به گزارش ایسنا، جان رابرت شریفر، 31 مه سال 1931 در اوک پارک، ایلینوی متولد شد. در سال 1949 وی از دبیرستان " Eustis"فارغ التحصیل شد و پس از فارغ التحصیلی به مدت 2 سال در رشته مهندسی برق "دانشگاه ام.آی.تی" تحصیل کرد اما پس از 2 سال شریفر تغییر رشته داد و تحصیل خود را در رشته‌ی فیزیک ادامه داد. او پایان‌نامه کارشناسی خود با عنوان "اتم‌های سنگین" را با کمک استاد راهنمای خود "جان سی اسلِیتر" در سال 1953 تکمیل کرد.
وی به دلیل علاقه به رشته "فیزیک جامدات" تحصیل خود را در این رشته و در "دانشگاه ایلینوی در اِربانا—شمپین" آغاز کرد و سپس بلافاصله به عنوان دستیار تحقیقی جان باردین استخدام شد. در سال سوم دانشگاه، شریفر به جان باردین و لئون نیل کوپر برای توسعه نظریه ابررسانایی پیوست.
وی پایان نامه دکترای خود را در نظریه ابررسانایی به انجام رساند و پس از آن از سال 1957 تا 1958 به تحقیقات خود در این زمینه در بنیاد ملی علوم ادامه داد.
در سال 1964 شریفر کتاب خود را که درباره نظریه بی سی اس بود، منتشر کرد و موفق به اخذ مدرک افتخاری "دانشگاه فنی مونیخ" و "دانشگاه ژنو" شد.
در سال 1980، وی استاد "دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا" شد.
وی در سال 1993 به همراه لئون نیل کوپر، موفق به دریافت "جایزه کامستاک در فیزیک" از آکادمی ملی علوم آمریکا شدند.
او یکی از پدیدآورندگان نظریه بی سی اس در توجیه پدیده ابررسانایی است که به خاطر آن جایزه نوبل فیزیک 1972 را به همراه جان باردین و لئون کوپر دریافت کرد.
نظریه بی‌سی‌اس، نظریه‌ای برای توجیه ابررسانایی است که در سال 1957 پدید آمد. این نظریه به خاطر حرف آغازین نام سه فیزیکدان پدیدآورنده آن، جان باردین، رابرت شریفر و لئون کوپر نامگذاری شد و در سال 1972 جایزه نوبل فیزیک را نیز برای آنها به ارمغان آورد.
در نظریه BCS، دو الکترون با اسپین مخالف که دارای بار منفی هستند (برخلاف انتظار) همدیگر را جذب می‌کنند و جفت کوپر را تشکیل می‌دهند، علت این نیروی جاذبه برهمکنش فونون- الکترون‌ها می‌باشد. برای تشکیل جفت‌های کوپر دمای پایین خاصی احتیاج است و در دماهای پایین‌تر این جفت‌ها که از آمار بوز- اینشتین پیروی می‌کنند می‌توانند چگالش بوز- اینشتین تشکیل دهند.
