تحریریه دنیای سلامت
با وجودیکه اکثر افراد به این موضوع که بقیه در موردشان چه فکری میکنند، چندان اهمیت نمیدهند، اما واقعاً اینطور نیست، چون ما موجوداتی اجتماعی هستیم و دوست داریم با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم و دلمان میخواهد در محیطی که در آن زندگی میکنیم، مورد قبول واقع شویم و حتی جذاب جلوه کنیم.
از طرفی برخی از ما به شدت به نظر دیگران وابسته هستیم و بدون تایید اطرافیان و نزدیکانمان نمیتوانیم زندگی کنیم. وابستگی به نظر دیگران عواقبی دارد که همه آنها مثبت و سازنده نیستند و گاهی نشان از وجود اختلال یا بیماری در فرد وابسته دارند، اما گاهی خوب و مناسب است که از بیرون و از دریچه نگاه دیگران به خود نگاه کنیم و نقاط ضعف و قوت خود را بشناسیم.
نقش تجربههای کودکی!
دیگران درباره شما نظرات متفاوتی دارند. اگر از نظرات آنها آگاه شوید، آیا میتوانید بگویید عقیدهتان درباره نظر آنها چیست؟
تحقیقات نشان میدهند این عقیده بستگی به این دارد که درباره خودتان چه فکری میکنید. درک شما از خودتان یا همان خود انگاره شما تا حد زیادی با دوران کودکی و رفتار والدین مرتبط است. نحوه واکنش مادر به اداها و گریههای کودک، به شدت بر انتظار کودک از دیگران تأثیر میگذارد، یعنی کودک منتظر است بقیه هم او را همان طور ببینند یا همانطور با او رفتار کنند، بنابراین اکثر کودکان طوری رفتار میکنند که تجارب قبلیشان تکرار شود.
کودکی که مادرش چندان به او محل نگذاشته و او را نادیده گرفته طوری خود را از بقیه کنار میکشد که آنها هم بخواهند فاصلهشان را با او حفظ کنند، اما برعکس، کودکانی که مادرانشان پیوسته به آنها واکنش نشان دادهاند، اعتماد به نفس دارند و با هم سن و سالهای خود به راحتی ارتباط برقرار میکنند. بنابراین دیدگاه، وقتی ما بزرگتر میشویم، بنا بر تجربه کودکی خود، به طور خودکار به دنبال دیدن انعکاس تصویر خود در چشم دیگران هستیم.
افراد دوست دارند که در روابطشان با دیگران، خود انگارهشان را تقویت کنند. افرادی که خودانگارهای منفی دارند، ناخودآگاه، دیگران را وا میدارند تا از آنها ارزیابی سختی به عمل آورند، به خصوص اگر فکر کنند که آن شخص دوستشان دارد، چون ترجیح میدهند که حق با آنها باشد تا اینکه مورد تحسین قرار بگیرند!
نگاه شما، نگاه دیگران
معمولا اکثر ما نگاه ثابتی نسبت به خود داریم و انتظار داریم دیگران هم ما را همانطور ببینند. هر فردی برای ارزیابی دیگران روش خودش را دارد، اما جالب است که افراد، دیگران را همانند خودشان ارزیابی میکنند. آنها به طور معمول دیگران را از طریق لنزهای خودشان میبینند؛ مثلاً بعضی از افراد تقریباً به همه با دید مثبت نگاه میکنند و فکر میکنند همه خوشطینت هستند. برعکس، اگر کسی در نگاه به خودش خیلی سختگیر است، این سختگیری را برای بقیه هم اعمال میکند.
اما اگر احیاناً کسی شما را دوست نداشته باشد، همیشه آن را نشان نمیدهد، چون آدمها در ارتباط روزمرهشان خیلی رُک نیستند و در اکثر مواقع نمیتوان فهمید که دارند فیلم بازی میکنند یا احساسی که نشان میدهند واقعی است. بنابراین گاهی ابزاری برای پی بردن به قضاوت افراد نداریم مگر اینکه بتوانیم علایم و نشانهها را شناسایی و درست تفسیر کنیم.
ترس از ذرهبین دیگران
اگر شما کمی کنجکاو و بیشتر پذیرا باشید احتمالاً دوست دارید درباره خودتان زیاد بدانید. همچنین تمایل دارید وقتی دست به کاری میزنید، از دیگران درباره نحوه عمل خود سؤال کنید تا تقریباً متوجه شوید که در نظر دیگران چگونه به نظر میرسید، اما این به شرطی است که هنگام شنیدن نظر دیگران بتوانید احساسات خود را کنترل کنید و در مقابل نظرات ناخوشایند آنها از کوره در نروید.
در این صورت بهتر میتوانید از نظر دیگران درباره خودتان مطلع شوید و ذره بینهای اطرافیان را تحمل کنید، اما اگر از آن دسته افرادی باشید که به شدت تحت تأثیر احساسات خود قرار میگیرند یا اینکه اصلاً نمیتوانند آنها را بروز دهند، تشخیص و تعبیر واکنش افراد نسبت به خودتان، برای شما مشکل خواهد بود...
برای خواندن بخش دوم- جذابیت خود را پس بگیرید- اینجا کلیک کنید.