اهل‌بیت

جمال الدین ابو منصور اسدی حلّی، حسن بن یوسف بن علی بن محمّد بن مطهر، معروف به «علامه حلّی» در شب بیست و هفتم رمضان 1648ق در شهر حلّه دیده به جهان گشود(1).

«.

مطلبی که واقعا رمز مانند است این است که به طور کلی در قرآن آیاتی که در مورد اهل بیت پیغمبر است و مخصوصا آیاتی که لااقل از نظر ما شیعیان در مورد امیرالمؤمنین است، یک وضع خاصی دارد و آن اینکه در عین اینکه دلائل و قرائن بر مطلب در خود آیه وجود دارد ولی گویی یک کوششی هست که این مطلب در لابلای مطالب دیگر یا در ضمن مطلب دیگری گفته شود و از آن گذشته شود

در برابر فضائل عظیم اهل بیت (ع) و مقامات فوق العاده آن ها در درگاه خداوند، همیشه این دغدغه خاطر برای بعضی از افراد که در متن مسائل نیستند وجود دارد که نکند این همه فضائل نتیجه خوشبینی فوق العاده دوستان، و برداشتهای علاقمندان و عاشقان این مکتب باشد.

(چگونه فدک به اهل بیت: بازگشت؟)

در شماره سابق، بخش نخست این نوشتار تقدیم شد و در آن به بررسی آیه 96 سوره مریم و سپس آیه 23 سوره شوری پرداختیم. در این شماره روایاتی را که در تفسیر آیه دوم آمده است از نظر می گذرانیم و به تحلیل سخنان مفسران شیعه و سنی در این زمینه می پردازیم.

حجت الاسلام و المسلمین ایلقار اسماعیل زاده*

اینکه آیه تطهیر و احادیث فضیلتی بس بزرگ رابرای اهل بیت بیان داشته است، مورد قبول امامیه و اهل سنت می باشد، ولی درتعیین مصداق آن دو نظریه وجود دارد: امامیه معتقدند که این فضیلت بزرگ و این ویژگی برجسته از آن کسانی است که دارای مقام عصمت باشند، یعنی امامان معصوم(ع) و فاطمه زهرا(س) که اهل بیت رسالت و امامتند.

در شماره نخست از مقاله حاضر به نحوه حضور فضه نوبیه در مدینه و آشنایی وی با فضایل اهل بیت و تاثرات روحی برگرفته از آنان پرداختیم، در این شماره به حضور جدی فضه در کنار اهل بیت(ع) درسخت ترین شرایط اجتماعی سیاسی پرداخته، لحظه لحظه او را با خاندان نور، بویژه حضرت فاطمه(س)، به نظاره خواهیم نشست.

در شماره های پیشین با نحوه حضور فضه در مدینه، خدمتگزاری و همراهی وی با اهل بیت و شهادت فاطمه(س) آشنا شدیم و اینک به تشکیل خانواده، تربیت فرزندان، امتیازات فردی و استفاده از آن برای تبلیغ آرمانهای اهل بیت(ع) می پردازیم.