مشارکت-سیاسی

در این مقاله، مسئله مشارکت سیاسی مردم از دیدگاه اسلام و قانون اساسی بررسی می گردد . مشارکت سیاسی به معنای دخالت مردم و نهادهای مردمی در پیدایش قدرت، چگونگی اعمال قدرت، ضوابط حاکمان، و خلاصه همه شئون مربوط به قدرت است

چکیده: ظرفیت مشارکت سیاسی بستگی به نوع مشروعیت حکومت ها دارد . در مورد نظام ولایت فقیه سه دیدگاه وجود دارد . نظریه انتصاب و انتخاب از لحاظ قابلیت و ظرفیت مشارکت سیاسی هیچ تفاوت عینی و عملی با یکدیگر ندارند; اما در نظریه الهی - مدنی، مشارکت سیاسی به معنی واقعی کلمه امکان تحقق بیشتری دارد .

مباحث مربوط به مشروعیت و مشارکت سیاسی از مهم ترین مسایل مربوط به رابطه جامعه و حکومت محسوب می گردد . مشروعیت حکومت دینی و مشارکت سیاسی شهروندان مسلمان در آرای سیاسی محقق نراقی در این نوشتار به بحث گذاشته می شود

در این مقاله ابتدا این پرسش مطرح می شود که در نظریه های ولایت فقیه (ولایت انتخابی و ولایت انتصابی) چه نوع مناسباتی بین فرد و دولت برقرار است؟ فرضیه این مقاله، نوع این رابطه را وا کارگزارانه می داند

هر چند که مشارکت سیاسی تنها در انتخابات خلاصه نمی شود، اما مهم ترین، مرئی ترین و قابل سنجش ترین وجوه آنست و از سوی دیگر بیش سایر وجوه مشارکت سیاسی در انتقال، تثبیت و یا تغییر فوری در قدرت سیاسی سهیم است

یکی از مسایل مهمی که در زمان حاضر دارای اهمیتی بیش از پیش شده است، مساله حقوق زن و بررسی جنبه های مختلف فعالیتهای او خصوصا در زمینه امور اجتماعی و سیاسی می باشد.

این نوشتار، نخست، تعاریفی از مشارکت سیاسی ارائه می کند. آن گاه، بسترهای شکل گیری مشارکت سیاسی در دو عرصه نظر و عمل (تاریخی) را به بحث گذاشته و سرانجام، راه های تداوم مشارکت سیاسی را پی می گیرد.

مسئلهء مشارکت سیاسی زنان, در کتاب های فقهی شیعه و اهل سنت کم تر مطرح و مورد گفت وگو بوده است. در متون فقهی شیعه درکتاب القضاء1 و نیز در مسئلهءاجتهاد و تقلید2 ضمن بحث از شرایط قاضی و مجتهد, اشارتی بدان می رفته است

استاد مشاور: حجة الاسلام و المسلمین سید محمد تقی آل غفور