به گزارش ایسنا، کتاب «شکسپیر برای فیلمنامهنویسان» نوشته جی.ام. ایونسن با ترجمه فرشاد رضایی در 184 صفحه، با شمارگان 1100 نسخه و قیمت 18 هزار تومان توسط نشر ققنوس منتشر شده است.
نوشته پشت جلد کتاب: هر نویسندهای در جهان آرزو دارد شخصیتی همچون هملت خلق کند یا داستانی عاشقانه مانند رومئو ژولیت بنویسد. ولی سوال اینجاست که شکسپیر چطور شخصیتهایی با چنین ژرفای روانشناختی جذابی خلق کرده است؟ چهچیز داستانهای او را تا این حد عاشقانه، بامزه، دلخراش یا هولناک میکند؟ چرا آثار او از آزمون زمان سربلند بیرون آمده؟ خلاصه آنکه جادوی شکسپیر در چیست؟
شکسپیر برای فیلمنامهنویسان شکسپیر را از منظر یک نویسنده تحلیل میکند و داستانها، صحنهها و شخصیتهای مشهور بزرگترین آثار او را واکاوی میکند تا آنچه باعث گیرایی این آثار شده کشف کند و سپس به شما نشان دهد چطور میتوانید از قدرت این آثار در فیلمنامههای خود استفاده کنید. در طول کتاب، رازهای مگوی داستانپردازی یکی از بزرگترین نویسندگان دنیا افشا خواهد شد.
همچنین کتاب «آنگه که خود را یافتم» نوشته اروین یالوم با ترجمه نازی اکبری در 398 صفحه با شمارگان 1100 نسخه و قیمت 42 هزار تومان توسط همین نشر منتشر شده است.
نوشته پشت جلد کتاب: اروین یالوم، قصهگوی روایتهای رواندرمانی، کسی که زندگی خود را صرف پژوهش در روان انسانها و کمک به «پُرمعنا زیستن» انسانها کرده است، اینبار در میانه هشتاد و ششسالگی زاویه نگاه درمانگرانهاش را به سمت خود چرخانده و به بررسی ارتباطاتی پرداخته که در شکل دادن به «خود» درونیاش نقش داشتهاند. او با به تصویر کشیدن آسیبپذیرترین بخشهای درونی خود از زندگی شخصیاش پردهبرداری میکند و در نهایت نه تنها قصد دارد آنچه را سالها برای «پُرمعنا زیستن» به دیگران تجویز کرده است به کار گیرد، بلکه خود با پایان اجتنابناپذیر هستی کنار بیاید.
یالوم، که یهودیزادهای مهاجر است، در این کتاب از مبارزات و سختیهای زندگیاش میگوید. او در محلهای فقیرنشین، مملو از سوسک و موش و جرایم، در واشینگتن دی سی بزرگ میشود و برای فروریختن حصار فقر و فلاکت به پزشکی روی میآورد. با موانع فرهنگی و نژادی حاکم بر مدرسه پزشکی استنفورد در دهه 60 میلادی مبارزه میکند و برای درک و فهم بهتر روان آدمی به پژوهش روی میآورد. او تکتک اقدامات انقلابی خود در زمینه رواندرمانی گروهی و رواندرمانی اگزیستانسیال را برمیشمارد و منشا روشهایی را که حاصل قرنها حکمت و خرد متفکرانی بزرگاند بازگو میکند. او از ایدههای الهامبخش آثار اصلی خود از جمله «دژخیم عشق»، «وقتی نیچه گریست» و «انسان موجودی یکروزه» هم مینویسد. آثار یالوم با تلفیق روانشناسی و فلسفه، «بینشی نو در باب شرایطی انسانی» ارائه میدهند.
کتاب داستانی «مزهشناس» نوشته لو ونفو با ترجمه مرضیه بهرادفر در 208 صفحه با شمارگان 990 نسخه و قیمت 21 هزار تومان توسط نشر یادشده منتشر شده است.
بخشی از کتاب که در پشت جلد هم آمده است: حوصله سرگروه هم دیگر سر رفته بود: «یعنی هیچ کاری نیست که تو بلد باشی انجام بدهی؟»
«بلدم، بلدم. سرگروه، من میتوانم برای دیگران میانوعده بخرم، همه اغذیهفروشیهای سوجو را مثل کف دستم میشناسم.»
«بسیار خب، پس تو به گروه بازرگانی میروی تا کاری مرتبط با خوراکیها پیدا کنی. غذاهای سوجو خیلی معروفاند.»
«نه، نه، سرگروه، من بیش از همه از غذا خوردن متنفرم.»
«از غذا خوردن متنفری؟ بسیار خب، از بچههای آشپزخانه میخواهم سه روز گرسنه نگهت دارند، بعد دوباره راجعبه این موضوع با هم حرف میزنیم. نفر بعد...»
تمام شد، سرنوشت من در میان انفجار صدای خنده حضار تعیین شد.
رمان «مزهشناس» با حال و هوای قومی و تاریخی خود یکی از آثار فاخر ادبیات معاصر چین به شمار میرود. این رمان علاوهبر اینکه راهنمای بسیار خوبی برای آشنایی با رسوم و فرهنگ چین است، بخش بسیار مهمی از تاریخ معاصر آن کشور را بی هیچ اغماضی روایت میکند.
همچنین کتاب «به چه فکر میکنیم وقتی به فوتبال فکر میکنیم» نوشته سایمون کریچلی با ترجمه سیاوش آقازاده مسرور در 151 صفحه با شمارگان 1100 نسخه و قیمت 15 هزار تومان توسط نشر ققنوس منتشر شده است.
نوشته پشت جلد کتاب: به چه فکر میکنیم وقتی به فوتبال فکر میکنیم؟ فوتبال درباره خیلی چیزهاست، چیزهای پیچیده، متناقض و متعارض بسیار: حافظه، تاریخ، مکان، طبقه اجتماعی، جنسیت با تمامی تنوع پرمسئلهاش (بهخصوص مردانگی، ولی اخیرا و بیش از پیش زنانگی هم)، هویت خانوادگی، هویت قبیلهای، هویت ملی، ماهیت گروهها، هم گروه بازیکنان و هم گروه طرفداران، و روابط اغلب خشونتآمیز ولی گاه آرام و تحسینبرانگیز بین گروه ما و گروههای دیگر.
در کمال تعجب و خرسندی، در حین نوشتن این کتاب کوچک کشف کردم که بیشتر باورهای حقیقی فلسفیام - در مورد مسائل کلی مثل مکان، زمان، احساس، عقل، زیباشناسی، اخلاقیات و سیاست - بیش از هر چیزی در مورد فوتبال صدق میکنند. در واقع، چهبسا این مسائل فقط در مورد فوتبال صدق کنند. طبیعتا این قضیه یا به این معناست که فلسفه را میتوان به ورزشی کموبیش کماهمیت تقلیل داد، یا به این معنا که فوتبال حائز امتیاز ویژهای است که به ما امکان میدهد بینشی پایدار در مورد معنای انسان بودن در این جهان به دست آوریم. بسیار امیدوارم بتوانم خواننده را متقاعد کنم که مورد دوم صحیح است.