باطن

گاهی در تفسیر قرآن، مطالبی ارائه می شود که رابطه منطقی و زبان شناختی با الفاظ قرآن ندارد; مانند تفسیر «لیال عشر» در سوره مبارکه فجر به «حواس ده گانه ظاهر و باطن » (1) و نیز تفسیر همین آیه به امامان ده گانه، از امام حسن مجتبی علیه السلام تا امام حسن عسکری علیه السلام مطابق برخی از روایات تفسیری (2) ; تفسیر «لیلة القدر» به پیامبر اکرم صلی الله علیه ...

در ادامه سلسله مباحث اخلاقی استاد مصباح یزدی، در این شماره نیز شرح بخش دیگری از وصایای امام جعفر صادق علیه السلام به عبدالله بن جندب را، که اختصاص به مواعظ اخلاقی حضرت عیسی علیه السلام دارد، به محضر اهل معرفت تقدیم می داریم:

سیدجعفر دارابی کشفی، که بعدها به دلیل داشتن کشف و کراماتی به «کشفی» معروف گردید، در سال 1191 ق در خانواده ای از علمای دین در بخش اصطهبانات از توابع فارسی دیده به جهان گشود و در سال 1267 در بروجرد بدرود حیات گفت

جوهره تشیع، محبت است و جوهره محبت، صفا و اخلاص در عمل و محکم بودن اعتقادات و آراستگی باطن به اخلاق نیکو و ظاهر به اخلاقیات پسندیده است

عضو هیات علمی دانشکده ادبیات شهید چمران اهواز

در نظر امام خمینی، اخلاص، طهارت، ترتیل و تدبر از مهمترین شرایط فهم قرآن است و غرور علمی، گناه، جمود بر اقوال مفسران و تعصب بر رای شخصی از بزرگترین موانع فهم قرآن به شمار می رود . به نظر او فهم

ظاهر و باطن در اصل لغت، ماخوذ از ظهر و بطن و به ترتیب به معنای پشت و شکم است و به معنای آشکاری و پنهانی نیز به کار رفته است

«هرمنوتیک » واژه ای یونانی است و به معنی «هنر تفسیر» یا «تفسیر متن » می باشد. گاهی گفته می شود این واژه از نظر ریشه ی لغوی با «هرمس » پیامبر خدایان، بی ارتباط نیست.و در حقیقت «مفسر» کار «هرمس » را انجام می دهد و می کوشد تا هرمس گونه معنای سخن را کشف کند، همان گونه که هرمس پیام آور و مفسر پیام خدایان بود.

1.وحی: تجلی شخصیت باطنی پیامبر.