معرفت

عرفان در اصطلاح عبارت است از معرفت قلبی که از طریق کشف و شهود، نه بحث و استدلال حاصل می شود و آن را علم «وجدانی» هم می خوانند و کسی را که واجد مقام عرفان است «عارف» می گویند و دانشی که مبتنی بر عرفان است را «معرفت» می نامند.[1]

در صد سال اخیر، رابطه اسلام و مدرنیته، همواره برای مسلمانان، و به ویژه احیاگران و نوگرایان دینی، موضوعی مهم بوده است . در این میان، به نسبت معارف اسلامی با معارف غربی بیش از دیگر مؤلفه ها توجه شده است . مقاله حاضر این نسبت را بررسی می کند .

نگاه تطبیقی به عرفان اسلامی، مسیحی و بودایی و بیان اشتراکات و اختلافات آن ها مجالی به وسعت چندین کتاب می طلبد . این نوشته برخی از نمودهای چشمگیر فرهنگ عرفانی مکاتب یاد شده را بررسی می کند . باشد که مقبول مردم صاحب نظر شود .

چکیده: در این گفت وگو، چیستی مقوله روشنفکری و ویژگی های آن و نیز انگیزه های روشنفکری و حیطه های مختلف روشنفکران بررسی شده است و در ضمن آن به مسؤولیت های اجتماعی روشنفکران در خلق تئوری های جدید که نشات گرفته از ذات جامعه باشند، اشاره شده است. در بررسی انگیزه های روشنفکری سکولار به سه احتمال: شهرت، علم و وطن پرستی اشاره شده است.

این گفت وگو متعاقب پاسخ مقام معظم رهبری به نامه جمعی از دانش آموختگان حوزه و دانشگاه، و درباره یکی از مباحث مهم در حوزه فرهنگ و اندیشه معاصر، یعنی تولید علم و جنبش نرم افزاری صورت پذیرفته است

بدان که به واسطه ترک ادبی یا صدور ذنبی، میان عارف شیرازی و محبوب او ـ جلّ شأنه ـ حجاب گونه ای واقع شده است

اکنون سفر بحر است، به عنایت حق از این سفر بتواند گذشت. اول دریای معرفت است و در این دریا گوهر یقین است.

این نوشتار حاصل گفت وگویی درباره رابطه علم و دین در جوامع اسلامی معاصر است که با بررسی دلایل نظری دین گریزی در جوامع مختلف، به ویژه جوامع اسلامی، آغاز می شود

چکیده: در این مقاله نویسنده به آسیب شناسی فرهنگ دینی ایران پرداخته و آن را در سه حوزه بررسی کرده است .

چکیده: نویسنده در این مقاله به چالش های موجود میان کارکرد اصلی دانشگاه که تولید معرفت علمی است، با باورها و ارزش های برآمده از التزام به مرجعیت دین می پردازد و تحقیقی پیمایشی را بر اساس نمونه ای از دانشجویان ارائه می دهد .