زبان-دین

زبان دین موضوعی است که در فلسفة دین به آن پرداخته می‌شود و دربارة ماهیت زبان دینی، معناداری یا بی‌معنایی آن، حقیقی یا مجازی و یا سمبلیک بودن آن و دربارة انواع مختلف گزاره‌های دینی مانند گزاره‌های تاریخی، موعظه‌ای و گزاره‌های کلامی بحث می‌کند

چکیده ؛ معنادار بودن و فهم دقیق و مناسب از گزاره های الهیات، خصوصاً محمولها و صفاتی که به نحو ایجابی برای خدا اثبات میشوند ، از دیرباز محل بحث و گفتگو بوده است ؛ این مباحث در جائیکه، صفات و محمولهای حمل شده بر خدا، از جمله صفاتیاند که آدمی هم با آن توصیف میشود، داغتر میشود

نظریه جان باوری ادوارد تیلور و جیمز فریزر به عنوان اولین تلاشهای انسان شناسی برای تبیین منشأ و جایگاه دین در زندگی بشر در قرن 19 ام ارائه شد

از دیدگاه علامه طباطبایی و ویلیام آلستون   چکیده   موضوع زبان دینی مسئله ای است که شاید بتوان گفت در تمام ادیان آسمانی مطرح است

از دیدگاه علامه طباطبایی و ویلیام آلستون   4.دیدگاه آلستون درباره ی ماهیت و اوصاف الاهی   تصوّر هارتس هورنی از خدا، تأثیر بسیاری بر فلسفه و الاهیات معاصر گذاشته است

از دیدگاه علامه طباطبایی و ویلیام آلستون   پیش زمینه های دینی و فکری و فلسفی و روش تحقیقی علامه طباطبایی   1

از دیدگاه علامه طباطبایی و ویلیام آلستون   دیدگاه های زبانی علامه و معناشناسی اوصاف الاهی   الف

دانش نوبنیاد فلسفه دین، حاوى دهها عنوانى است که برخى از مسائل آن; مانند زبان دینى قرنها پیش در فلسفه و کلام اسلامى مورد بررسى قرار گرفته‌اند

مباحث آینده نگر ـ به ویژه مباحث مهدویت ـ در تحرک و پویایی بشر و جوامع بشری، نقش مهم و بی بدیلی دارند. عملی شدن نقش مهدویت و ایفای رسالتِ آن، میان باورمندان مهدوی به دو امر بستگی دارد: اعتقاد و باور قوی به مهدویت؛ اعتقاد به واقع نمابودن و شناختاری بودن مهدویت و گزاره های آن.

بحث از زبان دین و نسبت آن با واقعیت و چگونگی آزمون گزاره های دینی از مسائل جدید فلسفه دین است; یعنی از زمانی که معرفت شناسی جدید (از زمان کانت به بعد) راه جزمگرایی در عقل اندیشی و اعتماد بی حد و مرز به عقل را مورد سؤال قرار داد و حدود عقل بشر مورد بحث جدی قرار گرفت