اخلاق-اجتماعی

یکی از مهم ترین دغدغه های این پژوهش تبیین معنای اخلاق فردی و قلمرو آن است. اخلاق فردی به راستی چیست و چه ارتباطی با اخلاق اجتماعی دارد و آیا می توان برای اخلاق فردی قلمرو خاص و مصادیق مشخصی از فضایل یا رذایل را بیان کرد؟ همچنین برای اخلاق اجتماعی می توان از مصادیق جداگانه بحث کرد؟

در بحث های اخلاقی، این ذوات قدسی برای همه ما نمونه هستند. وجود مبارک رسول خدا(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) خلیفه خدای سبحان برای هدایت انسان ها بود خداوند همه را هدایت می کند؛ منتها بعضی قبول می کنند بعضی نکول

اخلاق از ضروریات زندگی بشر است و انسان برای رسیدن به کمال، می باید ابتدا به فضایل آراسته گردد و از رذایل دوری نماید. تمام ابعاد زندگی، دارای شئونات اخلاقی خاصی است که تنها در سایه رعایت آن ها به سعادت دنیا و آخرت می توان دست یافت. امیرمؤمنان (ع) می فرماید:

پیش از ورود به بحث، ارائه تعریف اخلاق و جامعه زمینه ساز و نیز جامعه اخلاقی ضروری می نماید

ادب شگفت و عجب،[1]دانش، معرفت، روش پسندیده.[2] ادب در لغت نامه های عربی، تمرین دادن نفس[3]و حسن اخلاق[4]شمرده شده است و ابن منظور ادب را راهنمای مردم به سوی کار پسندیده، و بازدارنده آنها از کار زشت می داند.[5]

اصطلاح «وجدان کاری» در فرهنگ اداری جامعه اسلامی به ضرورت مطرح می شود و باید مورد توجه مدیران و کارگران آن قرار گیرد

سیره اخلاق اجتماعی معصومین(علیهم السلام) چکیده سیره اجتماعی معصومین(علیهم السلام) به معنای رفتار پیامبر(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) در ارتباط با دیگران است که از ارزش فراوانی برخوردار می باشد

معاونت اجتماعی نیروی انتظامی گفت: اخلاق مداری در جامعه امروز، هزینه بالایی دربر دارد و این ویژگی افراد را از برخی فرصت‌های به ظاهر مطلوب محروم می‌کند.

مقدمه درآمد سخن از آرمان شهر و مدینه فاضله بشری، یکی از دغدغه های پایدار انسان و اندیشه های انسانی بوده است؛ اما آنچه از دیرباز تاکنون تدوین و تبیین شده بیشتر از « زاویه هدف و کار ویژه های این آرمان شهرها » به آن دغدغه می نگرد

مقدمه رضایت از زندگی به عنوان مفهومی فراگیر و در عین حال منعکس کننده ی احساس و نظر کلی مردم یک جامعه نسبت به جهانی است که در آن زندگی می کنند و اهمیت آن نیز از حیث دلالت هایی است که بر ویژگی های پایدار نظام اجتماعی دارد ( عبدی و گودرزی، 1378: 153 )