سردار حسین دهقان مشاور فرماندهی کل قوا در
حوزه صنایع دفاعی و پشتیبانی و وزیر سابق دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با حضور در
برنامه دستخط، درباره نماندن در دولت دوازدهم گفت: از قدیم ضربالمثلی هست که میگوید «صلاح مملکت خویش خسروان دانند».
به هر حال آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور باید همکاران خود را متناسب با سیاستها
و برنامههایی که در این دوره دارند انتخاب میکردند. حق انتخاب هم با ایشان بود
که فرد دیگری را انتخاب کردند. ما هیچگاه دلخوری نداشتیم؛ چه دلخوری؟! وقتی اصل، خدمت به انقلاب و نظام و مردم باشد دلخوری معنی ندارد.
اهم اظهارات حسین دهقان به نقل از خبرگزاری ها به شرح زیر است:
* تلاش همه ما در نیروهای مسلح و حتی خود من به
شکل جدی بر این بود هر کسی به عنوان وزیر دفاع مطرح میشود، باید رای بالایی را در
مجلس داشته باشد چرا که پشتوانه برای اجرای برنامهها خواهد بود و حضور فعال در
عرصه سیاست داخلی و مسائل خارجی و برون مرزی خواهد داشت. لذا همه همت بر این بود
که امیر حاتمی رای بالایی بیاورند و به حمدالله این اتفاق رخ داد.
*از ابتدای پیروزی انقلاب تا پایان دوره
آقای شمخانی، تمامی وزرا اصولاً ارتشی بودند، به جز آقا فروزنده که آن زمان بسیجی
و جانشین ستاد کل بود و در زمان جنگ فرمانده قرارگاه مهندسی جنگ بودند؛ بقیه آقای
فکوری، آقای امیر سلیمی، آقای امیر جلالی بودند که همه ارتشی بودند.
*{جایی نبود که با دولت بحث و چالشی در
کمک کردن در حوره دفاعی پیدا کنید؟}: خیر. با آقای رئیسجمهور از ابتدای جنگ کار میکردیم
و همکاری داشتیم، با ایشان نسبت به مسائل دفاعی و امنیتی اشتراک نظر داریم؛ به این
معنا که تقویت نیروهای مسلح و بنیه دفاعی کشور یک اصل است. اگر جایی بحثی مطرح میشد
بحث محدودیت منابع بود که به طور طبیعی برای همه وجود داشت.
ما «دیپلماسی دفاعی» را به تمام معنی توانستیم عملیاتی کنیم؛
مثلا با روسها مراوداتی در حد راهبردی ارتقا پیدا کرد، توافقنامههای همکاری دفاعی
و نظامی با آنها منعقد شد.
*{در صحبتهایی که با شما شد، اشاره کردید
بودجه تقویت بنیه دفاعی ما نسبت به قبل 2 و نیم برابر شده است. آقای جهانگیری در
مناظرات انتخاباتی گفت 4 برابر شده است. کدام عدد صحیح است؟}:هر دو درست است. ما
تا پایان 95 را بیان میکردیم و ایشان بودجه پیشبینی شده در سال 96 را بیان میکردند.
این را وقتی با 92 مقایسه کنیم هر دو عدد درست است.
*{ از پایگاه همدان هنوز روسها استفاده میکنند؟}:
خیر. این مناقشه بیربط سیاسی در سطح کشور شد که هیچ پایه و اساسی هم ندارد. طبق
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حق ندارد که به هر کشور خارجی پایگاه دهد. لذا بحث همدان که مطرح شد
بحث پشتیبانی از سوریه بود. این
هواپیماهایی که میخواستند عبور کنند، باید برای سوختگیری و اقدامات اولیه باید جایی
نشست و برخاست انجام میشد که این پایگاه سوریه همدان انتخاب شد تا هر زمانی که
لازم بود واحدهای اینها تقویت شود یا تعویض شوند یا مواردی از این دست پیش بیاید،
اینها میتوانستند در فرودگاه همدان نشست و برخاست داشته باشند و یکسری خدمات اولیه
همانند سوختگیری را انجام میدادند. به
طور کلی این تصمیم هم در شورای عالی امنیت ملی گرفته شد. جزئی اش این است که کمیته مشترکی ایجاد شد؛ چهار جانبه. کمیته مشترک
قرار بود مواقع خاص و فوری و عملیاتی را آنها بررسی کنند که همین روال هم وجود
داشت.
