأثر و جریحه دار کرد و واکنش هایی را در سطح جهان برانگیخت.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، کشف گور جمعی و بیرون آوردن بدن های تکه و پاره 38 فرد ملکی و بی گناه و سوگواری و داد و فریاد خانواده های کشته شدگان و غم و دردی که در چهره های مردم سرپل نقش بسته بود، حکایت از جنایت ضد بشری و ضد اسلامی دیگر از سوی گروه هایی را داشت که خود را پیروی دین اسلام می دانند.

روز دوشنبه دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گزارش «اولیه» از یافته‌های هیئت حقیقت‌یاب بخش حقوق بشر خود را منتشر کرد. در این گزارش آمده که یافته های هیئت حقیقت یاب ملل متحد نشان می دهد که گروه طالبان و گروه دولت اسلامی موسوم به «داعش» مرتکب قتل افراد «غیرنظامی» و «خارج از جنگ» شده‌اند. افراد خارج از جنگ به کسانی گفته می شود که در جنگ دخیل یا در میدان نبرد نبوده اند.

نکته قابل توجه در این جنایت این است که قربانیان کشتار میرزاولنگ همه از هزاره‌های شیعه هستند و این مسأله به اثبات می رساند که گروه های شورشی مردم بیگناه ملکی را صرف به دلایل تعلقات قومی و باورهای مذهبی شان به قتل رسانده اند.

گفتنی است، کشف گور جمعی یادآور جنایت های دهشتناکی است که پیش از این در آلمان نازی، یوگوسلاویای سابق، ویتنام، کامبوج، افغانستان در زمان حاکمیت خلقی ها و امارت اسلامی طالبان، لیبی، سوریه و عراق افتاده بود و حال باردگر در جغرافیای افغانستان تکرار می شود.

در بسیاری از موارد، کشتار جمعی افراد غیر نظامی از سوی سازمان ملل جنایت جنگی به شمار رفته است و واکنش های جدی و عملی کشورها را به دنبال آورده است. حال سؤال این است که آیا این جنایت نیز از سوی سازمان ملل جنایت جنگی به حساب می آید؟ آیا عاملان این جنایت مورد پیگرد قرار می گیرند؟

اگرچه فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل در افغانستان کشتار بی‌رحمانه غیرنظامیان و افراد خارج از میدان نبرد» را محکوم کرده و آن را «نقض قوانین بین‌المللی» دانسته است؛ اما این محکومیت ها با اقدامات مؤثر حقوقی و عملی که امنیت جانی، مالی و حیثیتی اقوام در معرض خطر را تضمین کند، همراه نبوده است.

کشته شدن افراد در جریان درگیری های مسلحانه یک امر معمول به حساب می آید؛ اما مطابق به قوانین درگیری های مسلحانه، حمله، اعمال زور علیه افراد غیرنظامی و کشتن آنان و حمله به صلیب سرخ، شفاخانه ها، موسسات و مراکز مذهبی و شکنجه و مجازات زندانیان و اسرای جنگی ممنوع می باشد.

جنایت انجام گرفته در میرزاولنگ، مصداق عینی و بارز حمله علیه افراد ملکی بوده و بر اساس کنوانسیون های ملل متحد، جنایت جنگی محسوب می شود.

بنابراین توقع و انتظار مردم افغانستان و بخصوص اقوام مورد ستم و تبعیض، از سازمان ملل متحد این است که در رابطه با کشتار افراد ملکی به طور کل و کشتار عمدی، هدفمند و سیستماتیک گروه های قومی به طور خاص، حساس بوده و اجازه ندهد که این کشتار در افغانستان به یک رویه وحشتناک جنگی تبدیل شود.

سازمان ملل متحد و ناتو همانطوری که در کشورهای دیگر برای محافظت از جان غیرنظامیان واکنش نشان می دهند، باید کشتارهای میرزاولنگ را نیز بی پاسخ نگذارند و در چوکات قوانین بین المللی، به این گونه تهدیدها و جنایت ها واکنش عملی نشان دهند.

اگرچه تحقیقات سازمان ملل در مورد جنایات واقع شده در میرزاولنگ، ناقص و ابتداییی است و از اینرو نمی توان در باره آن به صورت قطعی نظر داد؛ اما با آنهم این تحقیق متأسفانه با کاستی ها و نقص هایی همراه می باشد؛ زیرا در تحقیق آن دسته از قربانیانی که هنوز هویت آنها شناسایی نشده اند، درج نگردیده و در باره گزارش های سربریدن، از کوه پرت کردن و سایر موارد نیز اظهار بی اطلاعی کرده است. در حالی که انتظار این است که سازمان ملل در این گونه موارد باید تحقیقات جامع وهمه جانبه را انجام دهد و همه ابعاد قضیه را مورد بررسی قرار دهد، تا عدالت در مورد جنایتکارانی که جنایات جنگی و نقض حقوق بشر را مرتکب می شوند به مرحله اجرا گذاشته شود.

/

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان
تبلیغات متنی