خبرگزاری فارس: سیّد علیرضا مرندی عضو شورای مرکزی جمنا و رئیس فرهنگستان علوم پزشکی، عصر امروز (پنجشنبه 29 آذرماه) در دومین همایش کمیته سلامت جمنا با اشاره به برخی مقایسه‌هایی انجام شده درباره خدمات انقلاب نسبت به دوران رژیم سابق اظهار داشت: مردمی که در شهر‌های بزرگ زندگی می‌کنند ممکن است قیاس دوران بعد و قبل از انقلاب برایشان مشکل باشد.
وی به سابقه حضور خود در روستا‌های کشور اشاره کرد و گفت: وضعیت زندگی مردم آنقدر دشوار بود که برای ما این سوال پیش می‌آمد که چطور زندگی می‌کنند.
وزیر اسبق بهداشت با بیان اینکه دوران قبل از انقلاب هیچ مزیتی نسبت به دوران پس از انقلاب نداشت خاطرنشان کرد: نمی‌دانم کسانی که این مقایسه را انجام می‌دهند چه چیزی را مقایسه می‌کنند.
مرندی به وضعیت نابه‌سامان بهداشتی روستا‌ها در اوایل انقلاب اشاره کرد و افزود: وقتی می‌خواستیم خانه بهداشت در روستا‌ها ایجاد کنیم، باید یک طویله را تخلیه می‌کردیم و تبدیل به خانه بهداشت می‌کردیم و یخچال مورد نیاز آن را هم با قاطر به روستا می‌بردیم؛ چرا که جاده‌ای وجود نداشت.
وی با بیان اینکه با شروع انقلاب، بسیاری از پزشکان مهاجرت کردند اظهار داشت: نسبت پزشک به جمعیت کشور، یک به 2800 بود.
مرندی ادامه داد: به یاد دارم که در کل استان کردستان یک پزشک زن وجود داشت که گفتند آن یک نفر هم از استان رفت. در استان چهارمحال و بختیاری هم سه پزشک ایرانی وجود داشت که یکی از آن‌ها به تهران آمد.
وی افزود: در سمنان که فاصله زیادی با تهران ندارد، فردی تصادف کرده بود و به دلیل نبود پزشک به من زنگ زدند برای اینکه کسب اجازه کنند تا فرد مصدوم را کسی که دوره پزشکی دیده بود درمان کند. همان فرد هم‌زمان چند اتاق عمل دیگر را هم مدیریت می‌کرد.
وزیر اسبق بهداشت با بیان اینکه در 65 هزار روستای کشور، هیچ نیروی پزشکی وجود نداشت گفت: در تعداد معدودی از روستا‌ها کسانی که دوره دیده بودند حضور داشتند.
مرندی ادامه داد: بعد از انقلاب انتظارات بیشتر شد؛ چرا که خود انقلاب به مردم گفته بود که شما حقوقی دارید.
وی با بیان اینکه حضرت امام مدام بر رسیدگی به محرومین و کوخ‌نشینان تاکید داشتند، خاطرنشان کرد: ما در وزارت بهداری به ذهنمان رسید که موضوع واکسیناسیون را کلید بزنیم، اما حتی وسایل انتقال مواد واکسن به شیشه‌های مربوطه وجود نداشت. به سردخانه‌های سیار و بزرگ نیاز بود که وجود نداشت. همه این‌ها هم در اوج جنگ بود.
مرندی با بیان اینکه قبل از انقلاب هر بشکه نفت ما، 40 دلار به فروش می‌رفت، تصریح کرد: در زمان جنگ با پشتیبانی عربستان و برخی کشور‌های دیگر، به زیر ده دلار رسانده شد که آن هم صرف هزینه‌های جبهه می‌شد.
وی گفت: هر کشوری در دنیا می‌خواهد ما را با خودش مقایسه کند باید بداند که مثل این است که مسابقه دو برگزار شود، اما یکی از دونده‌های ماهر را مجبور به دو با مانع کنیم. پیشرفت‌هایی که شاهد هستیم، با وجود این موانع صورت گرفته است.
نماینده سابق مجلس با بیان اینکه در سال 11 هزار نوزاد به خاطر کزاز جان خود را از دست می‌دادند، اظهار داشت: ظرف دو سه سال با واکسیناسیون مادرها، تعداد مرگ و میر کودکان بر اثر کزاز به تعداد انگشتان یک دست رسید که همان‌ها نیز مهاجرین افغان بودند که خود را معرفی نمی‌کردند تا واکسن بزنند.
مرندی با بیان اینکه توجیه کردن کارشناسان و مسئولین در ارتباط با سیاست‌های مرتبط با بهداشت بسیار سخت بود گفت: در دوران آقای منافی، بنده طی چند جلسه، طرح خانه‌های بهداشت را توضیح دادم و وقتی وی این طرح را به مجلس داد تا توضیح دهد، به محض اینکه تصویر خانه بهداشت را روی پرده نشان داد، برخی نمایندگان بلند شدند که او را بزنند!
وی ادامه داد: زمانی هم که من برای وزارت به مجلس معرفی شدم، اولین نماینده‌ای که به عنوان مخالف سخن گفت، این موضوع را مطرح کرد که مرندی سیاست توجه به بهداشت را در دستور کار دارد نه درمان.
مرندی با بیان اینکه هم‌اکنون دارای شش هزار دانشجوی P.H.D هستیم گفت: قبل از انقلاب این تعداد فقط دو نفر بود.
وی موفقیت‌آمیز بودن سیاست‌های پوشش واکسیناسیون را مورد اشاره قرار داد و با بیان اینکه توانستیم بیش از 90 درصد جمعیت کشور را پوششش دهیم، خاطرنشان کرد: وقتی در آمریکا بودم، آمریکایی‌ها نزد من آمدند و گفتند ما فقط توانسته‌ایم 46 درصد واکسیناسیون را پوشش دهیم شما چطور توانسته‌اید بیش از نود درصد برسید و روش آن را به ما هم نشان دهید.
وزیر اسبق بهداشت گفت: زمانی که معاون و حتی وزیر بودم، همه کسانی که مشکل ناباروری داشتند را باید به خارج از کشور می‌فرستادیم.
وی افزود: سالانه صدمیلیون دلار برای شیرخشک هزینه می‌کردیم و با کار کردن بر روی شیر مادر، توانستیم این مبلغ را به یازده میلیون دلار برسانیم.
مرندی با تاکید بر اینکه در جمهوری اسلامی هر غیرممکنی ممکن شد، افزود: من همیشه می‌گویم در دورانی که من مسئولیت داشته‌ام هر کاری که انحام نشده و هر کوتاهی که رخ داده، ناشی از کوتاهی من بوده است؛ برخلاف اینکه برخی‌ها کمبود بودجه را بهانه می‌کنند.
