«کن شیریف» یک هکر سخت افزار است که علاقه شدیدی به بازیابی کامپیوترهای قدیمی مانند زیراکس آلتو دارد که تاثیر زیادی روی استیو جابز و کامپیوتر مکینتاش داشت. یکی از پروژه های آخر او برگرداندن یکی از کامپیوترهای ناسا به زندگی بود که در دوره آپولو برای مسیریابی استفاده می شد. اما کن شیریف از کامپیوتر مسیریابی آپولو نه برای رسیدن به ماه، بلکه برای استخراج بیت کوین استفاده کرد.
این کامپیوتر در دهه 60 میلادی توسط ناسا برای مسیریابی و راهنمایی فضاپیماهای آپولو توسعه یافته بود. کامپیوتر مسیریابی آپولو (AGC) یکی از اولین کامپیوترهایی به شمار می رود که از مدارهای داخلی بهره می برد و به جای اشغال کردن یک اتاق کامل، در جعبه ای به ابعاد تقریبی 60 سانتی متر جا می شد.
برای این کار به زمانی معادل یک میلیارد برابر عمر جهان نیاز است
تا جایی که می دانیم کامپیوتر مسیریابی آپولو به پردازنده مجهز نبود، بلکه از حدود 5600 دروازه الکترونیکی استفاده می کرد که به آن امکان انجام حدود 40 هزار پردازش ساده ریاضی در ثانیه را می دادند. با استاندارد های امروزی این اعداد فوق العاده ابتدایی محسوب می شوند، اما این کامپیوتر قادر به انجام مسیریابی لحظه ای برای فضاپیماهای آپولو بود، و آنقدر هم مقاوم بود که از فشارهای پرتاب جان سالم به در ببرد.
انجام کاری که عاشقش هستید و درآمدزایی از طریق آن اتفاقی رویایی محسوب می شود، در نتیجه پس از بازسازی یک کامپیوتر مسیریابی آپولو، آقای شیریف آن را از اول برنامه ریزی کرد تا به استخراج بیت کوین بپردازد؛ تغییر مسیری اساسی نسبت به وظیفه اولیه این کامپیوتر که روزگاری بررسی اطلاعات صدها سنسور و پیشرانه راکت های فضایی را بر عهده داشت. به هرحال او موفق به انجام این کار شد، اما شانس بسیار کمی وجود دارد که از این راه بتواند هزینه روزهای بازنشستگی اش را بپردازد.
کامپیوتر مسیریابی آپولو برای محاسبه تنها یک هش به حدود ده ثانیه زمان نیاز داشت
به جای تکیه کردن به یک کامپیوتر مشخص که توسط یک سازمان مشخص کنترل می شود، شبکه بیت کوین برای ثبت اطلاعات نقل و انتقالات مالی و مالکیت این ارز مجازی از لجرهای مجازی استفاده می کند که از هزاران کامپیوتر در سراسر جهان استفاده می کنند. بلوک های بیت کوین هر 10 دقیقه استخراج می شوند، اما برای این کار به حجم عظیمی از قدرت پردازشی نیاز دارد؛ این راهی دیگر است تا از تسلط یک کامپیوتر یا سازمان خاص بر شبکه جلوگیری شود.
این پروسه شامل تولید تریلیون ها دنباله عددی اتفاقی می شود تا در نهایت دنباله درست پیدا شود، پس از آن یک بلوک بیت کوین به طور موفق استخراج می شود. این عمل به اندازه برنده شدن لاتاری اتفاقی است، اما پیدا کردن یکی از آن دنباله های اتفاقی که هش نام دارد، به استخراج کننده آن 12.5 بیت کوین جایزه می دهد که تا این لحظه ارزشی برابر 162 هزار دلار دارد. هرچه از کامپیوترهای بیشتری برای این کار استفاده کنید، شانستان هم برای استخراج بیت کوین بیشتر می شود.
مرکز استخراج بیت کوین بیت مین
پس دلیل خوبی وجود دارد که استخراج کننده های بیت کوین از کامپیوترهای 50 ساله استفاده نمی کنند. با حدود 70 دلار می توان یک دستگاه استخراج بیت کوین خرید که به پورت USB متصل می شود و قادر به محاسبه 130 میلیارد هش در ثانیه است. برخی ماینرها نیز از کارخانه هایی با هزاران دستگاه برای استخراج بیت کوین استفاده می کنند. اما کامپیوتر مسیریابی آپولو برای محاسبه تنها یک هش به حدود ده ثانیه زمان نیاز داشت. کن شیریف محاسبه کرد که با چنین سرعتی، این کامپیوتر به 23^10×4 (چهار ضرب در ده به توان 23) ثانیه زمان نیاز دارد تا یک بلوک را استخراج کند. این یعنی تقریبا یک میلیارد برابر عمر کل جهان که خود چیزی در حدود 13.8 میلیارد سال تخمین زده می شود.
البته این احتمال وجود دارد که شیریف بسیار خوش شانس باشد و یکی از چند حدس این کامپیوتر همان دنباله اصلی باشد، اما احتمال چنین اتفاقی تقریبا صفر است و کامپیوتر مسیریابی آپولو در واقعیت برای این کار به بیش از یک کوینتیلیون (میلیارد میلیارد) سال زمان نیاز دارد. اما از آنجایی که با این کامپیوتر نمی توان بازی کرد و ناسا هم مدتهاست سخت افزارش را ارتقا داده، این احتمالا مفید ترین استفاده ای است که می توان از این کامپیوتر 50 ساله کرد.
