کنیه، براى تعظیم و تکریم اشخاص به کار مىرود. حضرت فاطمهى زهرا علیهاالسلام کنیههاى زیادى دارند، ما در اینجا بعضى از کنیههاى آن حضرت را متذکر مىشویم.
کنیههاى حضرت فاطمهى زهرا علیهاالسلام عبارتند از:
1) اُمّالحسن، 2) اُمّالحسین، 3) اُمّالمحسن، 4) اُمّالأئمة، 5) اُمّأبیها، 6) اُمّالخیرة، 7) اُمّالمؤمنین،
8) اُمّالأخیار، 9) اُمّالفضایل، 10) اُمّالأزهار، 11) اُمّالعلوم، 12) اُمّالکتاب، 13) اُمّالأسماء
مدارک کنیههاى حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام
قال العلامة، ابن شهرآشوب (ره):
«و کناها: اُمّالحسن، و اُمّالحسین، و اُمّالمحسن، و اُمّالأئمة، و اُمّأبیها.» (1)
و قال المولى الأنصارى قدسسره و ذکر بعضهم:
«إنَّ من جملة کناها: اُمّالخیرة، اُمّالمؤمنین، و اُمّالاخیار، و اُمّالفضائل، و اُمّالأزهار، و اُمّالعلوم، و اُمّالکتاب.» (2)
و قال فی «نخبةالبیان»:
«فمنها اُمّاسماء، ذکره الخوارزمى فی مقتله، و لعله لتعدد أسمائها الحسنى، الحاکیة عن صفاتها العلیا و مناقبها العظمى.» (3)
کنیهى اُمّابیها:
مهمترین کنیهى حضرت فاطمهى زهراء علیهاالسلام «اُمّابیها» مىباشد. براى این کنیه معانى متفاوتى شده است.
بعضى این کنیه را صِرف محبت پدر به فرزند دانستهاند و مىگویند انسان هرگاه فرزند خود را زیاد دوست بدارد و بخواهد این محبت را ابراز کند، به فرزندش مىگوید: «بابا»، «مادر» و این در تکلم عموم مردم رایج است. بنابراین، کنیهى «امابیها» نوعى ابراز محبت شدید از طرف پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم به حضرت فاطمهى زهرا علیهاالسلام بوده است.
و شاید این که پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم به او مىگوید: «اى مادر پدر» به این علت باشد که حضرت فاطمهى زهراء علیهاالسلام، مانند مادرى مهربان، براى پدر خود زحمت مىکشید. خاکستر از سر و رویش پاک مىکرد، جراحات او را پانسمان مىکرد و کارهایى را که یک مادر در حق فرزند خود انجام مىدهد، ایشان براى پدر انجام مىداد.
و معناى دیگر آن که، پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله وسلم مانند فرزند، با دخترشان برخورد مىکردند، دستش را مىبوسید، همان گونه که فرزند در مقابل مادر باید چنین باشد، در برابرحضرت زهراء علیهاالسلام، تمامقد برمىخاست، در هنگام سفر از او خداحافظى مىکرد و هنگام بازگشت از سفر اولین دیدارش از زهراى مرضیه علیهاالسلام بود. این عملى است که هر فرزند مؤدب به آداب الهى آن را انجام مىدهد.
برخى از محققین، از معانى «اُمّ» کمک گرفته و وجوهى را براى معناى این کنیهى ذکر نمودهاند و گفتهاند یکى از معانى «اُمّ» اصل و ریشه هر چیز است. حضرت فاطمهى زهراء علیهاالسلام ریشهى شجرهى طیبهى نبوت است و براى تقویت سخن خود به روایت ذیل نیز تمسک جستهاند.
قال الباقر علیه السلام: «الشجرة الطیبة، رسولاللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم و فرعها، على علیه السلام و عنصر الشجرة، فاطمة علیهاالسلام و ثمرتها، أولادها و أغصانها و أوراقها، شیعتها.» (4)
امام باقر علیه السلام فرمودند: درخت پاکى و طهارت، پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم است، که شاخههاى آن على علیه السلام، ریشههاى آن فاطمهى زهرا علیهاالسلام، میوهى آن حسن و حسین و زینب و اُمّکلثوم، شاخ و برگ این درخت شیعیان آنها مىباشد.
قال رسولاللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم:
«أنا شجرة، و فاطمة أصلها، و علی لقاحها، والحسن والحسین ثمرها.» (5)
پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم فرمودند: من درخت پاکى و فاطمه ریشههاى آن و على پیوند و مادهى بارورى آن و حسن و حسین میوههاى این درختند.
پىنوشتها:
1- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 203، از «المناقب»، ج 3، ص 357.
2- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 203 از «اللمعة البیضاء»، ص 50.
3- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى ج 1 ص 203 از «نخبة البیان فی تفضیل سیدة التسوان»، ص 86.
4- فاطمه الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 205 از «مجمعالبحرین» ماده شجر.
5- فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، ج 1، ص 205 از «میزان الاعتدال»، ج 1، ص 234 على ما فی «احقاقالحق»، ج 9، ص 152.
منبع: http://www.yazahra.net