کتاب-خوانی

فرض کنید تصادفاً با چمدانی پر از دست‌نوشته‌ها روبه‌رو شده‌اید. آن کاغذ‌های درهم‌وبرهم احتمالاً شما را جذب خود می‌کنند و مشغول بالاپایین‌کردنشان می‌شوید

شنیدن داستان و قصه از نوستالژی‌های دوران کودکی است. از خواندن کتاب هم که دیگر نمی‌توان چیزی گفت؛ چرا که سخنان زیادی از آن به میان آمده و بر همه ما مشخص است که در دنیا تفریحی آموزنده‌تر از کتاب خواندن وجود ندارد

متولدان دهه هفتاد یا نسل چهارم، نسلی شگفت انگیز و دوست داشتنی هستند که آن چه خوبان همه دارند، برای خودشان یکجا دارند. آن ها فلسفه، فکر و سبک زندگی و ابزار و وسایل مخصوص خودشان را دارند و در همه چیز، صاحب سبک و سلیقه اند؛ از جمله در ادبیات.

از آنجا که ژن‌ها خودخواه هستند، یعنی بیش و پیش از هر چیز به بقای خود می‌اندیشند و در جهت آن جد و جهد می‌کنند، رفتارهای تمام موجودات زنده در خدمت آنهاست و در واقع، بدن هر موجود یک مستعمره ژنی و ماشین بقای ژن‌هاست.

نویسنده و پژوهشگر عرصه کتاب گفت: فضای مجازی همچون تلگرام و اینستاگرام باعث شده تا تعداد اندک کتاب‌خوان های ما هم جذب این فضای مسموم شوند. این اتفاق در حالی می افتد که نوشته‌ها و اطلاعات این فضا به هیچ وجه سندیت نداشته و منابع معتبری محسوب نمی‌شوند.

دنیای مجازی همان‌قدر که در کساد شدن بازار کتاب و نشریات چاپی مقصر بوده، به همان میزان هم در ظاهر به این مقوله توجه نشان داده است. شبکه‌های اجتماعی پر است از چالش و کمپین و کلیشه درباره کتاب و کتاب‌خوانی.

گروه اندیشه: نظام آموزشی حوزه و دانشگاه از اینکه بتواند اندیشمند در خود بپروراند عاجز است و در بهترین حالت، دانش‌آموختگان این مراکز، دانشمند هستند و نه اندیشمند؛ به عبارت دیگر، اینان مقلّدان علم هستند و نه موّلدان علم.