دکتر غلامرضا جهانی در گفتوگو با ایسنا، افزود: برای این که بازیکنان لیگ برتر فوتبال در جریان مسابقات کمتر دچار آسیبدیدگی شوند باید مربیان بدنساز به این موضوع توجه داشته باشند که گرم کردن برای تمرینات با گرم کردن برای شرکت در مسابقات به خاطر کاهش و افزایش تعداد ضربان قلب متفاوت است و در صورت بیتوجهی، این مساله میتواند سبب آسیبدیدگی بازیکن شود.
وی گفت: اگر هدف مربی از گرم کردن بازیکن برای حضور در تمرینات است باید به این مساله توجه داشته باشد که در 8 دقیقه اول گرم کردن باید تمریناتی را برای بازیکن در نظر بگیرد که ضربان قلبش به 100 تا 130 برسد، سپس بعد از 2 دقیقه استراحت فعال در فاز دوم تمرینات باید به گونهای باشد که ضربان قلبش به 130 تا 160 برسد و در فاز سوم بعد از دو دقیقه استراحت فعال، اگر گرم کردن برای شرکت در مسابقات باشد شدت و حجم تمرینات باید طوری طراحی شود که ضربان قلب به 180 تا 190 برسد.
مدرس بدنساز فیفا اضافه کرد: گرم کردن نباید به شکلی باشد که منجر به خستگی و آسیبدیدگی بازیکن شود. بلکه هدف از گرم کردن این است تا بازیکن از نظر شرایط روحی و روانی به حدی برسد که با انگیزه و روحیه مضاعفی در مسابقات شرکت کند.
جهانی در پایان افزود: در گرم کردن برای تمرین نیاز نیست حجم و شدت تمرینات به حدی باشد که ضربان قلب بازیکن به 180 یا 190 برسد، چون در این صورت احتمال افزایش آسیبدیدگی بازیکن بالاست. متاسفانه برخی مربیان بدنساز چون به این موضوع توجه خاصی ندارند همین مساله سبب میشود تا بازیکن بعد از گرم کردن با آمادگی بالایی در مسابقات حضور پیدا نکند.