سرمایه‌داری

همه ما در مقوله جهانی شدن تحت تأثیر رویدادها و فرآیندهای دور دست قرار می گیریم و بر آنها تأثیر می گزاریم

این مقاله سه دیدگاه در عرصه جهانی شدن را معرفی می کند: نولیبرالیسم: این اندیشه ادامه همان لیبرالیسم کلاسیک است

«جهانی شدن لیبرالی» همچون ظرفی است که از همه طرف ترک برداشته است. این نوع جهانی شدن قبل از هر چیز سیستمی برای سلطه کشورهای شمالی بر جنوبی، سرمایه داری آمریکایی انگلیسی بر دیگر انواع سرمایه داری و به بیان ساده، سلطه قدرتمند بر فرودست است. در واقع، تبلور مشخص پیاده کردن ایدئولوژی سرمایه داری است.

مبادله، یکی از اصلی ترین نیازهای بشر بوده و هست. بازار نهادی است که امکان مبادله را فراهم می کند

این نوشته که بر اساس تفکرات آلوین تافلر و مانوئل کاستلز شکل گرفته است، تلاش می کند تصویری روشن از قرن بیست ویکم ارائه کند و تغییرات ایجاد شده در چهار دهه پایانی قرن بیستم را معیار این تحلیل قرار دهد .

نویسنده می گوید که با رشد نظام های سرمایه داری، نظام سنتی اقتصاد به حاشیه رانده شد و این تحول در اواخر قرن بیستم به صورت پدیده ای عام، فراگیر درآمد و تحت عنوان جهانی شدن و شهرت یافت

این نوشته تلاش می کند، فرایند تاثیرگذاری سرمایه داری مدرن بر اذهان انسان ها را به تصویر بکشد . به عقیده نویسنده، انسانی که در روزگار نئولیبرالیسم، ظهور می یابد، نه انسان کانتی است، نه انسان فرویدی و نه انسان مارکسی

در آستانه جهانی سازی که سرکردگی آن با آمریکا، و نیروی اصلی مسلط آن، سرمایه داری جهانی است، خطر تخریب محیط یست بیش از پیش است

با وجود گذشت بیش از یک دهه از ظهور پدیده جهانی شدن(1) یا در واقع، پروژه جهانی سازی، در واژگان و ادبیات بشری،(2) هنوز زوایای آن در هاله ای از ابهام و تردید قرار دارند

آرمان برابری، مانند آزادی، از قدیم ترین آرمان های بشری است که پیامبران، آزادگان، روشنفکران و همه مردم محروم و زجرکشیده، در طول قرون بر آن تاکید داشته اند