یوسف حجت در گفتوگو با ایسنا، در مورد وضعیت موتورسیکلتهای ترددکننده در پایتخت با بیان اینکه عمده موتورسیکلت های پایتخت چهار زمانه کاربراتوری هستند که آلایندگی زیادی را به شهر تحمیل میکنند، گفت: مصوبه دولت، مقرر شده بود که از ابتدای سال 1398 به ازای هر موتورسیکلت انژکتوری که وارد بازار میشود یک موتورسیکلت کاربراتوری از رده خارج شود، اما با فشار و لابیهای گسترده این مهم یک سال به تعویق افتاد! امید است این یکسال آخرین تاخیر باشد و از سال 1399 شاهد اجرایی شدن این مصوبه مهم باشیم زیرا با اجرایی شدن این مصوبه به تدریج از تعداد موتورسیکلت های کاربراتوری کاسته میشود، اما متاسفانه باز هم زمزمه هایی در این مورد شنیده می شود که امیدوارم مسئولین این بار در راستای منافع عموم مردم موضع گیری کنند.
وی با بیان اینکه در مورد ساماندهی وضعیت موتورهای موجود کار موثری انجام نشده، اظهار کرد: برای حل مشکل موتورسیکلتها نیازمند نظارت هستیم. نظارت بر روی موتورهایی که هویت ندارند نیز بسیار سخت است تا حدود دو دهه قبل موتورسیکلت ها بدون شماره فروخته میشدند و خریدار موظف بود آن را شماره گذاری کند، اما عملا بسیاری از خریداران از شماره گذاری خودداری می کردند و موتورسیکلتهای بدون شماره در شهر فراوان به چشم می خورد. برای رفع این مشکل، مقرر شد شمارهگذاری موتورسیکلت ها در داخل کارخانه انجام شود، اما همین موضوع یعنی عدم انتقال مالکیت و پلاک موتورسیکلتها باعث بروز مشکلاتی شده است. و معتقدیم در مورد موتورسیکلت هم باید مشابه خودرو پلاک متعلق به مالک باشد تا اگر موتورسیکلتی تخلف کرد مسئولیت آن مشخص باشد و بتوان نسبت به کنترل آن اقدام کرد.
مدیر عامل سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران با بیان اینکه تا زمانی که مساله انتقال مالکیت موتورسیکلتها مشخص نباشد آنها زیر بار هیچ نظارت و محدودیتی نمیروند ادامه داد: متاسفانه به دلیل نبود نظارت و عدم تعیین وضعیت پلاک موتورسیکلتها شاهد ظهور موتورهای فاقد پلاک یا پلاک مخدوش هستیم که دست به دست میشوند بدون آنکه مالکیت آنها در جایی ثبت شود و به همین دلیل قابل کنترل نیستند.
وی با بیان اینکه معاونت حمل و نقل و ترافیک به این جمعبندی رسیده است که در امر ساماندهی و نظارت موتورسیکلتها ورود کند، ادامه داد: ما در سازمان حمل و نقل برای نظارت به مقوله بار، کالا، مسافر و غیره ساختارهایی داریم، اما برای موتورسیکلتها ساختار سازمانی مشخصی در نظر گرفته نشده است و جای خالی مدیریتی آن احساس میشود و به همین دلیل در نظر داریم که بخشی را برای مدیریت موتورسیکلتها در سازمان حمل و نقل در نظر بگیریم.