روستای سورچان

* محدوده جفرافیای سورچان اشکور :

سورچان مجموعه ای از دهکده های کهن در حوزه ی جغرافیایی اشکور سفلی ( دهستان شوییل = تقسیمات جغرافیایی فعلی ) است که شامل :

1. ایرمحله (Irmahalle)

2. ایزدین (Izdin)

3. باغسر (Baqsar)

4. ریسن (Reysan)

5. چمتو (Chamtu)

6. هسیه کوه (Hasikoh)

7. بلکوت (Balakout)

8. مازیگان = مازگه (Mazigah)

9. بنان (Bonan)

10. چاکان (chakan)

11. راسران ( rasaran )

12. وربون (Varboon)

13. سورتله (Soortale)

* بقول محقق والامقام آقای عبدلله باقی زاده ( صادقی ) اشکوری :

ایرمحلّه و چاکانک و بلکوت و بنان تا اِزدین و ریسن و به دیار سورچان
در عالم تشبیه چون عقد گهرند در حلقه زنجیر فلک سرگردان

* ساکنان ملک سورچان به نام «ابلق سوار» شناخته میشوند .

واژه های « ســور و ابــلــــق » :

از بررسی دو واژه ی ( سور و ابلق ) در فرهنگ دهخدا به این نتیجه میرسیم که از جهتی میتواتند مترادف ( هم معنی ) باشد .

معانی ســـــور :

1- مهمانی , جشن, عروسی , شادی

چنانکه فــردوســـی می فرماید :
زمان چون ترا از جهان کرد دور پس از تو جهان را چه ماتم چه سور

************

ز تو چشم آهرمنان دور باد دل و جان تو خانه سور باد

مــنــوچـــهــری :
میان ما نه عقدی نه نکاحی نه آیین عروسی و نه سوری
خواجوی کرمانی : مهر فلک کین و نشاط غم است سور جهان نزد خرد ماتم است

2- سور , اسبی را گویند که خط سیاهی مانند سمند از کاکل تا دمش کشیده شده باشد .
مــعــانــی ابــلــق :

1- رنگ سفیدی که به همراه آن رنگی دیگر باشد .

مـنـــوچــهـــری : خاصه هنگام بهاران که جهان خوش گشته است آسمان ابلق و روی زمی ابرش گشته است

2- سیاه و سفید
3- اسبی که دورنگ دارد و یکی سپید و دیگری هر رنگ که باشد

فــــردوســــی :
بدو گفت کر دوی کای شهریار نگه کن بدان گرد ابلق سوار

چنین گفت گستهم کای شهریار برآنم که آن مرد ابلق سوار
نتیجه :

واژه ابلق و هم واژه سور به جهتی دلیل بر اسب دو رنگ دارد . بنابراین سورچان به معنی « اسب سواران »است یا کسانی که درامور روزمره شان اسب را زیاد بکار می گیرند.

یادآوری میشود که : کاربرد اسب علاوه بر حمل بار و سوار کاری , در جنگ آوری پیشینیان نقش عمده ای داشته است , بنابراین بنظر میرسد که اهالی سورچان در مشارکت میدان های رزم در دفاع از هویت خودشان از اسب بسیار استفاده می نمودند .