احمد-شاملو

توضیح شاملو دربارۀ نماندنش در غرب و بازگشت‌اش به ایران خواندنی است: «من این‌جایی هستم. چراغم در این خانه می‌سوزد، آبم در این کوزه ایاز می‌خورد و نانم در این سفره است. این‌جا به من با زبان خودم سلام می‌کنند و من ناگزیر نیستم در جوابشان بُنژور و گودمُرنینگ بگویم.»

خبر «فخری خوروش در آمریکا درگذشت» اگرچه همراه با تأسف است اما این پرسش را برنمی‌انگیزاند که چرا درگذشت، چون مرگ حق است و همه می‌میرند و همه می‌میریم. بلکه این سؤال شکل می‌گیرد که چرا در آمریکا؟

به مناسبت مرگ نقاش مشهور جهان «پابلو پیکاسو»، روزنامه اطلاعات مجموعه یادداشت‌هایی از چهره‌های شناخته شده کشور را در ویژه‌نامه‌ای منتشر کرد.

به مناسبت مرگ نقاش مشهور جهان «پابلو پیکاسو»، روزنامه اطلاعات مجموعه یادداشت‌هایی از چهره‌های شناخته شده کشور را در ویژه‌نامه‌ای منتشر کرد.

شهرداری تهران باید در واکنش به رویکردهای ناهمگون اخیر خانه هنرمندان با چهارچوب تعریف شده فرهنگی در کشورمان در یک تعامل کاملا تخصصی در هماهنگی با روسای اصناف اقدام به تغییر ریاست خانه هنرمندان کند.

این مطلب شاید کمی تخصصی جلوه کند، اما اگر شاملو را ورای ژست‌های مجازی و کافه‌نشینی می‌خواهیدش، مطلب به درد بخوری‌ست.

تنها شعر یا متن‌های مثلا ادبی نیست؛ جعلیات آشنایی که سال‌هاست در فضای مجازی به نام احمد شاملو دست به دست می‌شود گاه حتی وصیت‌نامه‌ای است منسوب به این شاعر.

بارون میاد جر جر / رو پُشتِ بونِ هاجر / هاجر عروسی داره / تاجِ خروسی داره... شاید باورش دشوار باشد؛ ولی واقعیت دارد؛ این ترانه را که در کودکی‌هایتان در کوچه‌ها می‌دویدید و می‌خواندید، احمد شاملو به نظم درآورده و از فرهنگ عامه توسعه بخشیده است.

می‌گویند مهدی اخوان ثالث «رندی از تبار خیام» بود، شاعری که درنگذشته است.

هرمز علیپور در روایت بیش از نیم‌ قرن شاعری خود و چگونگی رسیدن به موج ناب و گذر از آن، از منوچهر آتشی، احمد شاملو، رضا براهنی، یدالله رویایی، محمد حقوقی و دیگران می‌گوید.