اومانیسم

از این همه کدهای آشکار و پنهان، ویلینو از القای تطبیق با منجی شیعه به ذهن مخاطب، آرام نگرفته و از زبان دختر فرمن(چانی) خطاب به پائول می شنویم:" تو «مهدی» هستی؟ تو که شبیه پسربچه‌ها هستی."

کدام فرمانده نظامی در تاریخ عالم بوده که این چنین با «قلب» مردمش پیوند بخورد که اقیانوسی از جمعیت او را بدرقه کنند؟

قرآن کریم انسان را به عنوان خلیفهٴ الهی معرفی کرد، برای احساس خطری است که در درون انسان این خطر پیدا شده و می شود

به طور کلی وظایفی برعهده ماست؛ هم ما به عنوان دولت و حکومت، هم ما به عنوان یک فرد مسلمان. اما این وظایف یک مبنای فکری دارد

با این سنخ تفکرات در «مشاوران» دولت، عجیب نیست که وابستگان فرقه ضاله، روز روشن، خوش و خندان، در متروی پایتخت عملیات روانی خود را اجرا می کنند، فیلم می گیرند و برای مسیح علینژاد می فرستند.

بی‌شک یکی از بنیان‌های اصلی فرهنگ و تمدن غربی، اومانیسم (انسان‌مداری) است، چنان‌که در بسیاری از نوشته‌ها و گفتارها به این مطلب اشاره شده و می‌شود؛ اما کمتر نوشتة تحلیلی‌ای وجود دارد که به این مسئله پرداخته و نشان داده باشد که چگونه اومانیسم بر شکل‌گیری فرهنگ و تمدن غربی تأثیرگذار بوده است

تئوریسین‌های حلقه انحرافی معتقد به این همانی انسان و خدا بوده و در سخنان متعددی انسان و خدا را شبیه به یکدیگر یا آیینه هم خوانده‌اند!

در فرهنگ اسلامی، جهان عرصه تقابل و هماوری دو «ولایت» است؛ ولایت خدا و دوستان او از یک سو و ولایت شیطان (طاغوت) و پیروان او از سوی دیگر

شعار و آرمان دموکراسی، حکومت یا دولت یا سیستمی را پیشنهاد می دهد که در ظاهر با حکومت های دینی و به ویژه حکومت اسلامی در قرائت شیعی آن ناسازگار می افتد

1- با آن‌که می‌دانم بحمدلله در دهه‌ی اخیر بسیاری از اندیشمندان، متوجه بحران خانواده و جایگاه واقعی زن در کشور عزیزمان شده‌اند و هر کدام به سهم خود تلاش‌های موثری نموده‌اند؛ ولی از آن جائی که باید قبل از نظر به آرمان‌ها، بستر تحقق آن‌ها را شناخت و تحلیل نمود