حکومت-علوی

در فرهنگ ما ایرانیان و شیعیان، عدالت با نام مولای متقیان آن چنان در آمیخته که علی (ع)، عدالت را تداعی می کند و عدالت علی (ع) را، و این همراهی و تداعی، نه ساخته ذهن ما و نه برآمده از عقاید شیعی ماست؛ بلکه چون عدالت همواره آمیزه زندگی و سلوک او بوده، این دو واژه بدون هم ناقص و بی معنا شده اند و سخن گفتن از عدالت بی علی (ع)، و علی بی عدالت، نازیبا و ...

یکی از موضوعاتی که در رابطه با حاکم و مردم مطرح است، مبحث « آزادی» می باشد. حاکمان و دولت مردان، نگاه و دیدگاه های گوناگونی در این مقوله دارند

  چکیده:   بحث از عدالت اجتماعی در حکومت علوی از بحث هایی است که مشتاقان زیادی دارد؛ زیرا امید را در دل های عدالت خواهان زنده نگه می دارد، و باعث می شود هرچه بیشتر منتظر عدالت گستر مطلق جهان باشند و نیز دوستداران واقعی حضرت علی(ع)، را به پیداکردن راه حل هایی برای مشابهت بخشیدن حکومت های فعلی با حکومت آن حضرت تشویق می کند

دوران حکومت کوتاه امام علی علیه السلام الگویی برای بشریت و گنجینه ای ارزشـمند بـرای طالبانعدالت و اصلاح است

سال گذشته، سال امام علی علیه السلام نام نهاده شد و سال جاری، سال رفتار علوی نام گرفته است.بی شک مرادمان از رفتار علوی، رفتاری علنی است که رنگ و صبغه علوی داشته باشد

حضرت علی علیه السلام علاوه بر این که تمام زندگی خویش را در پیکار با ستم سپری کردند همواره به پیروان خود تاکید می فرمودند که از هر راه ممکن به مبارزه با آن بپردازند تا بساط ستم و بی عدالتی از سطح جامعه زدوده شود و عدالت حاکمیّت یابد

خوارج[2] یعنی شورشیان. این واژه از «خروج» به معنای سرکشی و طغیان گرفته شده است. کلمه «خروج» [3]اگر با «علی» متعدی شود، دو معنای نزدیک به یکدیگر دارد: یکی در مقام پیکار و جنگ برآمدن و دیگری تمرّد، عصیان و شورش.4

سازمان اداری هر نظام, آینه تمام نمای آن نظام است. ناهنجاری و ناسالمی هر نظامی را به خوبی می توان در این آینه دید.

بازنگری و ارزیابی دیدگاهها و نگره های پیشین و درنگ ورزیدن درباره آنچه که شکل گرفته و بر اساس ذهنیتها خلق و آفریده شده است, ویژه انسانها و شاخصه جامعه انسانی است