به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، محققان این پژوهش اظهار کردند: "پژوهشهای پیشین نشان دهنده این موضوع بود که روزه میتواند روند پیری را آهسته کند، اما ما در حال حاضر به دنبال درک زیست شناسی این اتفاق هستیم."
میتوکندریها مانند نیروگاههای کوچکی در درون سلولهای ما هستند. سال گذشته تیمی از محققان دانشگاه نیوکاسل به طور موفقیت آمیز نشان دادند که چگونه وجود میتوکندریها به پیری سلولها بستگی دارد.
تحقیقات جدیدی از دانشگاه هاروارد نشان میدهد که چگونه تغییر شکل شبکههای میتوکندریایی میتوانند طول عمر را تحت تاثیر قرار دهند، اما مهمتر از همه، مطالعات نشان میدهند که چگونه روزه این شبکههای میتوکندری را دستکاری میکند تا آنها را در حالت "جوان" حفظ کند.
در داخل سلولها شبکههای میتوکندریایی عموما بین دو حالت "همجوشی" و" تقسیم شده" در حال تغییر هستند.
محققان در این پژوهش با استفاده از کرمهای "نماتد"(Nematode)، که ارگانیسمهای مفید برای مطالعه طول عمر بوده و تنها به مدت دو هفته زندگی میکنند، نشان دادند که رژیمهای محدود کننده باعث افزایش "همایستایی یا هومئوستازی" (homeostasis) در شبکههای میتوکندریایی شده و باعث ایجاد یک پلاستیسیته طبیعی بین این دو حالت متصل و تقسیم شده میشود.
همایستایی یا هومئوستازی، توسط فیزیولوژیستها به معنای حفظ شرایط پایدار و ثابت در محیط داخلی به کار برده میشود. ویژگی که یک سامانه است که محیط داخلی خود را تنظیم میکند و تمایل به حفظ وضعیت ثابت و پایدار از جمله حفظ ویژگیهایی مانند دما دارد.
این مطالعه همچنین نشان داد که روزه باعث تقویت هماهنگی میتوکندریایی با پراکسیتنها میشود.
پراکسیتن یا پرکسیتن یا پراکسیزوم اندامکهای تک غشایی موجود در یاختههای گیاهی و جانوری هستند. فعالیت اکسیدازی و پراکسیدازی شدیدی دارند. این اندامکها بسیار کوچکتر از میتوکندریها هستند و قطری بین 15/. تا 25/. میکرون دارند.
در آزمایشهای این پژوهش، طول عمر کرم توسط حفظ هومئوستازی شبکه میتوکندریایی از طریق مداخله در رژیم غذایی افزایش یافت.
این نتایج نشان میدهد که چگونه روزه میتواند طول عمر را افزایش داده و باعث بهبود روند پیری شود.
محققان این پژوهش اظهار کردند: یافتههای ما راههای جدیدی را برای جستجوی استراتژی های درمانی ارائه کرده و احتمال بروز بیماری های مرتبط با سن را کاهش میدهد."
این پژوهش در مجله Cell Metabolism منتشر شده است.