سرویس ورزش مشرق – با مرور اتفاقاتی که طی 45 روز مدیریت محمد علیپور در باشگاه تراکتور رخ داد می توان دریافت که حضور چنین مدیری در باشگاهی با گستردگی مخاطبان میلیونی اشتباه صورت گرفته بود و دیر یا زود این رفتن باید صورت می گرفت.
علیپور، از مدیران میانی در وزارت نفت بود که سابقه مدیریت در باشگاه نفت و تیم فوتبال این باشگاه را برعهده داشت. مدیری آرام و کم حرف که به فراخور بازتاب اخبار این تیم، شاید تنها با رسانه های داخلی وزارتخانه حرف می زد ولی از روزی که به هر دلیلی به عنوان مدیرعاملی باشگاه تراکتور منصوب شد رویه ای متفاوت را در پیش گرفت و تقریبا هر روز با رسانه های سراسری یا آذری زبان حرف می زد و گویی دنبال کسب شهرتی یک شبه ظرف این مدت بود.
قطعا اینکه هیأت مدیره باشگاه تراکتور خیلی سریع و شبانه رأی به برکناری این مدیر دادند به اتفاقات 45 روز گذشته بی ربط نیست. اینکه تراکتور در فصل نقل و انتقالات تعدادی از ستاره های خود را از دست داد و در عوض نتوانست بازیکنان شاخصی را جذب کند به شدت مورد انتقاد طرفداران پرشور این تیم بود.
تیمی که به تازگی از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان پرطرفدارترین باشگاه ایران معرفی شده است بالطبع هواداران فعالی هم در فضای مجازی دارد و شاید بی دلیل نیست که علیپور در این اواخر جزو یکی از فعالان عرصه مدیرعاملی باشگاه های ورزشی در فضای اینستاگرام بود و هواداران تراکتور با ابراز نگرانی از نحوه مدیریت باشگاه محبوبشان او را مدیری فعال، البته در فضای مجازی می دانستند تا در فضای واقعی!
بیشتر بخوانید:
با مراجعه به کامنت های درج شده در پست های این مدیر مستعفی می توان به سادگی به دغدغه های هواداران باشگاه تراکتور پی برد. اینکه نفراتی مثل ایمان سلیمی، رضا شکاری و ساسان انصاری در دوران مدیریت وی به راحتی از جمع پرشورها جدا شده یا قراردادشان را فسخ کردند ابهامات درباره فعالیت های این مدیرعامل را بیشتر می کرد!
صحبتهای درگوشی علیرضا منصوریان و دیگر اعضای کادر فنی جدید این تیم نیز حکایت از همین نارضایتی نسبت به اتفاقات نقل و انتقالاتی داشت. اینکه تراکتور می خواهد در فصل جدید با نوک حمله ای به مصاف رقبا برود که یک فصل از فضای فوتبال دور بوده است خود گویای همین مدعاست. محمد عباس زاده که تقریبا یک فصل است از شرایط آرمانی اش دور بوده هرگز مهاجمی نیست که طرفداران تراکتور از مدیرعامل باشگاه شان توقع داشتند برای بازی در یکی از مهمترین پست های تیم به خدمت گرفته شود.
سئوالی که در ارتباط با استعفای علیپور ایجاد می شود تشکیل دهنده پازلی است که مشخص می کند مدیران دولتی شاغل در وزارتخانه ای مانند نفت تا چه حد در امور راهبردی در محیطی گسترده و زیر ذره بین ناتوان هستند که وقتی از فضای بسته تیمی بی سروصدا مانند نفت تهران به یکباره در عرصه ای پرمخاطب مشغول می شوند ظرف یک ماه و نیم متوجه کاستی های خود شده و تن به استعفا از سمت وسوسه کننده ای مانند ریاست بر باشگاه پرطرفدار تراکتور می دهند!
اداره باشگاهی با چنین شرایطی با بودجه خصوصی که مدیر باشد تاب ریسک کردن روی برخی مسایل را داشته باشد از عهده هر مدیری برنمی آید و شاید در این قبیل موارد است که تفاوت یک مدیر دولتی با بودجه عمومی با دیگر مدیران یا یک مدیر خصوصی با بودجه شخصی را مشخص می کند.
در این شرایط که طرفداران پرشور تبریزی و البته آذری در سراسر کشور چشم امیدشان در لیگ برتر به توفیق و قهرمانی این تیم در رقابتهای فوتبال به تراکتور است جا دارد مدیران این باشگاه و مسئولان ذیربط در فوتبال استان آذربایجان شرقی با تعامل مطلوب و بدون عجله، مدیری را برای این باشگاه انتخاب کنند که ضمن دارا بودن توانایی مدیریت در باشگاهی با چنین گستردگی مخاطب توان رویارویی با مشکلات چنین باشگاه را هم داشته باشد و اینگونه در ابتدای راه مجموعه را رها نکند و برود!
