علامه شیخ بهایی را ارادتی عجیب به زیارت مزار تخت فولاد بود و آمد و شد بسیار به این سامان داشت و در این مورد حکایت هایی نقل شده است:
شیخ بهایی از معتقدان صدیق عارف بزرگ مسعود بن عبدالله بیضاوی معروف به بابارکن الدین می باشد و بسیار به زیارت قبر او می رفته و از باطن او مدد می جسته است.در اواخر عمر شیخ بهایی که به همراه چند تن از طلاب برای زیارت قبر بابا رفته بود، واقعه ای عجیب رخ داد و شیخ را مکاشفه ای واقع گردید که فقیه و محدث نامی ملا محمد تقی مجلسی پدر علامه مجلسی که خود در آن روز همراه شیخ بوده و واقعه را از نزدیک مشاهده کرده ، در مشیخه شرح عربی (من لا یحضره الفقیه)آورده که واقعه اینگونه بیان گردیده است:
شیخ بهایی در هنگام زیارت و فاتحه خوانی بر سر مزار بابارکن الدین صدایی از درون قبر می شنود. پس از اتمام مکالمه،شیخ برخاسته و عبای خود بر سر می کشد و بی آنکه با احدی گفت وگو کند به خانه باز می گردد و در بر روی خود می بندد و خلوت اختیار می کند به توبه و انابه.
مرحوم ملا محمد تقی مجلسی آن مکالمه را از جانب شیخ اینگونه بیان کرده که : آوایی از قبر شنیدم که فرمود: «ای شیخ به فکر خود باش» و به این معنی خبر وفات شیخ داده شد و از آن پس ترک معاشرت نمود و پس از شش ماه که ازآن واقعه گذشت، در دوازدهم شوال 1030 هجری قمری به سرای جاودان شتافت.
بر مبنای گزارش های متون تاریخی و روایات محلی، پس از این واقعه بقعه و تکیه بابا رکن الدین مورد توجه کامل بزرگان و عامه مردم قرار گرفت و ارادت و توجه مردم به زیارت قبر بابا موجب گردید شاه عباس اول دستور احداث بنای بقعه ای بر سر مزار این عارف را صادر کند و بعضاً حتی مهندسی بقعه را به جناب شیخ بهایی نسبت می دهند که البته استاد جلال الدین همایی پس از بررسی های دقیق بر روی بقعه و معماری بنا ،اصل بنای پنج ضلعی را متعلق به قرن هشتم و نهم هـ .ق می داند که در زمان شاه عباس اول تجدید بنا شده و قسمت جلوخان ضلع شمالی به صورت بنایی چهارضلعی مشتمل بر ایوانی در وسط با دو اتاق قرینه در طرفین از الحاقات زمان شاه عباس می داند.
به هر حال پس از مکاشفه جناب شیخ و مورد توجه قرارگرفتن جناب بابارکن الدین،این بقعه چنان شهرتی پیدا می کند که گورستان مجاور تکیه به مزار بابارکن الدین و پل خواجو که محل دسترسی مردم اصفهان به گورستان بود پل بابارکن الدین نامیده می شود.
منبع: ویژه نامه روز اصفهان و کنگره بزرگداشت شیخ بهایی ضمیمه روزنامه اصفهان زیبا / اردیبهشت 89.