مساجد-تاریخی-ایران

این بنا در بازار اصفهان، میان محله نیم‌آورد و جماله کله و درب امام در بازارچه‌ای هم نام مسجد واقع و از آثار ارزنده دوره قاجار است که به همت حاج محمد جعفر آباده‌ای ـ از روحانیون مشهور اصفهان در قرن سیزدهم هجری ـ ساخته شده است

اهالی شهر ورزنه در گذشته‌های دور خانه‌های خود را گرداگرد مسجد جامع بنا می‌کردند به طوری که در نقشه‌ها مشاهده می‌شود مسجد جامع تقریباً در وسط کاربری‌های مسکونی قرار دارد

این بنا در محله دروازه نو و کوچه بازارچه خان واقع شده و مسجد کوچکی است که توسط سلیمان بیک ـ از کارگزاران دربار شاه عباس دوم ـ بنا شده و بر سردر آن، کتیبه‌ای به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی خشتی لاجوردی و مورخ 1072هـ. ق نصب شده است.

مسجد سعید بن جبیر که بنای اولیه آن به قرون اولیه هجری منسوب است در ضلع باختری صحن شمالی امام زاده درب امام اصفهان واقع شده و شیخ جابری انصاری در تاریخ اصفهان درباره این مسجد کوچک چنین نوشته است: «دیگر از مساجد کهن، مسجد منسوب به سعید بن جبیر است

این مسجد که در عرف تلفظ (سرش بادران) خوانده می شود در روستایی در 29 کیلومتری جنوب خاوری اصفهان و ساحل شمالی زاینده رود واقع شده است

این مسجد بعد از مسجد سید بزرگترین مسجد اصفهان است و در واقع می توان آنرا پنجمین مسجد بزرگ و با شکوه اصفهان دانست که در ابتدای محله نوی شیرازی ها و متصل به محله در بکوشک قرار گرفته است.

این بنا در بافت سنتی چهارسوق، جوار خیابان 15 خرداد شاهرود واقع گردیده و بنای اولیه آن بر اساس مدارک و شواهد موجود، حداقل از آن دوره صفوی است

مسجد و مدرسه آقا (قم) این بنا در کوی گذر قلعه، منشعب از تکیه چهار مردان، سر پیچ کوچه بقعه سلطان محمد شریف واقع گردیده و حدود سال1320ه-

این بنا در کوی دوانگه بروجرد واقع گردیده و به مناسبت مجاورت در کنار حصار و قلعه سابق شهر، بدین نام خوانده می شود . شبستان این مسجد در سال 1310 و ایوان آن در سال 1311 ه- .ق به اتمام رسیده است .

این بنا در محله خمیران رشت واقع گردیده و ازآثار دوره قاجاریه است . طول بنا از داخل، 10و عرض آن، 5/8 متر است