صوفیه

سید حیدر، برجسته ترین عارف شیعی، به معنای مصطلح آن است که در سال 720 ه. در آمل به دنیا آمده و تا سی سالگی در همان جا زیسته است

ابو محمد سهل بن عبدالله تستری به سال 203 در تستر (شوشتر) به دنیا آمد و در سال 283 در بصره وفات یافت.

درس گذشته به این موضوع اختصاص یافت که منبع و ریشه اصلی عرفان اسلامی کجاست؟ آیا در تعلیمات اسلامی و زندگی عملی رسول اکرم و ائمه اطهار چیزهائی که بتواند از جنبه نظری الهامبخش یک سلسله معانی لطیف و دقیق عرفانی باشد و از نظر عملی به وجود آورنده یک نشاط روحانی و یک سلسله جوششها و جنبشهای عرفانی و معنوی بشود وجود دارد یا نه؟ پاسخ این پرسش مثبت بود

درباره صوفیه و عرفا، جهات متعددی قابل بحث هست: زمینه های پیدایش تصوف و عرفان اصول و مبانی فکری آنها، آداب و سیر و سلوک صوفیه، همچنین مکاتب صوفیه و نقش فرهنگی و اجتماعی آنها و غیره.

در سیر تاریخ تصوف، دو واقعه عمده، تأثیری قاطع گذاشت و بالمآل موجب نشر و توسعه بیشتر مباحث مربوط به عرفان در بین صوفیه گشت: ماجرای محاکمه و قتل حلاج (309 ق) و ظهور محیی الدین ابن عربی

مراحل سلوک که صوفیه در عرفان و طریقت طی می کنند، از مرحله «تبتل» (قطع ارتباط با متاع دنیا) آغاز می شود که البته حالت یقظه و توبه هم غالبا مقدمه آن است و در سلسله توالی منازل تا مرتبه «فناء» که تقریبا آخرین مرحله ترقی در مقامات سالک در سیر الی الله است، ادامه می یابد

ایراد تعریف دقیق جامع و مانعی از تصوف را اهل تحقیق از قدیم امری دشوار شناخته اند (عبادی، 29) و هنوز هم، گه گاه تصوف را امری تعریف ناپذیر (نیکلسن، «عارفان

عرفان اسلامی تا چه حد اصالت و ارزش دارد؟در حقیقت عرفان اسلامی کمال عملی خویش را در تصوف یافت.با اینهمه، تصوف که از زهد وپشمینه پوشی شروع شد بسبب پیوند با دعوی و ریای بعضی صوفیه که تن زدن از فرمان شریعت و دم زدن از اتحاد و حلول غالبا با آن همراه بود،نزد فقها و متشرعه منفور شد

گروه حوزه‌های علمیه: رئیس اداره آموزش‌های کاربردی مبلغان خراسان رضوی با بیان این که برخلاف تصور عمومی، تشیع با تصوف منافات دارد، عنوان کرد: افتخار تشیع پویایی و اعتدال در عمل است در صورتی‌که تصوف مکتبی آمیخته با افراط ‌و تفریط است.