برای شناخت فرهنگ هایی ناب و لذت از تماشای طبیعتی بکر و دیدنی، قطعا روستاها گزینه مناسبی هستند. چرا که بی واسطه می توان مردمان سرزمین های مختلف و سنت هایشان را شناخت. کشور ما ایران، از روستاهای زیبا و با ویژگی های متفاوت، برخوردار است. یکی از این ویژگی های متفاوت، ظاهری با معماری پلکانی ست. وقتی صحبت از روستای پلکانی شکل به میان می آید، در ذهن قریب به اتفاق ما، صحنه روستای ماسوله واقع در شمال ایران تداعی می شود. غافل از این که این سبک جالب از معماری را در روستاهای دیگری از کشور عزیزمان نیز شاهد هستیم. یکی از این روستاهای خوش آب و هوا و کمتر شناخته شده، روستای هویه استان کردستان، در میان دو شهر سنندج و مریوان می باشد. بام خانه یکی، حیاط خانه دیگری ست، سخاوتی در میان است و نیز صمیمیتی بیشتر. بر دوش هر خانه، خانه ای دیگر سوار است تا مانند پلکانی خود را به آسمان برسانند. چه دنیای متفاوتی دارند ساکنان این خانه های زیبا. در منطقه کلاتزران، علاوه بر روستای هویه ،روستاهایی چون اویهنگ، بیساران، سرهویه، سالیان و. .. وجود دارند. روستای هویه کردستان را دو بخش ورده گا (جلو روستا) و مله گا (پشت روستا) با دنیایی از دیدنی های خاص و زیبا، تشکیل می دهد. در ادامه به اختصار می پردازیم به آنچه قطعا برای مسافران روستای هویه در کردستان جذاب و سازنده لحظاتی ناب و بی بدیل خواهد بود. پس با ما در مجله همگردی همراه باشید...
1) جلوه ظاهری هویه، پله پله تا آسمان
قطعا آنچه که در نظر اول چشم هر بیننده ای را در روستای هویه در کردستان برای لحظاتی وادار به تماشا می کند، همان ظاهر پله ای و فشرده قرار گرفتن خانه ها در دامنه کوه است. قطعا لذتی در پس این تماشا ست، لذتی از جنس شگفتی ...
2) کوه و کوهستان
زرده خانی، کوهی درست در مقابل روستای هویه کردستان و با کوه های دیگری چون شاه نشین، سه بید، شیانه، ره جال گا، چووان، پیچه و پیچ، به نن، تونوماران و... در اطراف منطقه کوهستانی این روستا، زیبایی خاصی به آن بخشیده است.
3) غار
ساکنان قدیمی روستای هویه کردستان مدعی اند در غار کوچک وله مچه، راهرویی هست که از زیر روستا می گذرد. ادعایی که هنوز سندی دال بر صحت آن موجود نیست. مهم ترین کوه روستا یعنی زرده خانی، میزبان این غار کوچک است.
4) چشمه سارها و آبشارها
هانوشیخه و هانوهواسی را می توان مهم ترین چشمه های این ناحیه دانست، که از اهمیت ویژه ای نسبت به سایر چشمه های هویه برخور دارند. این دو به همراه دیگر چشمه هایی که در نزدیکی روستای هویه استان کردستان قرار دارند، شریان های حیات بخش این منطقه هستند. شریان هایی که حامل آب گوارا از قلب زمین سخاوتمند می باشند. زیبایی هویه با وجود سروزن، آبشاری در نزدیکی این روستا، جلوه خاصی می یابد.
5) طعم ویژه توت فرنگی
اگر در فصل برداشت توت فرنگی که مهم ترین محصول کشاورزی هویه است، به این روستا سفر کنید، قطعا شما را یارای گذر از طعم لذیذ توت فرنگی هایش نیست. طعمی که حتی شما را وادار به تهیه این میوه خوشمزه برای عزیزانتان نیز می کند.
6) گشت و گذار در روستا
کوه های اطراف روستای هویه استان کردستان، برای علاقمندان به کوهنوردی و آشنایان به اصول آن، مقصد مناسبی خواهد بود. اگر اهل دورهمی های دوستانه و خانوادگی هستید، وسایل مورد نیاز را بردارید و در کنار هم از طبیعت بکر و زیبای اطراف هویه لذت ببرید.
