پرسشگری

بررسی انسان شناسانه «پرسشگری» در فرهنگ ایرانی؛ در جوامع سنتی که الگوهای تفکر و زندگی ثابت است، معمولا از مطرح شدن پرسش های بنیادین خبری نیست.

اسلام چه جایگاهی برای پرسشگری قائل است؟ چرا بسیاری از افراد و جوامع دینی، پرسشگری را درباره داده های دینی نمی پسندند و گاه با آن برخورد می کنند و پرسشگری را یک نوع مخالفت می پندارند؟

چکیده: روشن فکری دارای سه خصلت پرسشگری، درگیری و مصلحت اندیشی است و روشن فکر به طور همزمان هم پاسدار سنت و هم پیشتاز تحول است. ازاین رو، روشن فکر از مصادیق پارادوکس (تناقض نما) به حساب می آید. از بررسی آثار و اندیشه های مرتضی مطهری چنین به دست می آید که او یکی از مصادیق روشن فکر در جامعه معاصر ایران است.

سرآغاز رسالت پیامبر گرامی حضرت محمد(ص)، با توصیف خداوند به آموزش دهنده علم و قلم به انسان شروع شد.(1) دین در منطق نبوت، آگاهی بخشی است و نجات دهنده انسان از تاریکی های نادانی و سرگردانی در وادی بی معرفتی و پیامبر(ص)، اول معلم بشریت و بسیاری از آیاتی که بر او نازل شده، توصیه کننده به تعقل، تدبّر، تفقّه، تأمّل و در یک کلمه، فهم کردن است.

سال 1383 به عنوان سال پاسخگویی و ارائه گزارش از سوی قوای سه گانه اعلام شده است . در حکومت علوی، «پرسشگری » یکی از حقوق مسلم مردم به شمار می رود و در نتیجه «پاسخگویی » نیز از عمده ترین وظایف مسؤولین .