گروه سیاست سایت فردا – وضعیت مملکت و اداره امور توسط دولت در ماههای گذشته به نحوی بود که بسیاری از تحلیلگران و رسانهها از دست روی دست گذاشتن و منتظر روشن شدن نتیجه انتخابات در آمریکا انتقاد کردند. دولت محترم از رئیس جمهور گرفته تا همکاران او در کابینه ظاهرا از تاثیر نداشتن نتیجه این انتخابات در اوضاع و احوال ما میگفتند، اما رویه آنان در کشور داری به نحوی بود که انتظار برای روی کار آمدن بایدن، مشهود بود. شاهد این مدعا نیز اظهارات اخیر روحانی، ظریف و دیگران. امید به تسلیم شدن دولت جدید در آمریکا و یا تاکید جناب وزیر بر تفاوت داشتن بایدن و ترامپ نشانه روشنی است مبنی بر اینکه چشم امید دولت این اواخر بیش از قبل به انتخابات در ینگه دنیا بوده است.
همین هم سبب میشود که دولت از این پس بیش از قبل زیر ذرهبین قرار بگیرد. بالاخره این چند ماه باقی مانده از عمر دولت روحانی است که روشن خواهد کرد، گره زدن همه مشکلات به عوامل خارجی و انداختن همه تقصیرها گردن ترامپ و خروج وی از برجام درست بوده است یا خیر.
حالا که بایدن در انتخابات 2020 پیروز شد و دیر یا زود، با حاشیه یا بیحاشیه بر مسند قدرت مینشیند و به سیاق دموکراتها با ایران طرف میشود، باید منتظر ماند و دید که آقایان در دولت اعتدالگرا در استفاده از این فرصت چه میکنند. این را نه فقط منتقدان بلکه مدافعان دولت نیز میگویند.
از همین رو است که روزنامه جمهوری اسلامی امروز در یادداشتی ضرورت استفاده از این فرصت را به دولت یادآور شد و نوشت: «ماجرای انتخابات آمریکا بر تمایل ملتی که با صندوقهای رأی قهر کرده بود نیز رفتهرفته تأثیر میگذارد و شاید راه باقیمانده تا انتخابات 1400 آنگونه که یک جریان خاص میاندیشد آسان و هموار برایشان نباشد و تفکر اینکه با یک انتخابات حداقلی پس از مجلس، ریاست جمهوری را نیز در اختیار بگیرند توهمی بیش نباشد. البته این دورنما برای موفقیت جریان مستقل سیاسی کشور نیز هنوز روشن نیست و باید منتظر تحولات آینده بود. دولت و دستگاه سیاست خارجی آن نباید به تهدیدات و خط و نشان کشیدنهای افراطیون اهمیتی بدهند ازجمله آنگونه که یک فعال با انصاف اصولگرا خبر از آتش تهیه آنان بر علیه شخص وزارت خارجه داده است. دولت آقای روحانی در فرصت نه ماهه باقیمانده هنوز میتواند با تدبیر، امید را به مردم برگرداند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «البته راه درست جلب رضایت مردم از راه توجه جدی به نیازهای آنان و حل مشکلات است تا آنجایی که اختیارش را دارد و هرجا هم نداشت با آنها صریحاً در میان بگذارد. توجه به داخل و همزیستی با جهان خارج رمز موفقیت است و این قطعاً به معنای ندیدن پیچیدگی و شیطنت حاکمان جدید کاخ سفید و اعتماد به آنان نیست. اگر دستگاه دیپلماسی کشور با استقلال و صلابت راه قبل از ترامپ را دنبال کند و در کار مردم هم بهویژه سفره اقتصادی آنان گشایشی دیده شود، میتوان امیدوار بود که انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 تبدیل به یک حماسه باشکوه شود. این چیزی است که نظام به آن احتیاج دارد و تداوم عزتمند آنرا تضمین میکند و امید است جریانهای مختلف سیاسی و نهادهای انتخاباتی و تأثیرگذار نیز این فرصت طلایی را بفهمند و در آن مسیر حرکت کنند.»