برای گشت و گذار در منطقه ای تا این حد جذاب و زیبا، ثبت لحظه لحظه ی این سفر در دنیایی متفاوت، که قدم به قدم منظره جدیدی به روی دیدگان شما می گشاید، قطعا دوربین عکاسی یکی از ضروریات همراه شما خواهد بود.
برای اقامت در روستای هویه کردستان می توانید از هتل ها، مهمان سراها یا خانه های محلی شهرهای اطراف استفاده کنید. چرا که این روستا فاقد امکانات اقامتی می باشد. اگر هم بخواهید لذت تان از طیبیعت را کامل کنید، می توانید در طبیعت زیبای آنجا کمپ یا چادری علم کرده و سفر خود را با تجربه ای متفاوت همراه کنید.
7) چگونه به هویه برویم؟
این روستا در استان کردستان و 70 کیلومتری شهر سنندج واقع است. پس از حدود 75 کیلومتر از جاده سنندج، مریوان تابلوهای راهنمای این روستا نمایان است. گفتنی ست که این روستا فاقد جاده آسفالتی ست و برای رسیدن به هویه باید مسیر جاده خاکی این روستا را طی کنید.
8) در چه فصلی به هویه برویم؟
با توجه به اینکه در فصول گرم سال، یعنی فصل بهار و تابستان و مقاومت این روستا در مقابل گرما، بخاطر وجود کوه های سر به فلک کشیده، آب و هوایی مطبوع و ییلاقی به این منطقه می بخشد، می توان گفت بهترین فصل سفر به هویه، اواسط بهار تا اواخر تابستان است. چرا که برف و یخبندان و سرمای شدید هوا در فصول سرد، سفر به این منطقه را با مشکل مواجه خواهد کرد.
9) مردمان روستای هویه
290 خانواده و جمعیتی بالغ بر 1149 نفر در روستای هویه در کردستان ساکن هستند و غالبا به شغل کشاورزی و دامداری مشغول اند. مردان این روستا کواپانتول و زنان گنجی به تن دارند، که از لباس های کردی و محلی این منطقه می باشند. زبان روستانشینان هویه، اورامی ست. مردمان روستا در مراسم شاد خویش مثل عروسی، رقص کردی یا هه لپرکی دارند و این رقص از طرفداران بسیاری برخوردار است.
آنان از اول نوروز تا پایان روز سیزدهم فروردین، مراسمی به نام عروسی بی کس دارند که یکی از مراسم زیبای روستا و نوعی عروسی سنتی ست که هر ساله با شکوهی بسیار برگزار می شود. همچنین آتش افروزی جوانان این منطقه در عید نوروز، بر فراز کوه میان روستا، که برای به جای آوردن شکر نعمت های خدا و خوش آمد گویی به سال جدید است، از مراسم خاص و هرساله مردم هویه می باشد.
10) کشاورزی در هویه
به خاطر آب و هوای عالی هویه برای کشاورزی، محصولات بسیاری برای کشت در خاک حاصلخیز این منطقه مناسب هستند، اما از آنجایی که دارای کوه های بلند است و در ارتفاعات با کمبود آب مواجه هستیم، بیشتر کار کشاورزی آن در دامنه ها انجام می شود و مهم ترین محصول کشاورزی آن که به مناطق دیگر نیز صادر می شود، توت فرنگی با طعمی ویژه و فوق العاده است.محصولات زراعی دیمی نیز در ارتفاعات هویه کشت می شود، مانند: گندم و جو و ذرت. این روستا محصولات کشاورزی دیگری چون: گردو، آلبالو، گیلاس، زردآلو، هلو، انگور، سیب، بادام، به، انجیر، گلابی و... نیز دارد.
شاید دلیل ناشناخته ماندن این روستا، کمبود امکانات و تسهیلات مناسب جهت تبدیل شدن این مکان زیبا و بهره مندی از پتانسیل های بسیار برای تبدیل شدن به مکانی گردشگری، باشد. حتی جاده دسترسی به این روستا، هنوز هم خاکی ست. فراهم کردن امکانات و برنامه ریزی های هدفمند می تواند گردشگری این روستا را متحول و زمینه ای برای پیشرفت اقتصادی هویه و اشتغال جوانان را فراهم آورد.
یادمان باشد طبیعت در هر کجای جهان، تحفه ای با ارزش از جانب پروردگار است و حفظ آن برای آیندگان، وظیفه ای مهم. هویه نیز یکی از این هدایاست و سفر آن مستلزم رعایت اصول زیست محیطی...