با ورود کودک به زندگی، پدر و مادر باید بیشتر زمان خود را برای تربیت کودک و آموزش صحیح به او، اختصاص دهند
همان طور که بیشتر افراد می دانند، دوران کودکی، یکی از مهمترین دوران زندگی هر فرد محسوب می شود و زیربنای شخصیت فرد و رفتار های او در بزرگسالی در کودکی شکل می گیرد؛ به همین دلیل به پدرها و مادرها توصیه می شود، در این دوران با کودک خود آگاهانه رفتار کنند و در مورد چگونگی رفتار با کودکان در سنین مختلف، نیازهای آنان، ویژگی های مختص به هر سن و .. مطالعه کرده و یا حتی از مشاورین و متخصصین این حوزه راهنمایی بگیرند.
برخی از مسائلی که معمولا والدین در سنین پایین کودک خود با آن مواجه می شوند، به شرح زیر هستند:
با توجه به این که نوع زندگی در دنیای امروز متفاوت از گذشته است، بهتر است والدین آگاهی خود را در مورد کوک و نوع رفتار با او بیشتر کرده و با مطالعه و آگاهی نسبت به این حوزه، برای آموزش و رفتار با کودک خود، اقدام کنند؛ به عنوان مثال در چنین موقعیت هایی، به جای داد و بیداد و بحث که فقط باعث بیشتر شدن عصبانیت والدین و لجبازتر شدن بچه می شود، سعی کنید ابتدا آرامش خود را حفظ کنید و این را به خاطر بیاورید که شما با یک کودک بی تجربه و کم سن و سال طرف هستید نه یک بزرگسال؛ پس باید با زبان خود کودک با او ارتباط برقرار کنید.
به طور کلی توصیه می شود از افعال منفی استفاده نکنید؛ مثلا نگویید "نکن" یا "ندو" . افعال دیگری را جایگزین افعال این چنینی کنید و یا درخواست خود را به گونه ای دیگر بازگو نمایید.
می توانید در خواست خود را مانند یک بازی مطرح کنید تا کودک مشتاق انجام آن شده و با شما همراه شود.
رفتار با کودک برای ترغیب به گوش دادن به حرف والدین، نیاز به کمی خلاقیت دارد. اگر شما از نگاه کودک به دنیا بنگرید، بهتر می توانید با کودک خود ارتباط برقرار کرده و کودک را در کارهای مختلف با خود همراه کنید. اگر در خواستی از کودک دارید، حتما در خواست خود را به صورت ساده بیان کنید؛ این نکته را به خاطر داشته باشید که کودک حرف های کنایه ای را متوجه نمی شود و به ساده ترین حالت باید با او حرف بزنید. ممکن است در ابتدا این کار برای شما کمی سخت باشد و راه و روش ارتباط با کودک را ندانید؛ اما مطمئن باشید با کمی تمرین به راحتی می توانید با کودک خود همدلانه و به گونه ای موثر ارتباط بگیرید.
نحوه برخورد با کودک بی حوصله
گاهی اوقات بچه ها بی حوصله هستند و مدام غر می زنند. در چنین شرایطی اگر پدر و مادر رفتار آگاهانه ای از خود نشان ندهند، ممکن است هم والدین و هم کودک خسته شده و یا بحث و عصبانیتی ایجاد شود.
بسیاری از والدین در شرایطی که کودک بی حوصله است، لیست بلندی از سرگرمی ها را برای کودک بازگو می کند؛ مثلا به او می گوید : نقاشی بکش، برو رنگ آمیزی کن، با ماشینات بازی کن و ... . شنیدن این لیست گره ای از مکل بی حوصلگی بچه ها باز نمی کند و ممکن است دوباره و چند باره کودک شروع به غر زدن کند.
در چنین شرایطی، مادر و پدر می توانند به کودک پیشنهاد دهند که در کارهای خانه به آن ها کمک کند. مثلا با کمک پدر یا مادر به گل ها آب بدهد، ظرفی بشوید، جایی را گرد گیری کند و یا حتی با کمک هم اتاق یا کمد کودک را مرتب کنند. همراهی والدین با بچه ها و همچنین سپردن کاری به کودک، حس خوشایندی را به بچه ها منتقل می کند.
بچه ها دوست دارند به آن ها اعتماد کنیم و وظیفه ای را به آن ها محول نماییم. در چنین شرایطی حتما توجه کنید که کار محول شده به کودک، خطری برای او نداشته باشد.
برای انجام کاری مانند مرتب کردن اتاق، می توانید کار را به بازی تبدیل کنید تا برای کودک جذاب تر شود.
توصیه می شود زمان استفاده کودک از تبلت یا تلوزیون را کم کنید و کودک را عادت دهید تا برای سرگرم کردن خود راه های خلاقانه ای را پیدا کند؛ پدر و مادر در پیدا کردن سرگرمی های جدید و خلاقانه نقش ویژه ای دارند.
با کودک دروغگو چه رفتاری داشته باشیم؟
زمانی که متوجه شدید کودکتان به شما دروغ گفته است، ابتدا به این نکته توجه کنید که ممکن است کودک شما با توجه به سن کمی که دارد، به بد بودن عمل خود آگاه نباشد؛ پس در وهله اول عکس العمل غیر منطقی و بد از خود نشان ندهید.
سعی کنید در قالب یک داستان کودک را متوجه اشتباه خود کنید و اگر باز هم کودک متوجه کار بد خود نشد، در این شرایط با او به صورت مستقیم در مورد بدی این کار حرف بزنید و حس نقادانه کودک نسبت به کار خودش را در او فعال کنید.
میزان عکس العمل پدر و مادر در مورد دروغگویی کودک، به میزان حساس بودن دروغ کودک بستگی دارد؛ مثلا برای یک دروغ گویی کوچک عکس العملی در قالب اخم کافیست؛ اگر در مقابل عمل کودک و عکس العکل والدین تناسب وجود نداشته باشد، ممکن است کار بدتر شده و حس بدی به کودک منتقل شده و فکر کند مهر و محبت مادر را برای همیشه از دست داده است.
بهتر است در مورد جزئیات این که با کودک در سنین مختلف و در موارد گوناگون چه رفتاری داشته باشیم، مطالعه کنیم و یا از متخصصین این حوزه مشورت بخواهیم. به خاطر داشته باشید که دوران کودکی تاثیر ویژه ای در بزرگسالی هر فرد دارد.
