ماهان شبکه ایرانیان
خواندنی ها برچسب :

حضرت-علی-اکبر

بـه طـور مـسلم از عوامل مؤثر و آموزنده ای که جامعه و خصوصا نسلجوان را به سوی معارف دینی و افتخارات معنوی سوق مـی دهد و عزت واحیای هویت آنان را تحکیم می بخشد و روح ایمان و ایثار و را در اعماق قلوبشان می رویاند، معرفی ابعاد زنـدگی اسوه های فضایل و مکارم اسـت و اسـتمداد از اراده های نیرومند و همت طلایه داران معنویت رویش ارزشها را در جامعه تسریع بخشید ...
روز جوان به یاد علی اکبر(ع) مرد می خواند:   تازه جوانم علی سر روانم علی و ما سینه می زدیم برای جوانی که نامش علی اکبر بود و جوانی سرو قامت بوده
شباهت حضرت علی اکبر(ع) به رسول خدا را نباید تنها یک شباهت موروثی صرف دانست بلکه این شباهت فضیلتی بزرگ برای ایشان و حتی مادر بزرگوارشان است
نامگذاری شب‌ها و روزهای دهه نخست ماه محرم الحرام به نام شهدای حماسه کربلا و اشعار شاعران و مادحان اهل بیت(ع) بر این اساس، از دیرباز در شعر شاعران آئینی نمود داشته و دارد.
اگر علی اینهمه وقت در میدان چرخید و جنگید و زخم خورد و نیفتاد، اگر علی اینهمه وقت تا مرز شهادت رفت و بازگشت، اگر علی اینهمه جان را گرفت و جان نداد، اگر علی آنهمه را کشت و کشته نشد، اگر از علی به قاعده دو انسان خون رفت و همچنان ایستاده ماند، همه از سر همین پیوندی بود که هنوز از دو سمت نگسسته بود.
امام سوم، ابو عبد الله حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام، در سوم ماه شعبان در شهر مدینه به دنیا آمد. مادرش فاطمه دخت رسول الله (ص) بود. آن حضرت با نثار خون پاک خود و یارانش، از اسلام و ارزشهای اسلامی پاسداری نمود. روز میلاد آن امام عزیز به روز پاسدار نامگذاری شده است.
حضرت امام حسین علیه السلام به دلیل امتناع از بیعت با امویان واعراض ازظلم و جهالت غاصبان حکومت و نیز به منظور عملی نمودن اصل اساسی و استوار امر به معروف و نهی از منکر تصمیم گرفت تا شهر جدّ بزرگوارش را ترک کند و به مکّه و مسج الحرام روی آورد ا از این رهگذر بتواند جامعه فرسوده و دچار انحطاط را از انحراف رهایی دهد و سنّت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ...
جامعه اسلامی و به خصوص نسل جوان در جستجوی قهرمانی محبوب و اسوه ای شایسته است تا اخلاق و رفتار خویش را مطابق او تنظیم نماید
علی(ع) صفات جد خود را می‌دانست، از این‌رو، هماره در آینه اخلاق ورفتار او نظر می‌کرد و خود را بدان صفات می‌آراست. به هنگام‌جوانی در میان جمع و با دوستان خود، گشاده رو و شادمان بود...
جوانی به دورانی از زندگی انسان اطلاق می‌شود که فرد تمایلات کودکی را کنار گذاشته و پا به مرحله ای می گذارد که می تواند عامل اوج و پر کشیدن انسان به سوی خداوند باشد.
پیشخوان