وهابیت

دیرزمانی است که از سوی وهابیها (یا سلفیها) بسیاری از اعمال و عقاید مسلمانها به باد انتقاد گرفته می شود، و در سالهای اخیر شدت پیدا کرده است

وهابیت در کشورهای آسیای میانه آنچه امروز به نام وهابیت ترویج می شود، با آنچه بنیانگذارش بیان می کرد و حتی یک قرن و نیم بعده عبد العزیز بن مسعود به زور شمشیره آن را حاکمیت بخشید، تفاوت دارد و تغییر ماهیت داده است.

عقاید عبدالوهاب را که از مرزهای نجد فراتر رفته بود، پی گیری می کنیم و گفتیم اگرچه مسلک وهابیت در قرن دوازدهم توسط محمد بن عبدالوهاب پدیدار و منتشر گردید، ولی ریشه های اصلی آن به قرن چهارم به زمان بربهاری و ابن بطه و قرن هفتم و هشتم به زمان ابن تیمیه و شاگرد او ابن قیم جوزیه و نظائر آنها می رسد

کتابها و رساله هایی که معاصران محمد بن عبد الوهاب و علمای متاخر از عامه در رد عقاید یا به عنوان نصیحت او نوشته اند، خیلی بیشتر از آن است که در اینجا ذکر شود از جمله در کتاب «التوسل بالنبی و بالصالحین » تالیف: ابی حامد بن مرزوق نام چهل و دو کتاب در این باره ذکر گردیده است که در اینجا فهرستوار نقل می کنیم:

مؤسس و بنیانگذار مسلک وهابیت «محمد بن عبدالوهاب »از علمای «نجد» بودکه در قرن دوازدهم هجری می زیست. (شرح حال او بعدا ذکر خواهد شد).

گروه اندیشه: نشریه مکتب اسلام در آخرین شماره خود در یادداشتی با نقل قول از شیخ احمد الشریف می‌نویسد: علمای اهل سنت به این نتیجه رسیده‌اند که عنوان «اهل سنت و جماعت» از اهل سنت دزدیده شده و بر وهابیت اطلاق می‌شود.

گروه اندیشه: میری معتقد است که از سه منظر استراتژیک جوهرگرایانه، سیاسی و انسان‌شناسانه می‌توان به مسئله وهابیت نگاه کرد که در این میان رویکرد انسان‌شناسانه یا جامعه‌شناختی از برتری برخوردار است.

گروه اندیشه: سلسله مناظرات مجازی میان «مجموعه ندای شیعه» با «وهابیون تلگرام» برگزار می‌شود.

گروه حوزه‎های علمیه: آیات عظام نوری همدانی، صافی گلپایگانی، جوادی آملی و مکارم شیرازی در نوشتارها و پیام‌هایی به مناسبت سال‌روز تخریب بقیع به دست وهابیون جنایات این فرقه منحرف را محکوم کردند.

فتنه ابن تیمیه خاموش شده بود، و اندیشه های او و شاگردش ابن القیم می رفت که در لابلای کتابها دفن شود، که ناگهان چهار قرن بعد، این افکار مجددا جان تازه ای به خود گرفت و توسط محمد بن عبد الوهاب احیاء گردید.