پیامبر-اکرم-ـ-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم-ـ

حکومت نبوی، جنبه های متعددی از جمله عدالت، مصلحت اندیشی و.

از آنجا که اساس و مبنای نبردهای پیامبر (ص) نبرد در راه ایجاد و تأسیس حکومتی مبتنی بر فضایل و ارزشهای اسلامی بوده و مانند اغلب نبردهای دیده شده و پیشآمده، برای کسب قدرت بیشتر و در راه تحکیم حکومت فاسد و زورمدار نبود، لذا تبیین امور شرعی و اسلامی و توجیه و ترویج اسلام و عقاید اسلامی و تبلیغ قدرت اسلام، در قلبها مؤثر واقع شده و باعث آمادگی روحی بیشتر ...

بی تردید، رسالت حقیقی انبیای عظام (علیهم السلام)  بر این اصل استوار بوده است که «عبودیت» در برابر حق تعالی را، که حاکمیت اصیل و بالذات در گستره تکوین و تشریع از آن اوست، در وجود انسان ها نهادینه نمایند و آنان را، هم در شناخت مصداق حقیقی سعادت و هم در وصول به آن دست گیری و هدایت کنند.

با توجه به اهمیت دیپلماسی و چانه زنی سیاسی در تعقیب و پیگیری اهداف و منافع کشورها، طرح موضوع دیپلماسی اسلام بیش از هر زمان دیگر حایز اهمیت است

دیپلماسی معاصر و نیز دیپلماسی کلاسیک عمدتاً بر مفهوم کلیدی مـنافع ملی استوار است؛ از این رو پی گیری، حفظ و تأمین منافع ملی را از مهم ترین اهداف خود می داند؛ اما چون منافع ملی به عنوان مفهوم کلیدی و تعیین کننده جهت گیری های خارجی در چارچوب مرزهای پذیرفته شده سیاسی و جـغرافیایی تـعریف و تحقق می یابد، در بحث از دیپلماسی اسلامی به صورت منطقی این سؤال ...

یکی از ویژگیهای دین اسلام به عنوان دین خاتم و نجاتبخش بشریت، جامعیت تعالیم و آموزه های آن است. اسلام، دین و دنیا، فرد و جامعه، دنیا و آخرت، مادیت و معنویت را با هم جمع نموده است و انسان کامل را انسانی می داند که بتواند بطور متوازن به نقطه طلایی تعادل در عرصه های مختلف حیات بشری دست یابد.

از مسائل مهم و کاربردی پیرامون وظایف پیامبر (ص)، قلمرو آن، است که طیفی از روشنفکران، این رسالت را صرفاً ماورایی و اخروی پنداشته و مسائل مربوط به زندگی این جهانی- از جمله تشکیل حکومت - را در زمره وظایف اصلی آنان نمی دانند و نظر دیگر، قلمرو وسیعی را برای مسئولیت های انبیا ترسیم می نمایند و رسالت انبیا را هدایت و رهبری انسان در تمامی ابعاد وجودی او، ...

پیامبر اسلام (ص) با افراد تندرو که موجب رعب و وحشت در جامعه اسلامی می شدند و مردم بی دفاع و بی گناه را بدون دلیل شرعی به قتل رسانده، اموال آنها را به سرقت می بردند، به شدت برخورد می کرد و حتی از نگاه ترس آور به دیگران، از ترساندن مردم با سلاح، شمشیر یا چاقو، از کشتن زنان و کودکان اهل حرب و تکفیر کسانی که اظهار اسلام می کردند نیز به شدت نهی می کرد

آن طرز حکومت اسلام، طرز حکومت آدم سازی است، شما خود، رؤسای اسلام را باید ملاحظه کنید، مثل پیغمبر اکرم (ص) که رئیس اسلام است، امیرالمؤمنین که بعد از او رئیس اسلام بود

خداوند در قرآن پیامبرش را به عنوان اسوه حسنه معرفی می کند. این بدان معناست که آن حضرت(ص) باید به گونه ای باشد که هیچ گونه رفتار ضد خدایی و ضد اخلاقی و هنجاری از ایشان سر نزده باشد