تشخیص گیلن باره
بیمارانی که به طور حاد، یعنی در کمتر از شش هفته دچار فلج پیشرونده دو طرفه می‌شوند، باید توسط متخصص مغز و اعصاب مورد بررسی قرار گیرند تا تشخیص بیماری قطعی شود. بیماری‌های دیگری هم می‌توانند سبب فلج حاد حرکتی شوند؛ مانند مسمومیت با سم بوتولیسم که به دلیل مصرف آن دسته از مواد غذایی که باید به روش بی‌هوازی نگهداری شوند، بروز می‌کند؛ مثل کنسروها و پنیر برای پیشگیری از مسمومیت با بوتولیسم باید کنسروها را پیش از مصرف حداقل 20 دقیقه جوشاند.
سم بوتولیسم بسیار مهلک است و می‌تواند باعث مرگ تمام افرادی شود که از آن کنسرو خورده‌اند. این مسومیت در بین کسانی که به اردوهای تفریحی می‌روند، بیشتر دیده می‌شود. البته به دلیل دقت در تولید کنسروها و آگاهی و احتیاط افراد، این مسمومیت چندان شایع نیست.
از موارد دیگری که می‌تواند به فلج حرکتی منجر شود، بیماری فلج اطفال می‌باشد که خوشبختانه در دنیا موارد این بیماری به خاطر ایمن سازی و واکسیناسیون کمتــر دیـده مـی‌شود. هــمچــنین بیــماری هایی مثل فلج‌هـای دوره‌ای نـاشــی از اختلال در عملکرد کانال‌های سلولی که سبب فلج گذرا مـی‌شوند، از بیماری‌هایی هستند که باید توســط پزشکان بررسـی و تـشخیص داده شوند.
گزش بعضی جانوران مثل نوعی عنکبوت نیز در مواردی ممکن است باعث بروز فلج حاد و خطرناک شود.برای تشخیص بیماری گیلن باره علاوه بر معاینات لازم توسط پزشک، اقداماتی مثل تست نوار عصب و عضله و عملکرد اعصاب محیطی و نیز بررسی مایع مغزی نخاعی نیز انجام می‌شود.
درمان سندرم گیلن باره
در بسیاری از موارد این بیماری خود به خود بهبود می‌یابد و حتی در صورت عدم درمان و فقط با مراقبت مناسب و فیزیوتراپی تنفسی و درمانی می‌توان بیمار را نگهداری و مراقبت کرد؛ ولی اقدامات درمانی سیر بیماری و طول مدت بستری را کوتاه می‌کند.
دو روش زیر مناسب‌ترین اقدام درمانی برای درمان سندرم گیلن باره می‌باشد:
1- مصرف ایمونوگلبولین (IVIG)
در این روش با توجه به اینکه سیستم ایمنی بدن به طور اشتباه میلین یا پوشش اعصاب محیطی را تخریب می‌کند، با تزریق IVIG، سیستم ایمنی بیمار تصحیح و روند بیماری متوقف می‌شود. در این روش به مدت پنج روز و به میزان 2 گرم در ازای هر کیلوگرم از وزن بیمار IVIG تزریق می‌گردد. سیر بهبودی در بیشتر موارد بسیار مطلوب و قابل توجه خواهد بود.
2- پلاسما فرزیس (Plasmaphresis)
در این روش با استفاده از دستگاه مخصوص، خون بیمار گرفته و پلاسمای آن که حاوی آنتی بادی‌ها علیه میلین اعصاب هستند، جدا می‌شود و خون مجددا به بیمار تزریق می‌گردد. در این روش، در واقع عوامل تخریب‌گر میلین اعصاب از خون بیمار جدا می‌شود و بیمار سریع‌تر بهبود می‌یابد.
روش‌های درمان نگاهدارنده
فیزیوتراپی و کار درمانی در روزهای اول بسیار نجات بخش است. این بیماری ذاتا می‌تواند بسیار بدخیم و حتی کشنده باشد. در برخی موارد نیز به بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه (ICU) و دستگاه تنفس مصنوعی برای چندین روز نیاز خواهد بود. به همین دلیل، اقدامات کمکی مثل فیزیوتراپی، از بروز خشکی در مفاصل و عضلات تنفسی و محیطی و ایجاد زخم بستر جلوگیری می‌کند. در برخی موارد نادر این بیماری ممکن است باعث تخریب کامل تارهای عصبی شده و بیمار تا پایان عمر دچار ناتوانی و فلج کامل شود.
برای خواندن بخش اول- سندرم گیلن باره- اینجا کلیک کنید.