*اولا برجام چیز جدیدی به معنای محدودیتها و یا
ممنوعیتها نیست؛ برجام یک فرایندی درباره صرف برنامه هستهای ماست. یعنی هیچ بحث
غیرهستهای در برجام وجود ندارد. دوم این که قطعنامه 2231 تمامی قطعنامههای قبلی
را تا 1929 را فقط در بعد هستهای ملغی میکند؛ این را به یاد داشته باشید. پس اساساً موضوع برجام پرونده هستهای
است، هیچ چیز دیگری نیست. نه موشکی و نه حقوق بشر است. ولیکن این که برجام موجب
محدودیت شده است باید گفت یک جا چنین است و آن جا این است که اقلام با استفاده
دوگانه را این محدودیت را داریم که باید سیکل کمیته خرید را طی کند.
* ترامپ اگر از زمان تبلیغات در نظر بگیریم
مواضعاش خیلی تغییر کرده است. زمانی ایشان میگفت من بیایم برجام را پاره میکنم.
آن چه که ما میفهمیم، این است که آمریکاییها برجام را پاره نخواهند کرد.
*یک بحث، بحث نقض برجام است که سیاست ما
این است که ما ناقض برجام نخواهیم بود، اما در خود برجام پیشبینی شده است که اگر
طرف های مقابل به صورت جزئی و کلی برجام را نقض کردند ما از طرف خودمان کلی یا جزئی
اجرا نخواهیم کرد.
* ما هیچگاه نپذیرفتیم که آقای متوسلیان و
همراهان ایشان را به شهادت رساندهاند. ادعا و حرف ما این است که اگر به شهادت
رساندند اجساد اینها را تحویل بدهند اگر به شهادت نرساندهاند خودشان را تحویل
دهند. کجا هستند اینها؟
*بحث کردستان و کردستانات یک بحث جدیدی
نیست، ولی چنین اقدامی اولا خود کردها را در یک مخمصه ژئوپولتیکی قرار میدهد، با
همه دنیا و آبهای آزاد دنیا قطع رابطه میدهد و از آن طرف، یک نوع تهدید منطقهای
برای تمام کشورهای همسایه آنها ایجاد میشود. شاید بارزانی دنبال یکسری امتیازات
از دولت مرکزی است و بقیه جریان کردی هم با ایشان همراهی نکردند. این طور نیست که
ایشان بتواند هر کاری خواست انجام دهد.
*{درباره وضعیت ارتش در ابتدای جنگ}:فرماندهان
ارتش یک وضعیتی داشت و برخی اعدام شده بودند؛ تجهیزاتی که داشت عموما متکی به
پشتوانه خارجی بود، بسیاری از فعالیتهایش همراه با مشاورین فنی و مهندسی و عملیاتی
امریکایی صورت میگرفت. حالا این ارتش میخواست روی پای خود بایستد. در این شرایط
که پشتوانهها و مشاورهها قطع شده و فرماندهیاش جدید مستقر شده است. رئیسی که
بالای سر آن بوده نیست. خب
این ارتش خیلی میتواند آسیبپذیر باشد. یک اختلاف نظری هم همان ابتدا به وجود آمد
مثلا ما سپاهیها معتقد بودیم جابهجاییها یا اقداماتی که عراق در آن سوی مرز
انجام میدهد، حکایت از انجام یک نوع عملیات و تجاوز دارد. عدهای و سیاسیون این
مسئله را قبول نداشتند.
*{سر قضیه فاو این درست است که میگویند قدری سیاسی
شدن سپاه به خصوص انتخابات این امر اتفاق افتاد؟}: اینها حرفهای مزخرفی است. مثلا
یعنی چی که سپاه سیاسی شد؟ این بحثها را سیاسیون میکنند والا
احدی از بچهها و فرماندهان سپاه تا زمانی که جنگ بود هیچگاه نگاهشان به پشت جبهه
نبود؛ دلیلی نداشت.
27214